Δεκέμβριος 2008 – Στέκι Αντίπνοια

Η εργοδοτική τρομοκρατία δε θα περάσει! Θα μας βρουν μπροστά τους!

30 Δεκεμβρίου, 2008 stekiantipnoia Αφήστε ένα σχόλιο

Δολοφονική επίθεση με καυστικό οξύ στο πρόσωπο δέχτηκε στις 22.12.2008 το βράδυ, την ώρα που επέστρεφε από τη δουλειά της, η Κωνσταντίνα Κούνεβα, κάτοικος Άνω Πετραλώνων, με αποτέλεσμα από τότε να νοσηλεύεται στην εντατική του Ευαγγελισμού σε σοβαρή κατάσταση. Η επίθεση έγινε στη γωνία Δρυόπων και Τρώων.
Η Κωνσταντίνα είναι συνδικαλίστρια και γραμματέας της Παναττικής Ένωσης Καθαριστριών και Οικιακού Προσωπικού, ενός σωματείου που υπερασπίζεται τα δικαιώματα σκληρά εκμεταλλευόμενων εργαζομένων, κυρίως γυναικών, πολλές από τις οποίες είναι μετανάστριες.
Η Κωνσταντίνα δεχόταν απειλές κατά της ζωής της εξαιτίας της συνδικαλιστικής της δράσης. Οι συναδέλφισσές της καταγγέλουν ότι η επίθεση προέρχεται από κύκλους της εργοδοσίας η οποία τρομοκρατούσε όλες τις εργαζόμενες, και την Κωνσταντίνα που ήταν μαχητική συνδικαλίστρια. Σα μετανάστρια τη θεωρούσαν πιο ευάλωτη. Το τελευταίο περιστατικό συνέβη όταν η εταιρεία στην οποία εργαζόταν η Κωνσταντίνα κάλεσε τις συναδέλφισσές της να μην υπογράψουν και πετάχτηκε κακείν κακώς έξω από σεκιουριτάδες.
Η συγκεκριμένη εργολαβική εταιρεία έχει αναλάβει την καθαριότητα σε μεγάλους δημόσιους οργανισμούς: τον ΗΣΑΠ, το ΜΕΤΡΟ, την ΕΒΟ (Ελληνική Βιομηχανία Οχημάτων), ίσως και σε άλλους. Παρά τις συνεχείς καταγγελίες του σωματείου για τη συστηματική παραβίαση των εργατικών δικαιωμάτων, οι οργανισμοί αυτοί δεν έκαναν τίποτα από αυτά που όφειλαν προκειμένου να τηρηθεί η εργατική νομοθεσία και να μπει φρένο στο καθεστώς τρομοκρατίας. Είναι εξίσου υπεύθυνοι για τη διατήρηση αυτής της κατάστασης που έφτασε μέχρι τη δολοφονική επίθεση, τόσο οι διοικήσεις αυτών των οργανισμών, όσο και οι Επιθεωρήσεις Εργασίας και το Υπουργείο Απασχόλησης προς το οποίο γίνοταν συνεχείς παραστάσεις.
Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει καθεστώς το δημόσιο, αντί να προσλαμβάνει μόνιμους για να καλύψει τις ανάγκες του, να παραδίδει τομείς σε εργολάβους, οι οποίοι απασχολούν εργαζόμενους πολλές φορές σε καθεστώς σκλαβιάς. Έτσι, μέσα και στο γενικότερο πλαίσοο συνδιαλλαγής και μίζας που επικρατεί στο σύστημα των αναθέσεων, εξασφαλίζεται ο πλουτισμός κάποιων επιτήδειων που λειτουργούν σα νταβατζήδες, με το κράτος να νίπτει τας χείρας του. Το φαινόμενο το ζήσαμε και την περίοδο των ολυμπιακών έργων με τα αναρίθμητα εργατικά ατυχήματα και τους νεκρούς, όταν στο όνομα της μεγάλης ολυμπιακής ιδέας ισοπεδώθηκαν τα δικαιώματα στον κλάδο των κατασκευών.
Το περιστατικό αυτό που είναι πρωτοφανές για τα μέχρι τώρα δεδομένα της Ελλάδας, δείχνει ότι το επόμενο διάστημα ο κοινωνικός πόλεμος θα προσλάβει άγριες διαστάσεις. Το κεφάλαιο και το κράτος δε θα διστάσουν να υιοθετήσουν ακόμη και μαφιόζικες τακτικές προκειμένου να αντιμετωπίσουντην ογκούμενη λαϊκή δυσαρέσκεια. σκηνές του μέλλοντος ζήσαμε το τελευταίο άλλωστε διάστημα με τη δολοφονία του Αλέξη, τους πυροβολισμούς των ζητ΄δων στο Φάληρο, τους άγριους ξυλοδαρμούς μαθητών, τη χρήση ακροδεξιών «αγανακτισμένων πολιτών» ενάντια στο κίνημα.
Η εξουσία και οι κονδυλοφόροι της μας μιλούν για ειρήνη και θρηνούν για τις σπασμένες βιτρίνες. Αυτό που ονομάζουν ειρήνη όμως είναι ο άγριος καθημερινός πόλεμος ενάντια στην κοινωνία. Γιατί η μεγαλύτερη έκφραση βίας δεν είναι οι σπασμένες βιτρίνες αλλά η φτώχεια, η ανεργία, η άγρια εκμετάλλευση και η τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς, οι νεκροί και οι σακατεμένεοι από εργατικά ατυχήματα, η καταλήστευση των ταμείων, η κρατική καταστολή και η αστυνομοκρατία, οι παρακολουθήσεις, οι κάμερες και ο χαφιεδισμός. Αυτή την ειρήνη τους λοιπόν δεν την θέλουμε, είναι καιρός, και τα τελευταία γεγονότα έδειξαν ότι μπορεί να γίνει, η κοινωνία να περάσει στην αντεπίθεση. Κάνοντας στην άκρη τους υποταγμένους γραφειοκράτες και εκπροσώπους, με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, μέσα από πρωτοβάθμια εργατικά σωματεία, επιτροπές αγώνα, συνελεύσεις στις γειτονιές, στα σχολεία, στα πανεπιστήμια.
Δηλώνουμε ότι θα μας βρουν μπροστά τους. Αυτό το έγκλημα δε θα μείνει ατιμώρητο. Η Κωνσταντίνα δεν είναι μόνη της. Δίπλα της έχουν βρεθεί αυτές τις μέρες και θα βρεθούν και το επόμενο διάστημα όλοι όσοι αντιστέκονται σε αυτό το άγριο σύστημα εκμετάλλευσης και καταστολής. Με όπλο την αλληλεγγύη και την αυτοοργάνωση οι υπεύθυνοι θα πάρ

Από τον κόσμο της μισθωτής εργασίας

Η εργοδοτική τρομοκρατία δε θα περάσει! Θα μας βρουν μπροστά τους!

