Κατηγορία: Συνέλευση αναρχικών για την κοινωνική αυτοδιεύθυνση

“…βυρσοδέψες, οικοδόμοι, μεταλλεργάτες, ράφτες, βιβλιοδέτες και άλλοι: αυτός είναι ο αγώνας μεταξύ κεφαλαίου κι εργασίας. Το κεφάλαιο είναι ανίσχυρο χωρίς τα δικά σας μπράτσα. Θα επιτρέψετε να σας νικήσουν, να σας εξουσιάσουν, να σας εκμηδενίσουν; έφτασε η ώρα της απελευθέρωσής σας!..’’

Εργάτες τυπογράφοι (Παρισινή κομμούνα 23/4/1871)

Βιώνουμε μια εποχή ολομέτωπης επίθεσης του κράτους και των αφεντικών, όχι μόνον εναντίον των εργαζομένων, αλλά της κοινωνίας γενικότερα. Βιώνουμε μια εποχή που τα με αγώνες και αίμα «κεκτημένα δικαιώματα» των εργαζομένων, καταρρέουν σαν τραπουλόχαρτα, από τη βία που τους ασκεί το υπό τη τρόικα καθεστώς της έκτακτης ανάγκης -η πολιτική δικτατορία Παπαδήμου.
Στα πλαίσια αυτής της γενικευμένης επίθεσης, αντιπροσωπεία του βιομηχάνου Ν. Μάνεση αξίωσε από τους εργαζόμενους στην Ελληνική Χαλυβουργία μείωση του 8ώρου σε 5 ώρο με παράλληλη συρρίκνωση των εργατικών αποδοχών κατά 40%. Το ίδιο συνέβη και στο εργοστάσιο του ίδιου στο Βόλο, όπου οι εργάτες, υπό τη πίεση των εργατοπατέρων, υπέκυψαν στους εκβιασμούς του αφεντικού.
 Η γενική συνέλευση των εργαζόμενων στο εργοστάσιο του Ασπρόπυργου απέρριψε αυτή την απαίτηση και ο Μάνεσης αντιδρώντας εκδικητικά, στις 31 του Οκτώβρη, απέλυσε 34 εργάτες, απειλώντας ότι αν ''δεν συμμορφωθούν προς τις υποδείξεις του'' θα ακολουθήσουν άλλες 180 απολύσεις. Όπως επισημαίνουν οι χαλυβουργοί, όλες αυτές οι απολύσεις έγιναν προκειμένου να καταρρακωθεί το ηθικό των εργατών και να δεχτούν αδιαμαρτύρητα τη θρασύτατη αυτή πρόταση των αφεντικών, την ώρα που η παραγωγή εντατικοποιείται και τα «εργατικά ατυχήματα» πληθαίνουν, με αποκορύφωμα το θάνατο εργαζόμενου τον προηγούμενο χρόνο.
Οι απεργοί, από την πρώτη κιόλας στιγμή, αντιστάθηκαν και αντιστέκονται στο νέο, αγριότερο μοντέλο εκμετάλλευσης που επιχειρείται να τους επιβληθεί, διεκδικώντας την άμεση επαναπρόσληψη των συναδέλφων τους, καλώντας όλον τον εργαζόμενο κόσμο να στηρίξει τον αγώνα τους. Ο αγώνας των χαλυβουργών αποτελεί σημαντικό ανάχωμα απέναντι στη γενική επίθεση που έχουν εξαπολύσει, κράτος και κεφάλαιο προς τους εργαζόμενους σε συνθήκες γενικευμένης κρίσης. Ο αγώνας τους είναι αγώνας ενάντια στην εξαθλίωση και την υποδούλωση που θέλει να επιβάλει η εργοδοσία.
