Δίκη-Συγκέντρωση Αλληλεγγύης στον Λ.Β, διωκόμενο για επίθεση σε ενεχυροδανειστήριο στη Νέα Ιωνία

ΤΕΤΑΡΤΗ 18 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ
9ΠΜ ΚΤ.7

ΚΑΠΟΤΕ ΤΟΥΣ ΛΕΓΑΝΕ ΜΑΥΡΑΓΟΡΙΤΕΣ…
ΤΩΡΑ ΑΓΟΡΕΣ-ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΗΡΙΑ ΧΡΥΣΟΥ…

ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΠΛΟΥΤΙΖΟΥΝ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ

κείμενο του Λ.Β, κατηγορούμενου για επίθεση σε ενεχυροδανειστήριο στη Νέα Ιωνία

Γύρω στις 3.30 τη νύχτα της 10ης Φλεβάρη 2012, ξημερώματα της 48ωρης γενικής Απεργίας, λίγο πριν τον ιστορικό ξεσηκωμό της 12ης Φλεβάρη, και ενώ λίγο νωρίτερα έχω επιστρέψει στο σπίτι μου, δέχομαι τη μεταμεσονύχτια και δίχως ένταλμα «επίσκεψη» των μισθοφόρων του Κράτους των αφεντικών. Αμέσως μετά την εμφάνισή μου στην εξώπορτα, θα βρεθώ στην Ασφάλεια του Αστυνομικού Τμήματος Νέας Ιωνίας. Εκεί, ανάμεσα σε βρισιές, τραμπουκισμούς, απειλές και καλοπιάσματα κατηγορούμαι για κάποια ενέργεια που είχε γίνει νωρίτερα ενάντια σ’ ένα ενεχυροδανειστήριο της λεωφόρου Ηρακλείου, για το σπάσιμο μιας βιτρίνας και τη ρίψη μπογιών, σε κάποιο απ’ αυτά τα «μικρομάγαζα» που στους καιρούς της καπιταλιστικής κρίσης πολλαπλασιάζονται σαν καρκινώματα. Από τους ασυρμάτους τους ακούγεται ότι παρόμοιες ενέργειες έχουν πραγματοποιηθεί και σε άλλα τέτοια «μικρομάγαζα» σε διάφορες περιοχές της Αθήνας. Το παιχνίδι του καλού και του κακού συνεχίζεται με διάφορους πρωταγωνιστές ασφαλίτες στους οποίους και δεν παραλείπω να δηλώσω ότι για μένα όλοι αυτοί οι «έντιμοι καταστηματάρχες» δεν είναι τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από τους σύγχρονους μαυραγορίτες. Γύρω στις 7 το πρωί, και ενώ εξακολουθούν να με κρατούν σιδεροδέσμιο και αρνούμαι να τους υπογράψω οτιδήποτε, μου ανακοινώνουν ότι θα με μεταφέρουν στη Γ.Α.Δ.Α.