30 Δεκεμβρίου, 2008 stekiantipnoia Αφήστε ένα σχόλιο

Από τον κόσμο της μισθωτής εργασίας

Ανακοίνωση της συνέλευσης αλληλεγγύης στην Κωνσταντίνα Κούνεβα

28 Δεκεμβρίου, 2008 stekiantipnoia Αφήστε ένα σχόλιο

ΌΤΑΝ ΤΑ ΒΑΖΟΥΝ ΜΕ ΕΝΑΝ ΑΠΟ ΕΜΑΣ, ΤΑ ΒΑΖΟΥΝ ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ

Η Κωνσταντίνα νοσηλεύεται σε κρίσιμη κατάσταση στην εντατική του Ευαγγελισμού με σοβαρά προβλήματα στην όραση και το αναπνευστικό.

Ποια είναι η Κωνσταντίνα; Και γιατί χτυπήθηκε;

Η Κωνσταντίνα είναι μία από τις εκατοντάδες μετανάστριες εργάτριες που εργάζεται χρόνια σαν καθαρίστρια σε καθεστώς υπενοικίασης. Είναι γενική γραμματέας της Παναττικής Ένωσης Καθαριστών/στριών και Οικιακού Προσωπικού, μάχιμη συνδικαλίστρια, γνωστή για τη στάση της σε πολλά αφεντικά. Μόλις την προηγούμενη εβδομάδα είχε έρθει σε κόντρα με την εργοδοσία «ΟΙΚΟΜΕΤ » διεκδικώντας ολόκληρο το δώρο των Χριστουγέννων γι’ αυτήν και τις συναδέλφισσές της και καταγγέλοντας τις παρανομίες στη μισθοδοσία. Έχει προηγηθεί η εκδικητική απόλυση της μητέρας της από την ίδια εταιρεία, δυσμενής μετάθεση της ίδιας στο Μαρούσι, ενώ εκκρεμεί τριμερής συνάντηση στην Επιθεώρηση Εργασίας στις 5.1.2009 ύστερα από κταγγελία της. Πράγματα καθόλου άγνωστα στο χώρο των εταιρειών καθαριότητας και υπενοικίασης εργαζομένων. Ίσα-ίσα.

Οι καθυστερημένες συμβάσεις, τα κλεμμένα μεροκάματα, οι κλεμμένες υπερωρίες, η διαφορά ανάμεσα σε αυτά που υπογράφουν οι εργαζόμενοι και σε αυτά που πραγματικά παίρνουν, η επιλογή σχεδόν αποκλειστικά μεταναστριών και μεταναστών με πράσινη κάρτα ώστε να βρίσκονται σε καθεστώς ομηρίας, η μη καταβολή εισφορών στο ΙΚΑ, πάντα με την κάλυψη του δημοσίου και των μιζαδόρων στελεχών του, που γνωρίζουν, υποθάλπουν και ενισχύουν τις μεσαιωνικές σχέσεις εργασίας, συνθέτουν τον κανόνα στους εργολάβους καθαριότητας.

Ειδικά στην «ΟΙΚΟΜΕΤ », μία πανελλαδική εταιρεία καθαρισμού και υπενοικίασης εργατών, ιδιοκτησίας Νικήτα Οικονομάκη, στελέχους του ΠΑΣΟΚ, που απσχολεί «επίσημα » 800 εργαζόμενους (οι ίδιοι οι εργαζόμενοι μιλούν τουλάχιστον για διπλάσιους ενώ τα τελευταία 3 χρόνια έχουν περάσει πάνω από 3.000), η εργοδοτική παρανομία αποτελεί καθημερινότητα. Συγκεκριμένα, οι εργαζόμενοι υποχρεώνονται να υπογράφουν λευκές συμβάσεις, οι οποίες δε φτάνουν ποτέ στα χέρια τους. Δουλεύουν 6 ώρες και πληρώνονται για 4,5 (μισθός και ένσημα) για να μη ξεπερνούν τις 30 ώρες ώστε να γλιτώνει το αφεντικό την ένταξή τους στα βαρέα. Τρομοκρατούνται, μετατίθενται δυσμενώς, απολύονται και εκβιάζονται με οικειοθελή αποχώρηση (εργαζόμενη απειλήθηκε από την εργοδοσία, κρατούμενη για 4 ώρες σε χώρο της εταιρείας μέχρι να υπογράψει την παραίτησή της). Το αφεντικό στήνει εργοδοτικό σωματείο για να χειραγωγήσει τους εργαζόμενους, ενώ απολύει και προσλαμβάνει κατά βούληση μη αφήνοντας κανένα περιθώριο εργασιακής επικοινωνίας και συλλογικής δράσης.

Τι σχέση έχει, όμως, η «ΟΙΚΟΜΕΤ » με τον ΗΣΑΠ;

Η «ΟΙΚΟΜΕΤ » έχει αναλάβει εργολαβικά την καθαριότητα του ΗΣΑΠ (αλλά και άλλων δημόσιων οργανισμών και επιχειρήσεων) επειδή μπορεί και «προσφέρει » το φθηνότερο πακέτο με τους μέγιστους όρους εκμετάλλευσης και υποτίμησης της εργασίας. ένα τέτοιο καθεστώς «προσφοράς και ζήτησης » έχει οργανωθεί βάσει δημόσιων οργανισμών, ένας από τους οποίους είναι και ο ΗΣΑΠ. Ο ΗΣΑΠ είναι συνένοχος στη διατήρηση αυτού του καθεστώτος άγριας εκμετάλλευσης παρά τις επανειλημμένες καταγγελίες που είχαν γίνει από την πλευρά του σωματείου.

Η δολοφονική επίθεση ενάντια στη συναδέλφισσά μας είχε χαρακτήρα εκδίκησης και παραδειγματισμού.