Από την άλλη μεριά το υπ. Εργασίας τους πιέζει με κάθε δυνατό τρόπο να δεχτούν τους όρους του βιομηχάνου Μάνεση, ενώ τα αστικά ΜΜΕ αποσιωπούν ή εντέχνως διαβάλουν τον πολυήμερο αγώνα τους. Οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ, στηρίζουν με τη στάση τους το βιομήχανο Μάνεση, ενώ το ΠΑΜΕ προσπαθεί να κηδεμονεύσει και να οριοθετήσει τον αγώνα τους καθώς και να αντλήσει πολιτική υπεραξία από αυτόν.
Ωστόσο, απέναντι σε όλ’ αυτά, εκδηλώνεται μια πληθώρα κινήσεων αλληλεγγύης και συμπαράστασης προς τους απεργούς. Συνελεύσεις γειτονιών, σωματεία βάσης, εργάτες, άνεργοι, φοιτητές κτλ επισκέφτηκαν και επισκέπτονται το εργοστάσιο, και συμπαραστέκονται υλικά και ηθικά στους απεργούς.
Στο νέο εργασιακό καθεστώς που επιχειρείται να επιβληθεί από την αντιπροσωπευτική δικτατορία του κράτους, των αφεντικών και των αγορών τους, κανείς εργαζόμενος δεν μπορεί και δεν πρέπει να αφήνεται μόνος του. Απέναντι σε όλα αυτά, οφείλουμε να αντιτάξουμε την ταξική και κοινωνική αλληλεγγύη, και να συνειδητοποιήσουμε ότι ο αγώνας του καθενός, είναι αγώνας όλων μας. Δεν υπάρχει ούτε συντεχνιακή, ούτε ατομική λύση, και ο καθένας μόνος του σύντομα θα καταλήξει στη μιζέρια και την ήττα. Η ολοκληρωτική επίθεση που δεχόμαστε, δεν μπορεί να απαντηθεί μερικά. Μόνο αν σταθούμε ο ένας δίπλα στον άλλο, μακριά από ψεύτικους διαχωρισμούς, και μετατρέψουμε, μέσω της αλληλεγγύης, το φόβο που μας επιβάλλουν σε συλλογικότητα, αγωνιστική διάθεση και δύναμη, μπορούμε να απαντήσουμε στην επίθεση των «από τα πάνω».
Είναι η στιγμή που πρέπει να αντεπιτεθούμε, να πάρουμε την κατάσταση και την πρωτοβουλία του αγώνα στα χέρια μας μακριά από τους εργατοπατέρες και τους κομματάρχες, μέσα από αυτοοργανωμένες, αντιιεραρχικές, αδιαμεσολάβητες διαδικασίες. Η δημιουργία αυτοοργανωμένων δομών αγώνα σε κοινωνικό, εργασιακό, πολιτικό, πολιτισμικό επίπεδο, η σύνδεση και η επικοινωνία των αντιστάσεων των «από τα κάτω», ανοίγει το δρόμο για την ανατροπή του εξουσιαστικού οικοδομήματος, για την κοινωνική χειραφέτηση.
Με τα σωματεία βάσης, τις συνελεύσεις γειτονιάς, τους αυτοδιαχειριζόμενους χώρους αντίστασης, και όπλο μας τις άγριες απεργίες και την κοινωνική και ταξική αλληλεγγύη, να βαδίσουμε στο δρόμο της κοινωνικής απελευθέρωσης.
 