Περίπου τρεις ώρες αργότερα βρίσκομαι στον 6ο όροφο αυτού του ευαγούς ιδρύματος, στο «τμήμα προστασίας κράτους και δημοκρατικού πολιτεύματος». Εκεί και μετά από μια σύντομη επανάληψη των ίδιων κατηγοριών και ενώ μου έχουν κατάσχει το κινητό τηλέφωνο και τον αναπτήρα μου, βρίσκομαι για πολλές ώρες σ’ ένα διάδρομο ν’ αναμένω την εξέλιξη της υπόθεσης. Μέσα σ’ αυτές τις ώρες θα βρεθούν δίπλα μου μερικοί προσαχθέντες και αργότερα οι συλληφθέντες της απεργιακής διαδήλωσης της 10ης Φλεβάρη, ξυλοκοπημένοι από τους «μεροκαματιάρηδες» ματατζήδες. Οι ώρες περνούν και τελικά γύρω στις 8 το βράδυ μου ανακοινώνουν ότι κατηγορούμαι για «εγκληματική οργάνωση», «απόπειρα εμπρησμού κατά συναυτουργία» και «διακεκριμένες περιπτώσεις φθοράς». Tην άλλη μέρα το πρωί με οδηγούν στα δικαστήρια της Ευελπίδων. Εκεί, με την αλληλέγγυα παρουσία δεκάδων συντρόφων, συντροφισσών και φίλων, ο εισαγγελέας θα μου απαγγείλει τις κατηγορίες της «διακεκριμένης (απρόκλητης) φθοράς ξένης ιδιοκτησίας κατ’ εξακολούθηση και κατά συναυτουργία τελεσθείσα από περισσότερους των δύο δράστες» και της «απόπειρας εμπρησμού κατ’ εξακολούθηση και κατά συναυτουργία». Το αυτόφωρο θα αναβάλει την εκδίκαση της υπόθεσης για τις 17 Φλεβάρη. Πέντε μέρες αργότερα και ενώ αρκετοί ιδιοκτήτες-μαυραγορίτες έχουν σπεύσει να παραβρεθούν ως μάρτυρες κατηγορίας, η εκδίκαση της υπόθεσης θ’ αναβληθεί, λόγω της αποχής των δικηγόρων, για τις 15 Ιούνη 2012.

Εδώ και χρόνια, έχω εντάξει τον εαυτό μου εκεί που μου ορίζει η ταξική μου συνείδηση, η αναγκαιότητα και η επιθυμία για Αντίσταση και Αγώνα ενάντια στο Κεφάλαιο και το Κράτος του: με την ένταξή σε κατειλημμένα εγχειρήματα, αυτοοργανωμένες συλλογικότητες και ακηδεμόνευτα εργατικά σωματεία, με την αλληλεγγύη στους φυλακισμένους και τους διωκόμενους αγωνιστές, με τη συμμετοχή στον αγώνα ενάντια στους φασίστες, τους ρατσιστές και τους πάτρωνές τους, με την παρουσία σε αδιαμεσολάβητους αγώνες που –μέσα στην επέλαση του ολοκληρωτισμού και κόντρα στις κοινοβουλευτικές αυταπάτες– αποτελούν το μοναδικό υπαρκτό εχθρό των εκμεταλλευτών και των καταπιεστών κάθε πτυχής της ζωής μας. Και αυτό θα συνεχίσω να κάνω, θα συνεχίσω να πορεύομαι μαζί μ’ αυτούς που σε κάθε εποχή και κάθε τόπο αγωνίζονται ενάντια στ’ αφεντικά και τους μαυραγορίτες, τους τοκογλύφους και τους αργυραμοιβούς, τους έμμισθους και άμισθους φρουρούς τους. Γιατί όπως έχει ειπωθεί και σε άλλους, όχι και τόσο μακρινούς και διαφορετικούς καιρούς, εμείς θα τους αντισταθούμε, όποιοι και να ’ναι, όσο δυνατοί και να ’ναι.

Για την Έφοδο στον Ουρανό, για την κοινωνική Απελευθέρωση, για την Ταξική Αντιεξουσία!

Λ.Β

Αθήνα, Μάης 2012

Δίκη για την εκδίωξη του πρ. της ΓΣΕΕ Παναγόπουλου από την απεργιακή συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε στις 5 Μαρτίου 2010 στο Σύνταγμα.

Στις 4 Απριλίου 2012 οι Ν.Μ., Δ.Β. και Κ.Π. καλούμαστε στα δικαστήρια της πρώην σχολής Ευελπίδων να δικαστούμε για την εκδίωξη του επαγγελματία εργατοπατέρα, επίδοξου βουλευτή και υπάλληλου του ΣΕΒ Παναγόπουλου από την απεργιακή συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε στις 5 Μαρτίου 2010 στο Σύνταγμα.