Ο στόχος δεν είναι τυχαίος: γυναίκα, μετανάστρια, μάχιμη συνδικαλίστρια, μητέρα ανήλικου παιδιού, όσο πιο ευάλωτη στα μάτια των αφεντικών.

Ο τρόπος δεν είναι τυχαίος: έρχεται από «σκοτεινές » εποχές και με σκοπό να σημαδέψει, να παραδειγματίσει και να τρομοκρατήσει.

Ο χρόνος δεν είναι τυχαίος: τη στιγμή που μμε, κόμματα, εκκλησία, επιχειρηματίες και εργατοπατέρες προσπαθούν να λοιδορήσουν το κίνημα της κοινωικής έκρηξης,που η εν ψυχρώ δολοφονία του 15χρονου Αλέξανδρου μετασκευάζεται σε εξοστρακισμό, η επίθεση στην Κωνσταντίνα περνάει στα ψιλά.

Η εργοδοτική δολοφονική επίθεση ήταν προσεκτικά μελετημένη.

Η Κωνσταντίνα ήταν μία από εμάς. Ο αγώνας της για αξιοπρέπεια και αλληλεγγύη είναι και διμός μας αγώνας.

Η επίθεση στην Κωνσταντίνα μας σημάδεψε όλους: Στη μνήμη μας από τα ρατσιστικά πογκρόμ, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τις επιθέσεις παρακρατικών, τα εργατικά ατυχήματα, τις κρατικές δολοφονίες, τις εργασιακές συνθήκες γαλέρας, τις διώξεις, τις απολύσεις και την τρομοκρατία, δείχνοντας το μακρύ δρόμο του κοινωνικού και ταξικού αγώνα.

Στην καρδιά μας που πλημμυρίζει από θλίψη και οργή και μας αφήνει μία φράση μόνο:

ΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ

Η ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ

Κωνσταντίνα Κούνεβα

Όταν το πρόταγμα ενάντια στο κράτος και τα αφεντικά μετουσιώνεται σε βιώμα ζωής ή θανάτου

27 Δεκεμβρίου, 2008 stekiantipnoia Αφήστε ένα σχόλιο

«Αυτοί θέλουν να σκύψουμε το κεφάλι. Να τους δείξουμε ότι είμαστε πιο δυνατοί από τους εργολάβους».

22 Δεκέμβρη. Δευτέρα βράδυ. Ο κρύος αέρας διαπερνά τα σωθικά, η σιωπή της νύχτας έχει απλωθεί στη συνοικία της Δεξαμενής, στα Άνω Πετράλωνα. Μία γυναικεία φιγούρα επιστρέφει αποκαμωμένη στο σπίτι της. Δεν φαίνεται να είναι από αυτά τα μέρη… Δύο «σκιές», ένα μπουκάλι καυστικό υγρό. Οι «σκιές» εξαφανίζονται, τη σιωπή της νύχτας τη διαρρηγνύουν τα φώτα των γειτόνων, οι φωνές.

Από εκεί και πέρα οι «πληροφορίες» έρχονται η μία μετά την άλλη. Η γυναικεία φιγούρα είναι η Κωνσταντίνα Κουνέβα, γενική γραμματέας του Παναττικού Σωματείου Καθαριστριών και Οικιακών Εργαζομένων. Οι «σκιές» ήρθαν να δώσουν υλική υπόσταση στις συνεχείς απειλές των εργολάβων στο χώρο των ιδιωτικών συνεργείων καθαρισμού. Άγνωστες «σκιές»; Όχι και τόσο. Το αφεντικό της, Νικήτας Οικονομάκης (στέλεχος του ΠΑΣΟΚ), έχει αναλάβει υπεργολαβίες σε δύο κρατικές εταιρίες, τον ΗΣΑΠ και την ΕΒΟ (ελληνική βιομηχανία οχημάτων). Λίγες ημέρες πριν:

«Τους έβαζαν να υπογράφουν ότι παίρνουν κανονικό δώρο Χριστουγέννων και τους έδιναν λιγότερα χρήματα στο χέρι. Σεκιουριτάδες την πέταξαν έξω όταν είπε ότι αυτό δεν είναι σωστό και δεν πρέπει να υπογράψουν, ενώ μία εργαζόμενη που δεν υπέγραψε απολύθηκε».

«Μετά συνεχίζει άλλο 8ωρο, στο σπίτι, να πας να μαγειρέψεις, να σκουπίσεις, να πλύνεις. Δεν έχω ελεύθερο χρόνο… Έχω ξεχάσει τι είναι αυτό. Κι εδώ που ήρθα σήμερα άφησα την οικογένεια χωρίς φαΐ… Έτσι να το πω, για να το γράψεις κι αυτό, γιατί τώρα θα ‘ρθει η μικρή από το σχολείο, πρέπει να πάω εγώ να μαγειρέψω και να κάνω κάτι πρόχειρο… Οι εργαζόμενες μπαίνουμε στο σπίτι το Σάββατο το βράδυ και βγαίνουμε τη Δευτέρα όταν πάμε για δουλειά ξανά». Γυναίκες και μετανάστριες. Κάπως έτσι μπορεί κάποιος να προσδιορίσει το εργατικό δυναμικό στις εταιρίες καθαρισμού. «Γύρω στο 90% είναι γυναίκες. Από αυτές, το 65%-70% είναι αλλοδαπές. Προέρχονται κυρίως από Αλβανία, Βουλγαρία, Ρωσία, Ουκρανία, αλλά και κάποιες από Μπαγκλαντές και Παλαιστίνη». Το σωματείο καθαριστριών μέσα στο χρόνο έχει έρθει αρκετές σε φορές σε σύγκρουση με τα αφεντικά.

Απορρυπαντικά που δεν έχουν την έγκριση του Χημείου του Κράτους. Καθημερινή επαφή σε κλειστούς χώρους με ουσίες επικίνδυνες που προκαλούν μόνιμα αναπνευστικά προβλήματα. Παλάμες γεμάτες εκζέματα (δερματοπάθειες που προκαλούν φαγούρα και έκκριση αίματος)».