Να καταλάβουμε τους χώρους δουλειάς και να τους θέσουμε σε λειτουργία χωρίς αφεντικά.
Να βάλουμε σε εφαρμογή το σχέδιο για τη συνολική ανατροπή του κράτους και του καπιταλισμού κινούμενοι στην κατεύθυνση της συνολικής ρήξης.
Να αγωνιστούμε συλλογικά, αδιαμεσολάβητα και συντονισμένα, ενωμένοι για την κοινωνική απελευθέρωση, για μια κοινωνία ελευθερίας-ισότητας-αλληλεγγύης-κομμουνισμού.
Για τη γενικευμένη κοινωνική αυτοδιεύθυνση.

 ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΑΠΕΡΓΩΝ ΤΗΣ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑΣ
 ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΙ-ΑΔΙΑΛΛΑΚΤΟΙ-ΑΚΗΔΕΜΟΝΕΥΤΟΙ ΑΓΩΝΕΣ
 Η ΑΥΤΟΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ, ΘΑ ΓΙΝΕΙ Ο ΤΑΦΟΣ ΤΩΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΩΝ
 
ΠΑΝΑΤΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ 17/1. 11 π.μ.
 

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ AΥΤΟΔΙΕΥΘΥΝΣΗ

Η οξύτατη επίθεση  του κράτους και των αφεντικών στην κοινωνία έρχεται ως αποτέλεσμα και ως απάντηση του καθεστώτος στη συνολική και βαθιά κρίση του. Η φτώχεια, η εξαθλίωση, η εργοδοτική τρομοκρατία, η ποινικοποίηση των απεργιών, η στρατιωτικοποίηση της καταστολής, οι διώξεις αγωνιστών και ο ιδεολογικός πόλεμος ενάντια σε όσους αντιστέκονται αποτελούν τα μέσα για την επίτευξη του γενικού σκοπού που δεν είναι άλλος από το συνολικό και βίαιο μετασχηματισμό της κοινωνίας σε ένα άθροισμα ασύνδετων ατομικοτήτων που θα πειθαρχούν στις διαθέσεις και τους σχεδιασμούς των κυρίαρχων. Που δεν θα στρέφουν την οργή τους στους δυνάστες τους αλλά στους διπλανούς τους.

Απέναντι σε αυτή την επίθεση οι υπαρκτές αντιστάσεις αποτελούν το μόνο πραγματικό ανάχωμα, αφήνοντας ταυτόχρονα ανοιχτό το δρόμο για τη συνολική αμφισβήτηση του συστήματος της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης. Η διάχυτη κοινωνική και ταξική οργή και η έκφρασή της μέσα από εκατοντάδες κινητοποιήσεις  με σκληρές συγκρούσεις στους δρόμους και μαζικές απεργίες και διαδηλώσεις, με τις πρωτοβουλίες άρνησης πληρωμών, με καταλήψεις δημοσίων κτιρίων και αποκλεισμούς είναι μια διαρκής απειλή για το κράτος τα αφεντικά. Για την αντιμετώπιση αυτών των αντιστάσεων έχουν επιστρατευτεί οι κατασταλτικοί και οι ιδεολογικοί μηχανισμοί του καθεστώτος σε μια απόπειρα να ανακόψουν την ορμή τους, να περιορίσουν τις στοχεύσεις τους και να απομονώσουν τα πιο ριζοσπαστικά κομμάτια της κοινωνικής αντίστασης.

Η δικτατορία του κράτους και του καπιταλισμού δοκίμασε να κάμψει τις αντιστάσεις μέσω κατασταλτικών επιχειρήσεων μεγάλης κλίμακας όπως στις 11 Μάη και στις 28 και 29 Ιούνη , με την καταιγιστική προπαγάνδα και την διάχυση του φόβου από τα ΜΜΕ, αλλά και χρησιμοποιώντας τις αριστερές εφεδρείες της, όπως στις 20 Οκτώβρη με την περιφρούρηση της Βουλής από το ΚΚΕ. Οι πολύμορφες κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις και η απαξίωση του πολιτικού προσωπικού που έχει αναλάβει να φέρει σε πέρας την επίθεση των κυρίαρχων έφτασαν στα όριά του το πολιτικό σύστημα και οδήγησαν επί της ουσίας σε αδυναμία διακυβέρνησης το προηγούμενο κυβερνητικό σχήμα. Διαβάστε περισσότερα

Η οξύτατη επίθεση  του κράτους και των αφεντικών στην κοινωνία έρχεται ως αποτέλεσμα και ως απάντηση του καθεστώτος στη συνολική και βαθιά κρίση του. Η φτώχεια, η εξαθλίωση, η εργοδοτική τρομοκρατία, η ποινικοποίηση των απεργιών, η στρατιωτικοποίηση της καταστολής, οι διώξεις αγωνιστών και ο ιδεολογικός πόλεμος ενάντια σε όσους αντιστέκονται αποτελούν τα μέσα για την επίτευξη του γενικού σκοπού που δεν είναι άλλος από το συνολικό και βίαιο μετασχηματισμό της κοινωνίας σε ένα άθροισμα ασύνδετων ατομικοτήτων που θα πειθαρχούν στις διαθέσεις και τους σχεδιασμούς των κυρίαρχων. Που δεν θα στρέφουν την οργή τους στους δυνάστες τους αλλά στους διπλανούς τους.