Κατά τη διάρκεια της απεργιακής συγκέντρωσης ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Παναγόπουλος εκδιώκεται από τους απεργούς και υπό την προστασία των ΜΑΤ βρίσκει καταφύγιο εκεί που φιλοδοξεί να μπει, δηλαδή στο κοινοβούλιο. Τις επόμενες ημέρες φωτογραφιζόμαστε από τα παπαγαλάκια της ασφάλειας (Τριανταφυλλόπουλο, Γ. Σουλιώτη κ.α.), ως υπαίτιοι για το "εργατικό ατύχημα" που συνέβη στον πρόεδρο της ΓΣΕΕ Παναγόπουλο στο απεργιακό συλλαλητήριο της 5ης Μαρτίου και καλούμαστε ως «ύποπτοι» στη ΓΑΔΑ να απολογηθούμε για τα γεγονότα της απεργιακής συγκέντρωσης. Τα στοιχεία είναι οι κατασκευασμένες καταθέσεις δύο έμμισθων εργατοπατέρων της ΓΣΕΕ και οι αναγνωρίσεις των μπάτσων της ασφάλειας κράτους και πολιτεύματος, οι οποίοι μας γνωρίζουν εδώ και χρόνια από την διαρκή παρουσία μας στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες, από τις απεργίες, τις συγκρούσεις, τις καταλήψεις δημοσίων κτιρίων, τις διαδηλώσεις και κάθε ανατρεπτική δράση. Από την συμμετοχή μας στα σωματεία βάσης, τις αναρχικές συλλογικότητες και συνελεύσεις, τις λαϊκές συνελεύσεις γειτονιών, τα αυτοδιαχειριζόμενα στέκια και καταλήψεις και όλες τις αδιαμεσολάβητες, αντιιεραρχικές, χειραφετημένες, ριζοσπαστικές διαδικασίες αγώνα και οργάνωσης των καταπιεσμένων και των εκμεταλλευόμενων. Διαβάστε περισσότερα

Συγκέντρωση – μοτοπορεία αλληλεγγύης για Χαλυβουργία, Λουκίσα, 3Ε Εκτυπωτική και ΑΛΤΕΡ Σάββατο 18/02 στις 12.00 στο Άλσος Κηφισιάς (πάνω από το σταθμό ΗΣΑΠ)

ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΚΗΡΥΞΕΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ
Το σφυροκόπημα στο σώμα της εργατικής τάξης και της κοινωνίας δεν έχει τελειωμό. Τα αφεντικά, με φόντο το νέο Μνημόνιο μεταξύ ελληνικού κράτους και τρόικας, εντείνουν την επίθεσή τους με την πλήρη ισοπέδωση των εργασιακών σχέσεων (κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, περικοπές μισθών, απολύσεις, εκ περιτροπής εργασία, προσφυγές στο άρθρο 99, κ.τ.λ.). Η άγρια εκμετάλλευση όμως δε σταματά εκεί, αφού συνοδεύεται από χαράτσια, αυξήσεις σε φόρους και βασικά αγαθά επιβίωσης, εξωθώντας ολοένα και μεγαλύτερα στρώματα στην εξαθλίωση και τη φτώχεια.

Απέναντι στην επιχείρηση για το ξεζούμισμα της τάξης μας, σε πολλούς κλάδους το τελευταίο διάστημα στήνονται δυναμικά αναχώματα και ξεσπούν σκληροί αγώνες με απεργίες διαρκείας, καταλήψεις, επισχέσεις, διαδηλώσεις και συγκεντρώσεις. Στα εργοστάσια της Χαλυβουργίας, της Λουκίσας, της 3Ε Εκτυπωτικής και στο σταθμό του ΑΛΤΕΡ, οι εργαζόμενοι έχουν πάρει την υπόθεση του αγώνα στα χέρια τους και συνεχίζουν να διαβαίνουν τον δρόμο της ανυποχώρητης αντίστασης μέχρι τη δικαίωση.

Όσοι δε σκύβουν το κεφάλι στα εργοστάσια, τα γραφεία και τις γειτονιές, ανοίγουν δρόμους για να ξεπεράσουμε το φόβο και την τρομοκρατία, να οργανωθούμε και να αγωνιστούμε συλλογικά. Δίνουν το έναυσμα για την εξάπλωση και ενίσχυση των εστιών αντίστασης σε κάθε εργασιακό χώρο, για να αναχαιτίσουμε την εντεινόμενη υποτίμηση της εργατικής μας δύναμης και την υποβάθμιση των ζωών μας.

ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΑΞΙΚΗ ΜΑΣ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ, με την ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ, την ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ και τη ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ των συμφερόντων μας

Σωματεία Βάσης, εργατικές ομάδες & Συνελεύσεις, εργαζόμενοι/ες, άνεργοι/ες

48η απεργία Παρασκευή 10 και Σάββατο 11 Φεβρουαρίου…

48η απεργία

Παρασκευή 10 και Σάββατο 11 Φεβρουαρίου…

και την Κυριακή περικύκλωση της βουλής!

Όλοι στους δρόμους, στις πλατείες, σε κάθε γειτονιά…

Διαδηλώσεις, συγκρούσεις, οδοφράγματα, αποκλεισμούς, σαμποτάζ…

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ – ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ

στο Καθεστώς Έκτακτης Ανάγκης που επιβάλλουν τα ντόπια και διεθνή πολιτικά και οικονομικά αφεντικά

ΔΙΑΡΚΕΙΣ-ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΙ-ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΜΕΝΟΙ-ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΙΣΟΤΗΤΑΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΣΑΒΒΑΤΟ 4 ΦΛΕΒΑΡΗ, Καμία ανοχή-Καμία συναίνεση στο Καθεστώς Έκτακτης Ανάγκης που επιβάλλουν τα ντόπια και διεθνή πολιτικά και οικονομικά αφεντικά

  

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ – ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ

στο Καθεστώς Έκτακτης Ανάγκης που επιβάλλουν τα ντόπια και διεθνή πολιτικά και οικονομικά αφεντικά

ΔΙΑΡΚΕΙΣ-ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΙ-ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΜΕΝΟΙ-ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΙΣΟΤΗΤΑΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΣΑΒΒΑΤΟ 4 ΦΛΕΒΑΡΗ 2012

πλατεία Μοναστηρακίου 12μμ

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ – ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ στο Καθεστώς Έκτακτης Ανάγκης που επιβάλλουν τα ντόπια και διεθνή πολιτικά και οικονομικά αφεντικά

Η οξύτατη επίθεση  του κράτους και των αφεντικών στην κοινωνία έρχεται ως αποτέλεσμα και ως απάντηση του καθεστώτος στη συνολική και βαθιά κρίση του. Η φτώχεια, η εξαθλίωση, η εργοδοτική τρομοκρατία, η ποινικοποίηση των απεργιών, η στρατιωτικοποίηση της καταστολής, οι διώξεις αγωνιστών και ο ιδεολογικός πόλεμος ενάντια σε όσους αντιστέκονται αποτελούν τα μέσα για την επίτευξη του γενικού σκοπού που δεν είναι άλλος από το συνολικό και βίαιο μετασχηματισμό της κοινωνίας σε ένα άθροισμα ασύνδετων ατομικοτήτων που θα πειθαρχούν στις διαθέσεις και τους σχεδιασμούς των κυρίαρχων. Που δεν θα στρέφουν την οργή τους στους δυνάστες τους αλλά στους διπλανούς τους.

 

Απέναντι σε αυτή την επίθεση οι υπαρκτές αντιστάσεις αποτελούν το μόνο πραγματικό ανάχωμα, αφήνοντας ταυτόχρονα ανοιχτό το δρόμο για τη συνολική αμφισβήτηση του συστήματος της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης. Η διάχυτη κοινωνική και ταξική οργή και η έκφρασή της μέσα από εκατοντάδες κινητοποιήσεις  με σκληρές συγκρούσεις στους δρόμους και μαζικές απεργίες και διαδηλώσεις, με τις πρωτοβουλίες άρνησης πληρωμών, με καταλήψεις δημοσίων κτιρίων και αποκλεισμούς είναι μια διαρκής απειλή για το κράτος τα αφεντικά. Για την αντιμετώπιση αυτών των αντιστάσεων έχουν επιστρατευτεί οι κατασταλτικοί και οι ιδεολογικοί μηχανισμοί του καθεστώτος σε μια απόπειρα να ανακόψουν την ορμή τους, να περιορίσουν τις στοχεύσεις τους και να απομονώσουν τα πιο ριζοσπαστικά κομμάτια της κοινωνικής αντίστασης.