«Εγώ, έτσι με μία κουβέντα θα σας πω, ότι είναι πάρα πολύ χάλια στις εταιρίες καθαρισμού»… «Το βράδυ δε μπορώ να κοιμηθώ από το βήχα. Κάθε μέρα παίρνω κορτιζόνη. Τα πνευμόνια μου έχουν πάθει από τα πολλά απορρυπαντικά. Η μέση μου έχει διαλυθεί, δε μπορώ να περπατήσω…».

Καμία ασφάλιση, τα ένσημα (όπου και όταν κολλιούνται) είναι απλά και όχι βαρέα και ανθυγιεινά, οι μετανάστριες που δε γνωρίζουν την ελληνική γλώσσα υποχρεώνονται από τους εργολάβους να υπογράφουν πως πληρώνονται τα διπλάσια λεφτά απ’ ό,τι τους δίνουν. Σε ορισμένες επιχειρήσεις μοιράζεται ο «κανονισμός εργασίας»: «απαγορεύεται ο συνδικαλισμός», «απαγορεύεται να διαβάζεις εφημερίδα στο χώρο εργασίας», αναφέρεται μεταξύ άλλων. Και στο τέλος, «αν δέχεσαι τους κανονισμούς έχει καλώς, αν δεν τους δέχεσαι…».

Σε αυτό τον αγώνα το σωματείο και οι καθαρίστριες είναι μόνες. Καμία ΓΣΕΕ, κανένα εργατικό κέντρο, κανένα ΙΚΑ δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ για όσα καταγγέλοταν. Και πώς άραγε; Δεκέμβριος 2007, έναν χρόνο πίσω. Στα κεντρικά γραφεία του ΙΚΑ στην Αγίου Κωνσταντίνου οι καθαρίστριες δουλεύουν χωρίς ένσημα για 300 ευρώ το μήνα. Παρόμοια η κατάσταση και σε πολλά γραφεία υπουργών. Παρόμοια η κατάσταση και σε πανεπιστήμια, δημόσιες υπηρεσίες, σε νοσοκομεία. Εδώ υποχρεώνονται να κάνουν και δουλειές πέρα από αυτές που συμπεριλαμβάνονται στη σύμβασή τους. «Από τα πλυντήρια και τους χώρους αποστείρωσης μέχρι τα μαγειρεία και τις αποθήκες φαρμακευτικού και υγειονομικού υλικού, και από τους χώρους φύλαξης των αρχείων μέχρι το τηλεφωνικό κέντρο, οι εργασίες πλέον διεκπεραιώνονται σε μεγάλο ποσοστό από το προσωπικό που διαθέτουν οι εργολάβοι των συνεργείων καθαριότητας».

Η Κωνσταντίνα είναι μία από όλες αυτές τις εκατοντάδες γυναίκες μετανάστριες οι οποίες υποχρεώνονται να δουλεύουν κάτω από συνθήκες δουλείας, με απειλές και εκβιασμούς. «Της έκαναν και ανώνυμα τηλέφωνα αλλά και από την εργοδοσία. Της έχουν στείλει και εξώδικα, ενώ της έκαναν και μία δυσμενή μετάθεση, εκδικητική, τόσο μακριά από το σπίτι της όσο και σε άλλη βάρδια». Η Κωνσταντίνα αποφάσισε να σταθεί απέναντι στα αφεντικά της με αξιοπρέπεια. Και τα αφεντικά θέλησαν να της δείξουν ποιος έχει το πάνω χέρι. «Της έκοψαν τις υπερωρίες, απέλυσαν τη μητέρα της, την απειλούν πως θα τη στείλουν «πακέτο» πίσω στη χώρα της». Η Κωνσταντίνα, όμως, δεν είναι μόνη της. Τα βιώματα της Κωνσταντίνας αποτελούν μία στιγμή στον καθημερινό πόλεμο που βιώνουμε στους χώρους δουλειάς. Σε αυτόν τον πόλεμο εμείς έχουμε διαλέξει στρατόπεδο… Και είναι εδώ που το περιεχόμενο του προτάγματος ενάντια στο κράτος και τα αφεντικά μετουσιώνεται σε βίωμα ζωής ή θανάτου.

εικόνες από τα μετ’ όπισθεν

Κωνσταντίνα Κούνεβα

Παγώνοντας στιγμές της εξέγερσης στο χωροταξικό πεδίο των γειτονιών μας

23 Δεκεμβρίου, 2008 stekiantipnoia Αφήστε ένα σχόλιο

Τρίτη 23 Δεκεμβρίου: Οι μαθητές του 14ου λυκείου στο Κουκάκι αποφάσισαν τη λήξη της κατάληψης του σχολείου.

Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου: 12η ημέρα κατάληψης στο 14ο λύκειο στου Κουκάκι. 5η ημέρα κατάληψης και στο συστεγαζόμενο 14ο γυμνάσιο. Αυριανή συνέλευση των καταληψιών θα αποφασίσει για το εάν θα κρατήσει το σχολείο κλειστό και τις επόμενες ημέρες.

Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου: 9η ημέρα κατάληψης στο 14ο λύκειο στο Κουκακί. Για τρίτη ημέρα παραμένει κατειλημμένο και το 9ο γυμνάσιο στα Άνω Πετράλωνα.

Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου: Μία μικρή βόλτα στα σχολεία των γειτονιών μας, λίγο πριν συναντηθούμε στην πορεία στο κέντρο της μητρόπολης.
Το 14ο λύκειο στο Κουκάκι συνεχίζει για 8η ημέρα την κατάληψη. Ο προγραμματισμένος αποκλεισμός της λεωφόρου Συγγρού δεν έγινε. Υπό κατάληψη και το συστεγαζόμενο 14ο γυμνάσιο. Το γειτονικό 33ο λύκειο συνεχίζει με ολιγόωρες αποχές από τα μαθήματα και συμμετοχη σε κινητοποιήσεις που οργανώνει το ΣΑΣΑ (συντονιστικό ελεγχόμενο από το κκε).
Στα Πετράλωνα η κατάσταση δείχνει να εκτονώνεται. Το 9ο γυμνάσιο μετράει σήμερα τη δεύτερη ημέρα κατάληψης, ενώ το 12ο λύκειο στα Κάτω Πετράλωνα επέστρεψε στην ασφυκτική καθημερινότητα των σχολικών αιθουσών της πλήξης. Οι καταληψίες μαθητές σημειώνουν την έλλειψη συμμετοχής και διάθεσης από τους περισσότερους συμμαθητές τους.

Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου: 7η ημέρα κατάληψης στο 14ο λύκειο στο Κουκάκι. Αύριο το πρωί οι μαθητές προγραμματίζουν αποκλεισμό της λεωφόρου Συγγρού και στη συνέχεια συμμετοχή στην πορεία στο κέντρο της Αθήνας. 5η ημέρα κατάληψης στο 12ο λύκειο στα Κάτω Πετράλωνα. Πρώτη ημέρα κατάληψης στο 9ο γυμνάσιο στα Άνω Πετράλωνα.

Τρίτη 16 Δεκεμβρίου: Συνεχίζεται για 6η ημέρα η κατάληψη στο 14ο λύκειο στο Κουκάκι. Στις 11 το πρωί πραγματοποιήθηκε αποκλεισμός της λεωφόρου Συγγρού από μαθητές.

Υπό κατάληψη βρίσκεται και το 12ο λύκειο στα Κάτω Πετράλωνα.

Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου και το πρωί βρεθήκαμε και πάλι στα σχολεία των περιοχών μας μοιράζοντας τόσο την προκήρυξη του στεκιού, όσο και το κείμενο της κατάληψης της ΑΣΟΕΕ για τους μαθητές. Και στις δύο προκηρύξεις υπάρχει κάλεσμα για την αυριανή λαϊκή συνέλευση.

Στο 33ο λύκειο του Κουκακίου συναντούμε δύο μαθητές του ΣΑΣΑ (του συντονιστικού που ελέγχεται από το κκε), οι οποίοι μοιράζουν προκηρύξεις στους μαθητές για τους… ξένους πράκτορες που υποκινούν τα επεισόδια, ενώ καλούν στις δράσεις που έχει αποφασίσει ο Περισσός. Αφού συγχυστήκαμε λίγο πρωινιάτικα με όλα αυτά, κατηφορήσαμε προς το γειτονικό 14ο λύκειο το οποίο τελεί ακόμη υπό κατάληψη. Εκεί «αγανακτισμένοι γονείς» του συστεγαζόμενου γυμνασίου επιχειρούν να σπάσουν την κατάληψη απειλώντας τους μαθητές που βρίσκονται στο σχολείο και επιχειρώντας να ανοίξουν το λουκέτο. Η παρουσία μας στο χώρο, ως αλληλέγγυων, καθώς και οι δύο κουβάδες νερό που τους έριξαν κατακέφαλα οι καταληψίες μαθητές, οδήγησαν αυτά τα 6-7 άτομα γρήγορα να πάρουν δρόμο από εκεί. Λίγο αργότερα αποχωρήσαμε σιγά-σιγά και εμείς με ένα χαμόγελο στα χείλη από τα πρωινά ευτράπελα!

Αργότερα, μεσημεράκι, μαθητές από το 33ο πραγματοποίησαν και πάλι αποκλεισμό της λεωφόρου Συγγρού και πορεία προς το αστυνομικό τμήμα. Βράδυ Σαββάτου 13 Δεκέμβρη και κομμάτι του κόσμου που έχει συγκεντρωθεί στο σημείο της δολοφονίας του Αλέξη, στα Εξάρχεια, ξεκινάει πορεία προς του Ψυρρή και το Γκάζι. Ο αριθμός των συμμετεχόντων από 100-150 που είναι στην αρχή, σε κάποιο σημείο φτάνει και τους 700. Η πορεία διασχίζει και τη γειτονιά του Θησείου, περνώντας από τον πεζόδρομο της Ηρακλειδών και μέσω της γέφυρας του Πουλόπουλου φτάνει στο Γκάζι. Ύστερα από κάποια ώρα συνεχίζει προς Ιερά Οδό, για να ανέβει την Πειραιώς (εδώ, σπάζονται και κάποιες τράπεζες και κάμερες). Λίγο πριν την πλατεία Ομονοίας διμοιρίες των ΜΑΤ συντονισμένα επιτίθενται στην πορεία, εγκλωβίζοντας και προσάγωντας 51 άτομα. Στην αρχή μεταφέρονται στο Α.Τ. Ομόνοιας και από εκεί στη ΓΑΔΑ, απ’ όπου τις πρώτες πρωινές ώρες αφήνονται όλοι ελεύθεροι.

Πρωί της Παρασκευής 12 Δεκέμβρη και τα δύο λύκεια του Κουκακίου (33ο και 14ο) αποκλείουν τη λεωφόρο Συγγρού στο ύψος της «Ολυμπιακής» και στη συνέχεια πραγματοποιούν πορεία προς το αστυνομικό τμήμα της περιοχής. Το 14ο λύκειο παραμένει υπό κατάληψη.

Την Πέμπτη 11 Δεκέμβρη, το πρωί, μοιράζεται σε τέσσερα σχολεία των γειτονιών μας (Κουκάκι, Άνω Πετράλωνα, Κάτω Πετράλωνα) η τελευταία ανακοίνωση της κατάληψης της ΑΣΟΕΕ.Το μεσημέρι, μετά το τέλος των μαθημάτων, το 14ο λύκειο καταλαμβάνεται από τους μαθητές του.
Σάββατο 6 Δεκεμβρίου, λίγες ώρες μετά τη δολοφονία του Αλέξη και στο indymedia της Αθήνας αναφέρεται ότι έγινε επίθεση με πέτρες και βόμβες μολότοφ σε τρεις τράπεζες στην Τριών Ιεραρχών, ενώ σπάστηκαν και τα τοπικά γραφεία της Νέας Δημοκρατίας στα Άνω Πετράλωνα.

Για την επανοικειοποίηση των αιθουσών της πλήξης…

23 Δεκεμβρίου, 2008 stekiantipnoia Αφήστε ένα σχόλιο

«Η επικοινωνία με τον αστικό χώρο εκφράζεται στο γεγονός ότι το μήνυμα κάποιων μεμονωμένων κομματιών, αλλά και πολλές φορές της δράσης ολόκληρης, εξαρτάται από τη σχέση που αναπτύσσουν με την πόλη και τα στοιχεία της».