Απέναντι σε αυτή την επίθεση οι υπαρκτές αντιστάσεις αποτελούν το μόνο πραγματικό ανάχωμα, αφήνοντας ταυτόχρονα ανοιχτό το δρόμο για τη συνολική αμφισβήτηση του συστήματος της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης. Η διάχυτη κοινωνική και ταξική οργή και η έκφρασή της μέσα από εκατοντάδες κινητοποιήσεις  με σκληρές συγκρούσεις στους δρόμους και μαζικές απεργίες και διαδηλώσεις, με τις πρωτοβουλίες άρνησης πληρωμών, με καταλήψεις δημοσίων κτιρίων και αποκλεισμούς είναι μια διαρκής απειλή για το κράτος τα αφεντικά. Για την αντιμετώπιση αυτών των αντιστάσεων έχουν επιστρατευτεί οι κατασταλτικοί και οι ιδεολογικοί μηχανισμοί του καθεστώτος σε μια απόπειρα να ανακόψουν την ορμή τους, να περιορίσουν τις στοχεύσεις τους και να απομονώσουν τα πιο ριζοσπαστικά κομμάτια της κοινωνικής αντίστασης.

Η δικτατορία του κράτους και του καπιταλισμού δοκίμασε να κάμψει τις αντιστάσεις μέσω κατασταλτικών επιχειρήσεων μεγάλης κλίμακας όπως στις 11 Μάη και στις 28 και 29 Ιούνη , με την καταιγιστική προπαγάνδα και την διάχυση του φόβου από τα ΜΜΕ, αλλά και χρησιμοποιώντας τις αριστερές εφεδρείες της, όπως στις 20 Οκτώβρη με την περιφρούρηση της Βουλής από το ΚΚΕ. Οι πολύμορφες κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις και η απαξίωση του πολιτικού προσωπικού που έχει αναλάβει να φέρει σε πέρας την επίθεση των κυρίαρχων έφτασαν στα όριά του το πολιτικό σύστημα και οδήγησαν επί της ουσίας σε αδυναμία διακυβέρνησης το προηγούμενο κυβερνητικό σχήμα. Διαβάστε περισσότερα

Η ολομέτωπη επίθεση του κράτους και των αφεντικών, που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια, δεν στοχεύει απλώς στην οικονομική μας αφαίμαξη και την επιδείνωση των όρων επιβίωσής μας. Στοχεύει στο συνολικό και βίαιο μετασχηματισμό της κοινωνίας και στην υποταγή της στους σχεδιασμούς κράτους και αφεντικών. Σε αυτήν την κατεύθυνση, η ψήφιση του μνημονίου, του μεσοπρόθεσμου και του πολυνομοσχεδίου δεν δοκιμάζει απλώς τα όρια της αντοχής των καταπιεσμένων σε ότι αφορά την επιβίωσή μας. Δοκιμάζει τη θέληση και την αποφασιστικότητα της κοινωνίας να αντισταθεί στην επίθεση που δέχεται. Οι ημέρες των απεργιακών κινητοποιήσεων αποτελούν τη συμπυκνωμένη έκφραση των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων. Κατά τη διάρκειά τους συναντιούνται δυο αντικρουόμενοι κόσμοι. Ο κόσμος του αδιαμεσολάβητου αγώνα, της συλλογικής και αυτοοργανωμένης δράσης, που στόχο έχει την κοινωνική χειραφέτηση και απελευθέρωση και ο κόσμος της διαμεσολάβησης και της ιεραρχίας που στοχεύει στη συνδιαλλαγή με το καθεστώς και στη χειραγώγηση της κοινωνικής οργής. Διαβάστε περισσότερα

19-20 Οκτώβρη 48^η απεργία…όλοι στους δρόμους

Απεργιακή συγκέντρωση-πορεία 20 Οκτωβρίου – 11πμ Προπύλαια

Αν νομίζουμε ότι το κόψιμο των συντάξεων, των επιδομάτων, των μισθών, οι απολύσεις χωρίς αποζημίωση, οι κεφαλικοί φόροι και τα διάφορα χαράτσια είναι μια ακόμα μπόρα και θα περάσει είμαστε βαθιά γελασμένοι. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι όλα αυτά και πολύ περισσότερα δεν είναι παρά απότοκο του συνολικού κοινωνικού προβλήματος που είναι η οργάνωση της κοινωνίας από το κράτος και τον καπιταλισμό. Για αυτό δεν έχουμε τίποτα καλύτερο να περιμένουμε από το κράτος, τα αφεντικά και τις υπερεθνικές ελίτ πέρα από φτώχεια, ανέχεια, εξαθλίωση, μιζέρια, καταπίεση και θάνατο. Για αυτό δεν έχουμε κανένα λόγο να υπομένουμε όσα μας επιβάλλουν. Διαβάστε περισσότερα

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΤΑΓΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΚΛΙΜΑΚΩΝΕΤΑΙ

Τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν κατά τη διάρκεια της 48ωρης απεργίας αποτελούν συνέχεια των κοινωνικών και ταξικών συγκρούσεων των τελευταίων χρόνων. Εμπεριείχε τις εμπειρίες που είχαμε κατακτήσει, τη συσσωρευμένη οργή των καταπιεσμένων ως αποτέλεσμα της όξυνσης της επίθεσης που δέχονται. Μας τροφοδότησε με ακόμα περισσότερη εμπειρία, με ακόμα περισσότερη οργή. Η συνολική κρίση και το αδιέξοδο του συστήματος έγιναν περισσότερο διακριτά από ποτέ και η ανάγκη για συνολική ανατροπή ακόμα πιο επιτακτική.

Αυτές τις δύο μέρες όσοι  ήμασταν εκεί, ήμασταν αποφασισμένοι. Η επιμονή και η αποφασιστικότητα που διακατείχε το σύνολο του κόσμου φάνηκε από την πρώτη στιγμή. Πολλές δεκάδες χιλιάδες κόσμου, πολλά και διαφορετικά οργανωμένα κομμάτια (σωματεία, λαϊκές συνελεύσεις των γειτονιών, ο κόσμος που έμενε στην πλατεία και συμμετείχε στις διαδικασίες του Συντάγματος, συλλογικότητες και οργανώσεις), καταφέραμε και σταθήκαμε το ένα δίπλα στο άλλο, καταφέραμε με εξαιρετικό σθένος και επιμονή να αντέξουμε για ώρες μια καταστολή πρωτοφανή για τη μεταπολίτευση σε βιαιότητα και ένταση. Το σκηνικό της πλατείας Συντάγματος θύμιζε σκηνικό πολέμου. Οι δεκάδες συλληφθέντες αυτές τις δύο μέρες, η ξεκάθαρα εκδικητική απόφαση για επιβολή εγγύησης 700.000 ευρώ!!! στον αναρχικό Μανώλη Λιόλιο, οι  500 και πλέον τραυματίες από τις επιθέσεις της αστυνομίας, η τεράστια ποσότητα χημικών που χρησιμοποίησαν, οι επιθέσεις στο ιατρείο που είχε στηθεί αλλά και στους ίδιους τους διασώστες, οι ξυλοδαρμοί αδιακρίτως όσων βρίσκονταν στους δρόμους αποδεικνύουν πως κράτος και αφεντικά  αντιμετωπίζουν το σύνολο της κοινωνίας ως εχθρό.

Διαβάστε περισσότερα

Συγκεντρώσεις-διαδηλώσεις-μπλοκαρίσματα-συγκρούσεις-αποκλεισμοί…48 ώρες στους δρόμους και στις πλατείες για να ανατρέψουμε τους σχεδιασμούς τους. Για μια κοινωνία ισότητας-αλληλεγγύης-ελευθερίας.

Το στέκι Αντίπνοια στηρίζει και συμμετέχει:

Τριτη 28-6:

• 7:30πμ συγκέντρωση στο πολιτιστικό κέντρο Μελίνα Μερκούρη και παρεμβάσεις σε εργασιακούς χώρους. Λαϊκή Συνέλευση Κατοίκων Θησείου-Πετραλώνων-Κουκακίου
• 10:30πμ ΗΣΑΠ Πετραλώνων και πορεία προς το Σύνταγμα. Λαϊκή Συνέλευση Κατοίκων Θησείου-Πετραλώνων-Κουκακίου
• 11:00πμ συγκέντρωση και πορεία απο το Μουσείο. Συνέλευση αναρχικών για την κοινωνική αυτοδιεύθυνση

Τετάρτη 29-6

• 7:30πμ συγκέντρωση στον ΗΣΑΠ Πετραλώνων και πορεία προς το Σύνταγμα. Λαϊκή Συνέλευση Κατοίκων Θησείου-Πετραλώνων-Κουκακίου
• 6:00μμ συγκέντρωση και πορεία απο τα Προπύλαια. Συνέλευση αναρχικών για την κοινωνική αυτοδιεύθυνση