 

Η δικτατορία του κράτους και του καπιταλισμού δοκίμασε να κάμψει τις αντιστάσεις μέσω κατασταλτικών επιχειρήσεων μεγάλης κλίμακας όπως στις 11 Μάη και στις 28 και 29 Ιούνη , με την καταιγιστική προπαγάνδα και την διάχυση του φόβου από τα ΜΜΕ, αλλά και χρησιμοποιώντας τις αριστερές εφεδρείες της, όπως στις 20 Οκτώβρη με την περιφρούρηση της Βουλής από το ΚΚΕ. Οι πολύμορφες κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις και η απαξίωση του πολιτικού προσωπικού που έχει αναλάβει να φέρει σε πέρας την επίθεση των κυρίαρχων έφτασαν στα όριά του το πολιτικό σύστημα και οδήγησαν επί της ουσίας σε αδυναμία διακυβέρνησης το προηγούμενο κυβερνητικό σχήμα. Διαβάστε περισσότερα

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ – ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ στο Καθεστώς Έκτακτης Ανάγκης που επιβάλλουν τα ντόπια και διεθνή πολιτικά και οικονομικά αφεντικά

Η οξύτατη επίθεση  του κράτους και των αφεντικών στην κοινωνία έρχεται ως αποτέλεσμα και ως απάντηση του καθεστώτος στη συνολική και βαθιά κρίση του. Η φτώχεια, η εξαθλίωση, η εργοδοτική τρομοκρατία, η ποινικοποίηση των απεργιών, η στρατιωτικοποίηση της καταστολής, οι διώξεις αγωνιστών και ο ιδεολογικός πόλεμος ενάντια σε όσους αντιστέκονται αποτελούν τα μέσα για την επίτευξη του γενικού σκοπού που δεν είναι άλλος από το συνολικό και βίαιο μετασχηματισμό της κοινωνίας σε ένα άθροισμα ασύνδετων ατομικοτήτων που θα πειθαρχούν στις διαθέσεις και τους σχεδιασμούς των κυρίαρχων. Που δεν θα στρέφουν την οργή τους στους δυνάστες τους αλλά στους διπλανούς τους.

 

Απέναντι σε αυτή την επίθεση οι υπαρκτές αντιστάσεις αποτελούν το μόνο πραγματικό ανάχωμα, αφήνοντας ταυτόχρονα ανοιχτό το δρόμο για τη συνολική αμφισβήτηση του συστήματος της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης. Η διάχυτη κοινωνική και ταξική οργή και η έκφρασή της μέσα από εκατοντάδες κινητοποιήσεις  με σκληρές συγκρούσεις στους δρόμους και μαζικές απεργίες και διαδηλώσεις, με τις πρωτοβουλίες άρνησης πληρωμών, με καταλήψεις δημοσίων κτιρίων και αποκλεισμούς είναι μια διαρκής απειλή για το κράτος τα αφεντικά. Για την αντιμετώπιση αυτών των αντιστάσεων έχουν επιστρατευτεί οι κατασταλτικοί και οι ιδεολογικοί μηχανισμοί του καθεστώτος σε μια απόπειρα να ανακόψουν την ορμή τους, να περιορίσουν τις στοχεύσεις τους και να απομονώσουν τα πιο ριζοσπαστικά κομμάτια της κοινωνικής αντίστασης.