«Βέβαια, επειδή ο αστικός χώρος είναι σε άμεση σχέση με την ανθρώπινη δράση, δεν μπορεί να υπάρξει από μόνος του, υπάρχει πάντα σε σχέση με τους ανθρώπους που έρχονται σε επαφή με αυτό. Αυτό σημαίνει πως αστικός χώρος δεν αποτελείται μόνο από τα κτίρια, τους δρόμους, τις πινακίδες και τα άλλα αντικείμενα που τον ορίζουν. Στοιχεία του χώρου είναι και οι ίδιοι οι άνθρωποι, οι δραστηριότητες των οποίων δίνουν τον χαρακτήρα μίας αστικής περιοχής».

«Κάθε κομμάτι stencil, όπως και κάθε άλλη παρέμβαση στο δημόσιο τοίχο, εμπεριέχει τη δράση του δημιουργού του, δηλαδή είναι το σημάδι μίας ανθρώπινης ενέργειας. Ωστόσο, από τη στιγμή που θα βαφτεί σε κάποιον τοίχο, αποκτά κατά μία έννοια τη δική του ζωή και δράση, η οποία δε χαρακτηρίζεται πια αποκλειστικά από την πρόθεση του δημιουργού».

«Το κάθε κομμάτι στον τοίχο αφήνεται έτσι να αλληλεπιδράσει ελεύθερα με τον ίδιο τον τοίχο, με το αστικό τοπίο, με τα υπόλοιπα στοιχεία του, αλλά και με τους ανθρώπους που έρχονται σε επαφή με αυτό. Είναι δηλαδή πια ενεργό μέρος του τοπίου κάθε περιοχής και το νόημά του εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη σχέση που αναπτύσσει με αυτό».

«Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι η σχέση με το αστικό τοπίο δεν είναι προνόμιο του stencil graffiti. Κάθε είδους παρέμβαση αναπτύσσει σχέσεις με το χώρο στον οποίο παρεμβαίνει. Το stencil graffiti όμως, λόγω των χαρακτηριστικών του, επικοινωνεί πιο άμεσα με τον χώρο, συνάπτοντας μία ιδιαίτερη σχέση».

«Είναι δηλαδή πια ενεργό μέρος του τοπίου κάθε περιοχής και το νόημά του εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη σχέση που αναπτύσσει με αυτό». Αν αντικαταστήσουμε το «αστικό τοπίο» και την «περιοχή» με το χωροταξικό περιβάλλον του σχολείου μπορεί ο καθένας να καταλάβει τη διεισδυτικότητα του graffiti ανάμεσα στους μαθητές. Πόσω μάλλον σε περιόδους κατάληψης, σε περιόδους οικειοποίησης των σχολικών κτιρίων, όπου ο επαναπροσδιορισμός της σχέσης του εκπαιδευόμενου με τις αίθουσες της πλήξης (πρέπει να) εμπεριέχει και τη δημιουργία, την ελεύθερη έκφραση, τον πειραματισμό. Οι αυστηροί και μονότονοι γκριζομπλέ τοίχοι γίνονται πεδία συμπύκνωσης των αρνήσεων των μαθητών (δεδομένου ότι το graffiti συμπεριλαμβάνει και στοιχεία παραβατικότητας), διάρρηξης των, καθορισμένων από τη διεύθυνση του σχολείου, κανόνων, προκλητικοί καμβάδες διασάλευσης της ευνουχισμένης αισθητικής κανονικότητας.

Αφιερωμένο στους writers του 14ου λυκείου στο Κουκάκι…

«εικόνες από τα μετ’ όπισθεν»

Το κράτος δολοφονεί, όλοι στους δρόμους [ενημέρωση από την πορεία]

20 Δεκεμβρίου, 2008 stekiantipnoia Αφήστε ένα σχόλιο

Πρωινό Σαββάτου, παγκόσμια ημέρα δράσης και αλληλεγγύης, ηλεκτρικός Πετραλώνων. Η λαϊκή συνέλευση των κατοίκων Πετραλώνων-Θησείου-Κουκακίου έχει καλέσει πορεία στους δρόμους των γειτονιών μας. Ό,τι συμβαίνει τώρα το κάνουμε εμείς, η συνέχιση της εξέγερσης είναι στα χέρια όλων μας. Και σήμερα συνεχίσαμε να «κάνουμε»… Επικοινωνήσαμε, βγήκαμε στους δρόμους, καταλάβαμε και πάλι δημόσια κτίρια (και όχι μόνο). Κάναμε σαφές ότι «ο φόνος δεν είναι εικόνα στις ειδήσεις» και ότι «στο δρόμο γεννιούνται συνειδήσεις». Απαιτήσαμε την άμεση απελευθέρωση των συλληφθέντων των Δεκεμβριανών του 2008.

Παρά το γρήγορο του καλέσματος (αποφασίστηκε χτες το απόγευμα) γύρω στα 150 άτομα, στην πλειοψηφία τους κάτοικοι των περιοχών μας, συγκεντρώνονται στον πεζόδρομο της Θεσσαλονίκης. Η πορεία ξεκινάει διασχίζοντας δρόμους των Άνω Πετραλώνων. Μοιράζονται κείμενα, πετιούνται χιλιάδες τρικάκια.

Μία πρώτη στάση στην πλατεία Μερκούρη, όπου υπάρχει συγκεντρωμένος κόσμος λόγω ενός χριστουγεννιάτικου παζαριού και άλλων δρώμενων που διοργανώνει η πολιτιστική ομάδα Πετραλώνων.

Λίγα λεπτά αργότερα φτάνουμε στα γραφεία του 3ου διαμερισματικού συμβουλίου (όπου στεγάζεται και η δημοτική αστυνομία). Κλειδαμπαρωμένα, η διαταγή έχει ήδη γίνει φανερή από την προηγούμενη Τρίτη. «Όταν έχουν πορεία, κλείστε οτιδήποτε μπορεί να αποτελέσει στόχο». Γράφονται συνθήματα: «Λευτεριά στους συλληφθέντες των Δεκεμβριανών», «Αυτές οι μέρες είναι του Αλέξη». Ένα «δολοφόνοι» στολίζει την ιλλουστρασιόν επιφάνεια της εισόδου. Μαζί με κόκκινη μπογιά. Συνεχίζουμε…

Προσεγγίζουμε το πολιτιστικό κέντρο του δήμου Αθηναίων «Μελίνα Μερκούρη» στην Ηρακλειδών, στο Θησείο. Καταλαμβάνεται ο χώρος και κλείνει ο δρόμος. Αυθόρμητα, πέφτει η ιδέα να πάμε στην Τεχνόπολη στο Γκάζι και να καταλάβουμε τον ραδιοσταθμό 9.84. Όπερ και εγένετο…