Ραντεβού στους Δρόμους…

   Φτώχεια-εξαθλίωση-καταπίεση-εκμετάλλευση: τέσσερις λέξεις που χαρακτηρίζουν το παρόν και το μέλλον που επιφυλάσσουν και επιβάλλουν με κάθε μέσο οι κυρίαρχοι στην κοινωνία. Ταυτόχρονα προωθούν σαν μόνη λύση για την επιβίωσή μας τον αλληλοσπαραγμό των από τα κάτω, την εφαρμογή του νόμου της ζούγκλας, όπου επικρατεί ο πιο δυνατός. Μια συνθήκη ζωής στην οποία θα κυριαρχεί ο κοινωνικός κανιβαλισμός. Ενώ παράλληλα όποιος δεν συμμορφώνεται, δεν συναινεί στους αντικοινωνικούς τους σχεδιασμούς και επιλέγει το δρόμο της αντίστασης έρχεται αντιμέτωπος με την κρατική καταστολή και τρομοκρατία.

   Μέσα σε αυτή τη συνθήκη επιστρατεύονται οι κάθε λογής παρακρατικές-φασιστικές συμμορίες, οι οποίες, μυρίζοντας το φόβο και το ανθρώπινο αίμα, βγαίνουν από τις τρύπες τους και με το δάκτυλο υποδεικνύουν ως εχθρό το διπλανό μας, τον πιο εξαθλιωμένο, το μετανάστη, τον άστεγο, τον πιο αδύναμο. Έτσι συνέβη και με αφορμή την αποτρόπαια δολοφονία του 44χρονου Μανώλη Καντάρη, για μια βιντεοκάμερα. Τις επόμενες ημέρες στην περιοχή γύρω από το σημείο της δολοφονίας και μέχρι την Ομόνοια εκτυλίσσονται σκηνές αγριότητας: ομάδες ακροδεξιών με μαχαίρια, κράνη, παλούκια μαχαιρώνουν και ξυλοκοπούν αδιακρίτως μετανάστες, σπάνε τα μαγαζιά και τα σπίτια τους. Οι διάφοροι παρακρατικοί φασίστες, χέρι-χέρι με ένα συρφετό από υστερικούς πατριώτες και ρατσιστές, με την προστασία και επίβλεψη της αστυνομίας και υπό τα παραληρήματα και τις φονικές ιαχές των ΜΜΕ, εξαπέλυσαν για πέντε μέρες πογκρόμ εναντίον των από κάτω, των πιο αδύναμων, των πιο ευάλωτων, των μεταναστών. Οι τελευταίοι αποτέλεσαν τον εύκολο στόχο για τα αγελαία ένστικτα όσων δεν θέλουν να αντικρίσουν την πραγματικότητα και καθοδηγούμενοι από τα διάφορα φασιστοειδή επιλέγουν τη λύση που τους προσφέρει το κράτος-άλλωστε τα πογκρόμ αποτέλεσαν και αποτελούν την συμπύκνωση της μεταναστευτικής του πολιτικής. Ταυτόχρονα, οι φασίστες, καθοδηγούμενοι και επικουρούμενοι από τις δυνάμεις καταστολής, επιτέθηκαν στις καταλήψεις Σκαραμαγκά και Villa Amalias, οι οποίες βρίσκονταν κοντά στο χώρο της δολοφονίας του Μ. Καντάρη και στέκονταν εμπόδιο στα κανιβαλιστικά τους σχέδια, όπως αποτελούν τόσα χρόνια εμπόδιο στα αντικοινωνικά σχέδια του κράτους και ταυτόχρονα εφαλτήρια αγώνα. Φυσικά, ο κόσμος της ελευθερίας και της αλληλεγγύης περιφρούρησε τα απελευθερωμένα κοινωνικά εδάφη και έτρεψε σε φυγή τα παρακρατικά ανδρείκελα της χρυσής αυγής. Διαβάστε περισσότερα

Σήμερα 11 Μάη πραγματοποιήθηκε ακόμα μια γενική απεργία ενάντια στα αντικοινωνικά μέτρα που επιβάλλουν το κράτος, το κεφάλαιο και το ΔΝΤ και ωθούν στην φτώχια, την ανέχεια και την εξαθλίωση όλο και μεγαλύτερα κομμάτια του πληθυσμού. Χιλιάδες κόσμου βγήκαν ακόμα μια φορά στους δρόμους και ήρθαν αντιμέτωποι με τις δυνάμεις καταστολής οι οποίες σε μια προσπάθεια να τρομοκρατήσουν και να καταστείλουν κάθε κίνηση αντίστασης περικύκλωσαν ασφυκτικά ολόκληρη την διαδήλωση.

