Ένας άστεγος γείτονας μας βρέθηκε νεκρός από το κρύο το πρωί της 9/3, στο Άλσος Θησείου και άλλοι δύο μαζί του σε κωματώδη κατάσταση

Τα τελευταία χρόνια και με φόντο την οικονομική κρίση πληθαίνουν καθημερινά οι άνθρωποι που δεν έχουν που να μείνουν και κοιμούνται σε πάρκα, πλατείες και όπου βρούνε ένας μέρος από το οποίο δεν θα τους διώξουνε οι κάθε λογής μπάτσοι, φασίστες, ξενοφοβικοί. Δυστυχώς οι άνθρωποι γυρνώντας το κεφάλι από την άλλη νομίζουμε πως ξορκίσουμε το κακό και ότι εμείς με αυτό τον τρόπο δεν θα βρεθούμε ποτέ σε αυτή την κατάσταση, όμως το παρόν και το μέλλον που μας επιφυλάσσουν οι κυρίαρχοι είναι δυσοίωνο. Η άρνηση να δούμε τι συμβαίνει και ποιος πραγματικά φταίει οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε τέτοια φαινόμενα όπως ο θάνατος αυτού του άστεγου στο θησείο.

Η φτώχεια, η εξαθλίωση, ο κοινωνικός αποκλεισμός, η ιδιώτευση, η έλλειψη αλληλεγγύης μεταξύ των από κάτω, οι εύκολες απαντήσεις και η ξενοφοβία, ο κοινωνικός κανιβαλισμός και η αδιαφορία αφήνουν όλο και πιο έντονα τα σημάδια τους στην καθημερινότητα της μητρόπολης και αυτά τα σημάδια είναι κόκκινα και από αίμα.

Αλληλεγγύη μεταξύ των καταπιεσμένων

Επικοινωνία ενάντια στην απομόνωση

Κοινοί αγώνες των από κάτω ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο

Αυτοοργάνωση-Αλληλοβοήθεια-Επίθεση

Ενημέρωση απο την παρέμβαση στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς την Παρασκευή το απόγευμα

Ενημέρωση απο το blog της ανοιχτή συνέλευση κατοίκων των Πετραλώνων, του Κουκακίου και του Θησείου για τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς

Νωρίς το απόγευμα της Παρασκευής η συνέλευσή μας πραγματοποίησε μία σειρά παρεμβάσεων σε συγκοινωνιακά μέσα των γειτονιών μας (και όχι μόνο).  Μας “φιλοξένησαν” η γραμμή 15 του τρόλεϊ, ο σταθμός του μετρό και του τραμ Συγγρού Φιξ, με τελική κατάληξη τον σταθμό του μετρό στον Νέο Κόσμο όπου και πραγματοποιήθηκε παρέμβαση για 45 περίπου λεπτά.

Την ίδια στιγμή τα μηχανήματα έκδοσης και επικύρωσης εισιτηρίων σαμποταρίστηκαν, ενώ κολλήθηκαν στο εσωτερικό συρμών και οχημάτων τα αυτοκόλλητα της συνέλευσης για την αντιμετώπιση των ελεγκτών.

Οι θετικές χειρονομίες από τους επιβάτες, απέναντι στο πρόταγμα της άρνησης καταβολής αντιτίμου για τη χρήση των μέσων μαζικής μεταφοράς αλλά και της γενικής άρνησης πληρωμών, μας συντρόφευσαν και σε αυτή την παρέμβασή. Κάποιοι μοιράστηκαν μαζί μας προβληματισμούς, τους δικούς τους τρόπους που έχουν σκαρφιστεί για να αντιμετωπίζουν τους ελέγχους, αλλά ακόμη και διαφωνίες.

Οι γραφικές περιπτώσεις κάποιων υστερικών -μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού- προκάλεσαν γέλιο, ενώ στο πάνθεον των διαφόρων συναντήσεών μας σε παρεμβάσεις, αυτούς τους τρεις μήνες, δεν μπορούμε να μην συμπεριλάβουμε και τη σημερινή, με τρία σταλινικά απολιθώματα του κκε! Βασιλικότεροι εκ του βασιλέως απαίτησαν να κληθεί η αστυνομία και μας παρουσίασαν κάποια από τα εντατικά μαθήματα που τους κάνουν στα κατά τόπους γραφεία, ωρυόμενοι περί “τζαμπατζήδων-του-τσίπρα-γνωστούς-αγνώστους-που-σπάνε-και-καίνε” για να καταλήξουν να στείλουν “χαιρετισμούς στον Αλέξη”. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο δεν περιμέναμε από έμμισθους μπάτσους, όπως εύστοχα τους διαμηνύθηκε. Μόνο που η δουλειά τους, εκεί όπου η αυτοοργάνωση και η άμεση δράση ριζώνει,  σκαλώνει κάθε μέρα όλο και περισσότερο…