Ύστερα από κάποιες προστριβές στην είσοδο της Τεχνόπολης, την οποία οι σεκιουριτάδες πρόλαβαν και κλείδωσαν (αναφέρθηκε και προηγούμενως η σχετική εντολή που υπήρχε), η πορεία μπαίνει στον προαύλιο χώρο και κατευθύνεται προς το ραδιοσταθμό. Μετά από κάποια λεπτά κατάληψης του 9.84 οι υπεύθυνοι ξεκλειδώνουν την πόρτα που οδηγεί στο στούντιο, το πρόγραμμα διακόπτεται και διαβάζονται το κείμενο της λαϊκής συνέλευσης, μηνύματα αλληλεγγύης στους εξεγερμένους στον ελλαδικό χώρο και το εξωτερικό, καθώς και άμεσης απελευθέρωσης των προφυλακισμένων. Μία διμοιρία ΜΑΤ φθάνει λίγα μέτρα παραπέρα, παραμένει διακριτική έως άφαντη σε σχέση με την πορεία.

Την ίδια στιγμή σε γιαπί απέναντι από την Τεχνόπολη αναρτάται το πανό «λευτεριά στους συλληφθέντες των Δεκεμβριανών του 2008». Ορατό τόσο από την Πειραιώς όσο και από τα διάφορα μπαρ της περιοχής.

Η πορεία συνεχίζεται στην Πειραιώς και μέσω της Κειριαδών μπαίνει στα Κάτω Πετράλωνα, για να καταλήξει και πάλι στον ηλεκτρικό σταθμό.

Σάββατο 20 Δεκεμβρίου, πορεία στις γειτονιές μας

19 Δεκεμβρίου, 2008 stekiantipnoia Αφήστε ένα σχόλιο

Δεκεμβριανά 2008

Από τη νέα λαϊκή συνέλευση που έγινε στον ΗΣΑΠ Πετραλώνων

19 Δεκεμβρίου, 2008 stekiantipnoia Αφήστε ένα σχόλιο

Κάποιες δεκάδες κατοίκων βρέθηκαν και σήμερα στη λαϊκή συνέλευση που είχε καλεστεί στον ηλεκτρικό των Πετραλώνων, μέσω της ίδιας διαδικασίας που έλαβε χώρα την προηγούμενη Τρίτη. Αυτή τη φορά δόθηκε περισσότερος χώρος στη συζήτηση δράσεων που μπορούν να λάβουν χώρα στις γειτονιές μας, μία συζήτηση που κατέληξε σε κάλεσμα για πορεία, αύριο, Σάββατο 20 Δεκεμβρίου, με συγκέντρωση στον ΗΣΑΠ των Πετραλώνων.

Υπενθυμίζουμε ότι αύριο είναι η παγκόσμια ημέρα δράσης και αλληλεγγύης στην εξέγερση στον ελλαδικό χώρο. Σε αυτό το πλαίσιο έχουν προγραμματιστεί δράσεις σε διάφορες γειτονιές της Αθήνας, σε πόλεις του ελλαδικού χώρου αλλά και στο εξωτερικό. Περισσότερες πληροφορίες εδώ.

Ραντεβού στους δρόμους…

Λίγα λόγια από τους καταληψίες μαθητές…

18 Δεκεμβρίου, 2008 stekiantipnoia

Όσο μπορώ και όσο κρατήσω

Βγες στους δρόμους με τριαντάφυλλα.

Να μη βγάλεις τα αγκάθια.

Τραγούδα.
Τραγούδα δυνατά να ακουστείς.
Μην σε τρομάξει ο αντίλαλος.
Μπορεί να είσαι μόνος
μα εσύ συνέχισε.
Συνέχισε όσο μπορείς,
μή φοβηθείς,
ούτε στιγμή μη σκύψεις.
Να ζεις για να είσαι μαχητής
και αν είναι να πεθάνεις
η ελευθερία είναι λόγος,
για μένα θέμα τιμής…
Φώναξε,
φώναξε με όλη τη δύναμη της ψυχής σου…
Και μετά κλάψε,
κλάψε για να νιώσεις λίγο άνθρωπος.
Και αν η ζωή σου πήγε στράφι
είναι γι’ αυτό,
επειδή ήσουν αδιάφορος.

Δώσε σημασία

Μη μας κρίνετε πριν μας καταλάβετε…
Μη μας δείχνετε πριν μας δείτε…
Μη μας φωνάξετε πριν μας μιλήσετε…
Μη μας σκοτώνετε πριν ζήσουμε…
Είμαστε τα παιδιά σας.
Είμαστε η κοινωνία που αφήσατε να δημιουργηθεί.
Είμαστε το αποτέλεσμα των γενεών του “δε βαριέσαι”,
της αδιαφορίας, της αποχής και της απάθειας.
Τώρα κάνουμε αυτό που θα έπρεπε να είχατε κάνει…
Σταματήστε να μας μιλάτε για πράγματα που δεν γνωρίζετε.
Αρχίστε τον δικό σας αγώνα γιατί είστε χαμένοι.
Βρείτε τη χαμένη σας συνείδηση.
Βρείτε λόγους… Υπάρχουν πολλοί…

Να είστε δίπλα μας, μαζί μας.
Και όποιος δεν θέλει,
απλά να μας σεβαστεί…

[Αναρτημένα έξω από το κατειλημμένο 14ο λύκειο στο Κουκάκι]

Νέα λαϊκή συνέλευση στον ΗΣΑΠ Πετραλώνων

18 Δεκεμβρίου, 2008 stekiantipnoia Αφήστε ένα σχόλιο

Την Τρίτη το απόγευμα πραγματώσαμε το συλλογικό στις γειτονιές μας. Μέσα από αυτές τις διαδικασίες που μέσα στο χώρο και τον χρόνο έχουμε κερδίσει, τις λαϊκές συνελεύσεις, συζητήσαμε, διαφωνήσαμε, συμφωνήσαμε, κυρίως, όμως, αποφασίσαμε να δράσουμε. Γι’ αυτό το λόγο, λοιπόν, την Παρασκευή στις 19 του Δεκέμβρη θα ξαναβρεθούμε στον ηλεκτρικό των Πετραλώνων, για να μετατρέψουμε το συλλογικό σε πρόταση πολιτικής παρέμβασης στις γειτονιές μας.

