Ενάντια στο φόβο, την κρατική τρομοκρατία, την εξαθλίωση και τον κοινωνικό κανιβαλισμό κοινοί αγώνες ντόπιων και μεταναστών για ζωή, ισότητα και ελευθερία

   Φτώχεια-εξαθλίωση-καταπίεση-εκμετάλλευση: τέσσερις λέξεις που χαρακτηρίζουν το παρόν και το μέλλον που επιφυλάσσουν και επιβάλλουν με κάθε μέσο οι κυρίαρχοι στην κοινωνία. Ταυτόχρονα προωθούν σαν μόνη λύση για την επιβίωσή μας τον αλληλοσπαραγμό των από τα κάτω, την εφαρμογή του νόμου της ζούγκλας, όπου επικρατεί ο πιο δυνατός. Μια συνθήκη ζωής στην οποία θα κυριαρχεί ο κοινωνικός κανιβαλισμός. Ενώ παράλληλα όποιος δεν συμμορφώνεται, δεν συναινεί στους αντικοινωνικούς τους σχεδιασμούς και επιλέγει το δρόμο της αντίστασης έρχεται αντιμέτωπος με την κρατική καταστολή και τρομοκρατία.

   Μέσα σε αυτή τη συνθήκη επιστρατεύονται οι κάθε λογής παρακρατικές-φασιστικές συμμορίες, οι οποίες, μυρίζοντας το φόβο και το ανθρώπινο αίμα, βγαίνουν από τις τρύπες τους και με το δάκτυλο υποδεικνύουν ως εχθρό το διπλανό μας, τον πιο εξαθλιωμένο, το μετανάστη, τον άστεγο, τον πιο αδύναμο. Έτσι συνέβη και με αφορμή την αποτρόπαια δολοφονία του 44χρονου Μανώλη Καντάρη, για μια βιντεοκάμερα. Τις επόμενες ημέρες στην περιοχή γύρω από το σημείο της δολοφονίας και μέχρι την Ομόνοια εκτυλίσσονται σκηνές αγριότητας: ομάδες ακροδεξιών με μαχαίρια, κράνη, παλούκια μαχαιρώνουν και ξυλοκοπούν αδιακρίτως μετανάστες, σπάνε τα μαγαζιά και τα σπίτια τους. Οι διάφοροι παρακρατικοί φασίστες, χέρι-χέρι με ένα συρφετό από υστερικούς πατριώτες και ρατσιστές, με την προστασία και επίβλεψη της αστυνομίας και υπό τα παραληρήματα και τις φονικές ιαχές των ΜΜΕ, εξαπέλυσαν για πέντε μέρες πογκρόμ εναντίον των από κάτω, των πιο αδύναμων, των πιο ευάλωτων, των μεταναστών. Οι τελευταίοι αποτέλεσαν τον εύκολο στόχο για τα αγελαία ένστικτα όσων δεν θέλουν να αντικρίσουν την πραγματικότητα και καθοδηγούμενοι από τα διάφορα φασιστοειδή επιλέγουν τη λύση που τους προσφέρει το κράτος-άλλωστε τα πογκρόμ αποτέλεσαν και αποτελούν την συμπύκνωση της μεταναστευτικής του πολιτικής. Ταυτόχρονα, οι φασίστες, καθοδηγούμενοι και επικουρούμενοι από τις δυνάμεις καταστολής, επιτέθηκαν στις καταλήψεις Σκαραμαγκά και Villa Amalias, οι οποίες βρίσκονταν κοντά στο χώρο της δολοφονίας του Μ. Καντάρη και στέκονταν εμπόδιο στα κανιβαλιστικά τους σχέδια, όπως αποτελούν τόσα χρόνια εμπόδιο στα αντικοινωνικά σχέδια του κράτους και ταυτόχρονα εφαλτήρια αγώνα. Φυσικά, ο κόσμος της ελευθερίας και της αλληλεγγύης περιφρούρησε τα απελευθερωμένα κοινωνικά εδάφη και έτρεψε σε φυγή τα παρακρατικά ανδρείκελα της χρυσής αυγής. Διαβάστε περισσότερα