Παρεμβάσεις της συνέλευσης αναρχικών για την κοινωνική αυτοδιεύθυνση στους ΟΑΕΔ

Το πρωί της Παρασκευής 11 Μαρτίου η συνέλευση αναρχικών για την κοινωνική αυτοδιεύθυνση πραγματοποίησε παρεμβάσεις στους ΟΑΕΔ του Νέου Κόσμου, του Γαλατσίου και της Πειραιώς. Μοιράστηκαν κείμενα και υπήρξαν κουβέντες με τους ανέργους.

Ακολουθεί το κείμενο που μοιράστηκε:

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟ

ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ & ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

Στις μέρες που ζούμε και η τελευταία λέξη που ξεστομίζεται από επίσημα χείλη (κρατικά, επιχειρηματικά, δημοσιογραφικά, κομματικά…) εξυπηρετεί τον κοινό σε όλους τους επικοινωνιακό σκοπό: αυτόν της υποταγής, μοιρολατρίας και διαίρεσης των εκμεταλλευόμενων ώστε οι καπιταλιστές να βαδίσουν ανενόχλητοι τον «ένδοξο» δρόμο της ανάπτυξης και όλοι εμείς αυτόν της μετατροπής μας σε εξαθλιωμένο και υπάκουο (ευέλικτο, κινητικό, ανταγωνιστικό, με όρεξη για σκληρή δουλειά…), εργατικό δυναμικό.

Μέσα στο χάος από μισές αλήθειες και ολόκληρα ψέματα που αποτελεί τη συσκευασία της νέας επίθεσης της εξουσίας, υπάρχει η πραγματικότητα. Αυτή του κοψίματος των μισθών, του τέλους των συντάξεων, της εκποίησης σε ιδιώτες του κατηλ­λειμένου από το κράτος δημόσιου, της καμουφλαρισμένης ή ευθείας καταστολής, του ρατσισμού… Η ανεργία αποτελεί έναν από αυτούς τρόμους, ίσως τον πιο σημαντικό κι αυτό γιατί συμπυκνώνει σχεδόν όλους του άλλους: συνώνυμο της φτώχειας, είναι δοκιμασμένο εργαλείο καταστολής, τροφοδοτεί την ξενοφοβία και τον κανιβαλισμό ανάμεσα στους καταπιεσμένους.

Παρά το προφανές, το σημαντικό στην ανεργία δεν είναι να μην έχεις δουλειά, είναι να μην έχεις έσοδα. Ο μεγαλομέτοχος που κάθεται και εισπράττει μερίσματα δεν είναι άνεργος, είναι κηφήνας. Άνεργος είναι αυτός που καταλήγει να ζει λαθραία. Να ζητιανεύει (την οικογένεια, τους γονείς, τους φίλους, τους περαστικούς…) για τις βασικές του ανάγκες. Από ότι λέει το ίδιο το κράτος, μέσα στο χρόνο οι άνεργοι θα περάσουν το 1000000. Ένα εκατομμύριο άνθρωποι, σε ένα κόσμο που τα πάντα τα κανονίζουν οι αγορές, χωρίς έσοδα σημαίνει αποκλεισμός, αναξιοπρέπεια. Σημαίνει κατάθλιψη, αλκοόλ, ναρκωτικά, την κυριαρχία ενός ψυχολογικού παράγοντα περιθωρίου που οι αστοί αναλυτές θα χρησιμοποιήσουν για να μετατοπίσουν στον ίδιο τον άνεργο την εύθηνη για την κατάστασή του. Σημαίνει πως οι πλατείες των πόλεων θα γεμίσουν με φτωχούς Έλληνες για τον ίδιο ακριβώς λόγο που γέμισαν με μετανάστες. Όσους βέβαια από τους έλληνες δεν βρεθούν τελικά σε κάποιο Άγιο Παντελεήμονα μιας άλλης Ευρωπαϊκής μητρόπολης… Διαβάστε περισσότερα