Η συνέλευση της Παρασκευής προέκυψε από απόφαση της λαϊκής συνέλευσης της Τρίτης. Πέντε εκατοντάδες αφίσες και κάποιες χιλιάδες κείμενα αναζητούν αυτές τις μέρες το δικό τους χώρο στους τοίχους και τις πολυκατοικίες του Κουκακίου, των Πετραλώνων και του Θησείου. Και κάπου εκεί δεν έχει χώρο η προπαγάνδα των μπάτσων, η τρομολαγνεία και η μιζέρια του ατομισμού και του κλειδαμπαρώματος στο σπίτι. Εάν υπάρχει κάτι που -πρέπει να- αποτελεί «ξένο» αυτές τις ημέρες στις γειτονιές μας είναι οι καμουφλαρισμένοι μπάτσοι που διασπείρουν φήμες, είναι οι «φιλήσυχοι πολίτες» που τους ενδιαφέρει απλά η αύξηση της αγοραστικής κίνησης του μικρομάγαζού τους.

Ραντεβού την Παρασκευή…

Λαϊκή συνέλευση, ως κομμάτι της κοινωνικής εξέγερσης που ζούμε

17 Δεκεμβρίου, 2008 stekiantipnoia Αφήστε ένα σχόλιο

Νωρίς το απόγευμα καμία 100αριά κάτοικοι των γειτονιών μας βρεθήκαμε στη λαϊκή συνέλευση που πραγματοποιήθηκε στον πεζόδρομο πλάι στον ηλεκτρικό σταθμό των Πετραλώνων. Αφορμή η δολοφονία του Αλέξανδρου, αιτία η αλλοτρίωση μας μέσα στη μίζερη καθημερινότητά μας, η ανάγκη να μοιραστούμε και να επικοινωνήσουμε μεταξύ μας τα βιώματα από τις μέρες εξέγερσης που ζούμε. Και σίγουρα η λαϊκή συνέλευση, ωσάν η διαδικασία που μέσα στο χρόνο έχουμε επιλέξει για να επικοινωνούμε ως γείτονες, αποτέλεσε πρόσφορο έδαφος και σε αυτή την περίπτωση. Κόσμος πολύς περνούσε από το σημείο, αρκετοί κοντοστάθηκαν να ακούσουν ή να συζητήσουν σε πηγαδάκια, κάποιοι λίγοι συμμετείχαν και πιο ενεργά στη συνέλευση.

Το πανό πλάι στη συζήτηση έγραφε «το κράτος δολοφονεί, όλοι στους δρόμους». Αποτυπώνοντας τα βιώματα όλων αυτών των ημερών, προτάσσοντας τη συνέχιση του αγώνα στους δρόμους. Το κράτος φρόντισε σε αυτή τη λαϊκή συνέλευση να είναι παρών. Λίγο οι ασφαλίτες που πλησίαζαν σε αρκετά κοντινή (και επικίνδυνη γι’ αυτούς) απόσταση τη συζήτηση, πολύ περισσότερο η διμοιρία που είχε στρατοπεδεύσει κάποια μέτρα παραδίπλα, στην εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης. Η κινδυνολογία δε ρίζωσε από τα πριν στους κατοίκους και τους μαγαζάτορες της περιοχής, η παρουσία των ένστολων δολοφόνων κινήθηκε προς αυτή την κατεύθυνση, δίνοντας την εικόνα πως «κάτι κακό θα συμβεί».

Τελικά τα γεγονότα ξεπέρασαν τον όποιο κρατικό σχεδιασμό. Η συνέλευση είχε ζωντάνια, χιλιάδες κείμενα μοιράστηκαν, οι σύντομες κουβέντες με περίοικους, διερχόμενους και μαγαζάτορες αφόπλισε την όποια προπαγάνδα των μπάτσων, ενώ ύστερα από συλλογική απόφαση η λαϊκή συνέλευση με πορεία κατευθύνθηκε στο πολιτιστικό κέντρο των Άνω Πετραλώνων.

Η συζήτηση συνεχίστηκε στο κατειλημμένο για κάποιες ώρες πολιτιστικό κέντρο, οργανώνοντας τις δράσεις που θα πραγματοποιήσουμε τις επόμενες ημέρες.

Ένα πολιτιστικό κέντρο το οποίο έστω και για κάποιες ώρες απέκτησε ένα χαρακτήρα ανοιχτό, κοινωνικό, όπου κάτοικοι μπόρεσαν να βρεθούν και να συζητήσουν για τις ίδιες τις ζωές τους. Χωρίς άδεια από καμία δημοτική αρχή, εκτός γραφειοκρατικών λαβυρίνθων αιτήσεων, υπογραφών και σφραγίδων. Μία οικειοποίηση του χώρου από εμάς για εμάς.

Μεταξύ αυτών και ο αντιδήμαρχος Παπαδάκης, ένα «βλαστάρι» μέσα στο δήμο της Αθήνας. Αντιδήμαρχος καταστημάτων και ασφάλειας της πόλης, ενώ στην αρμοδιότητά του υπάγεται η διεύθυνση της δημοτικής αστυνομίας και η διεύθυνση αδειών καταστημάτων και θεαμάτων. Κάπως έτσι οριοθετείται ο ρόλος ενός τύπου ο οποίος έσπευσε να δηλώσει στη λαϊκή συνέλευση ότι είναι μαζί μας, προτείνοντας να καταθέσουμε ένα ψήφισμα και να εγκαταλείψουμε το κτίριο ειρηνικά! Νωρίτερα είχε προλάβει να παρατηρήσει τις υπαλλήλους του κέντρου «γιατί δεν το είχαν κλειδώσει νωρίτερα, εφόσον όλα τα Πετράλωνα ξέρανε σήμερα ότι έχει πορεία».

Συζητήσαμε και αποφασίσαμε να συνεχίσουμε τις δράσεις στις γειτονιές. Καταρχήν με νέα λαϊκή συνέλευση στον ηλεκτρικό σταθμό των Πετραλώνων την Παρασκευή στις 6 το απόγευμα. Και όχι μόνο… Έχουμε πολλά να κάνουμε… Τώρα, όπου όλα φαντάζουν δυνατά!

1 2 »