Τα ΜΑΤ εφαρμόζοντας το δόγμα μηδενικής ανοχής λίγο μετά το σύνταγμα επιτέθηκαν στην πορεία και ειδικά στα μπλοκ των συνελεύσεων γειτονιάς, των σωματείων βάσης, των εργατικών συλλογικοτήτων, της συνέλευσης αναρχικών και της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς. Ξύλο, δολοφονικά χτυπήματα, τόνοι χημικών, χειροβομβίδες κρότου λάμψης, συλλήψεις, αιμόφυρτοι και τραυματισμένοι διαδηλωτές συνέθεταν το σκηνικό. Από την δολοφονική επίθεση τραυματίστηκε πολύ σοβαρά ο Γιάννης Κ. από το μπλοκ της Συνέλευσης Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης/Πατησίων. Ο Γιάννης Κ. μεταφέρθηκε σε οριακή κατάσταση, για την ίδια του τη ζωή, στο Γ.Ν. Νίκαιας με εσωτερική αιμορραγία στο κεφάλι, χειρουργήθηκε άμεσα και νοσηλεύεται στην εντατική σε κρίσιμη κατάσταση.

Η σημερινή επίθεση στα μπλοκ της αυτοοργάνωσης, της αντιιεραρχίας, των ταξικών και κοινωνικών αντιστάσεων και όσων δεν συναινούν στόχο είχε να τρομοκρατήσει, να καταστείλει, να παραδειγματίσει και να καταπνίξει κάθε ανεξέλεγκτη φωνή και χειρονομία η οποία κινείται συλλογικά, ακηδεμόνευτα, οργανωμένα και αδιαμεσολάβητα ενάντια στους αντικοινωνικούς σχεδιασμούς του κράτους και του κεφαλαίου.

Ενάντια στη τρομοκρατία και τη καταστολή των κοινωνικών και ταξικών αγώνων προτάσσουμε την αυτοοργάνωση και την αλληλεγγύη. Με τα  σωματεία βάσης, τις συνελεύσεις γειτονιάς, τους αυτοδιαχειριζόμενους χώρους αντίστασης, τις άγριες απεργίες δε δεχόμαστε ως όρο ζωής τη συνθήκη της υποταγής που θέλουν να επιβάλλουν το κράτος, το κεφάλαιο, τα κόμματα, τα ΜΜΕ και τα καθεστωτικά συνδικάτα δεν συναινούμε, δεν συνδιαλεγόμαστε, δεν υποτασσόμαστε.

Στεκόμαστε στο πλευρό του Γιάννη Κ. ο οποίος νοσηλεύεται στην εντατική σε κρίσιμη κατάσταση και όλων των τραυματισμένων διαδηλωτών

Άμεση απελευθέρωση των συλληφθέντων της απεργιακής διαδήλωσης της 11 Μάη

Όλοι στο δρόμο ενάντια σε κράτος-ΔΝΤ-αφεντικά για μια κοινωνία χωρίς καταπίεση και εκμετάλλευση για την ανατροπή και την κοινωνική επανάσταση

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΠΟΡΕΙΑ

ΠΕΜΠΤΗ 12 ΜΑΙΟΥ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ 6μμ

Συνέλευση Αναρχικών για την Κοινωνική Αυτοδιεύθυνση
sinelefsianarchikon@gmail.com

Ενάντια σε κράτος και αφεντικά που επιτίθενται στην κοινωνία εντείνοντας διαρκώς τις συνθήκες εκμετάλλευσης, καταπίεσης, καταστολής και ελέγχου.
Ενάντια σε κόµµατα και ΜΜΕ που προωθούν τη συναίνεση και την υποταγή και συκοφαντούν όσους αντιστέκονται στους αντικοινωνικούς σχεδιασµούς των κυρίαρχων.
Ενάντια στις συνδικαλιστικές ηγεσίες και τους εργατοπατέρες που επιχειρούν να εκτονώσουν, να χειραγωγήσουν και να διαμεσολαβήσουν την κοινωνική και ταξική οργή των εκμεταλλευόμενων.

Αυτοοργανωμένοι-συλλογικοί-αδιαμεσολάβητοι αγώνες ντόπιων και μεταναστών για την ανατροπή και την κοινωνική επανάσταση.
Γενική απεργία διαρκείας.

Απεργία 11 Μαΐου – Μουσείο 11πμ