 

Η δικτατορία του κράτους και του καπιταλισμού δοκίμασε να κάμψει τις αντιστάσεις μέσω κατασταλτικών επιχειρήσεων μεγάλης κλίμακας όπως στις 11 Μάη και στις 28 και 29 Ιούνη , με την καταιγιστική προπαγάνδα και την διάχυση του φόβου από τα ΜΜΕ, αλλά και χρησιμοποιώντας τις αριστερές εφεδρείες της, όπως στις 20 Οκτώβρη με την περιφρούρηση της Βουλής από το ΚΚΕ. Οι πολύμορφες κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις και η απαξίωση του πολιτικού προσωπικού που έχει αναλάβει να φέρει σε πέρας την επίθεση των κυρίαρχων έφτασαν στα όριά του το πολιτικό σύστημα και οδήγησαν επί της ουσίας σε αδυναμία διακυβέρνησης το προηγούμενο κυβερνητικό σχήμα. Διαβάστε περισσότερα

Καμία συναίνεση-καμία ανοχή! Κοινωνική και ταξική αντεπίθεση!

Καμία συναίνεση στα σχέδια των κυβερνώντων που σκοπό έχουν την εντατικοποίηση της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης μας. Καμιά εμπιστοσύνη σε κανένα κομματικό μηχανισμό (εντός και εκτός βουλής) που αποσκοπεί στην απόσπαση ψήφου ώστε να διατηρεί τα προνόμιά του και να διαχειρίζεται τις ζωές μας προς όφελος των κυρίαρχων. Καμία ανοχή στους γραφειοκρατικούς συνδικαλιστικούς μηχανισμούς που σε εντεταλμένη υπηρεσία επιδιώκουν να χαλιναγωγήσουν και να καταστείλουν την οργή των εκμεταλλευόμενων. Ούτε μια στιγμή υπομονής απέναντι στη καθημερινή λεηλασία που κρύβεται πίσω από το θέατρο της επιλογής πρωθυπουργού, της εθνικής συναίνεσης και της κυβέρνησης συνεργασίας.

Εμπιστοσύνη μόνο στους ίδιους τους εαυτούς μας και στη συλλογικοποίηση και αυτοοργάνωση των καταπιεσμένων. Μέσα από τα  σωματεία βάσης, τις συνελεύσεις γειτονιάς, τους αυτοδιαχειριζόμενους χώρους αντίστασης, τις άγριες απεργίες. Δε δεχόμαστε ως όρο ζωής τη συνθήκη της υποταγής που θέλουν να επιβάλλουν το κράτος, το κεφάλαιο, τα κόμματα, τα ΜΜΕ και τα καθεστωτικά συνδικάτα, δεν συναινούμε, δεν συνδιαλεγόμαστε, δεν υποτασσόμαστε. Ας βάλουμε σε εφαρμογή το σχέδιο για τη συνολική ανατροπή του κράτους και του καπιταλισμού κινούμενοι στην κατεύθυνση της συνολικής ρήξης. Να αγωνιστούμε για την κοινωνική απελευθέρωση, για μια κοινωνία ισότητας-αλληλεγγύης-ελευθερίας για την γενικευμένη κοινωνική αυτοδιεύθυνση.

Καμία συμμετοχή σε ψευτοδιλήμματα και εκλογικές αυταπάτες

Ο αγώνας του καθενός είναι αγώνας όλων μας

Αλληλεγγύη μεταξύ των καταπιεσμένων για την κοινωνική και ταξική αντεπίθεση

Συνολική ρήξη με το κράτος και το κεφάλαιο για την κοινωνική απελευθέρωση

Σχετικά με τα γεγονότα της απεργιακής διαδήλωσης στις 11 Μαΐου 2011

Σήμερα 11 Μάη πραγματοποιήθηκε ακόμα μια γενική απεργία ενάντια στα αντικοινωνικά μέτρα που επιβάλλουν το κράτος, το κεφάλαιο και το ΔΝΤ και ωθούν στην φτώχια, την ανέχεια και την εξαθλίωση όλο και μεγαλύτερα κομμάτια του πληθυσμού. Χιλιάδες κόσμου βγήκαν ακόμα μια φορά στους δρόμους και ήρθαν αντιμέτωποι με τις δυνάμεις καταστολής οι οποίες σε μια προσπάθεια να τρομοκρατήσουν και να καταστείλουν κάθε κίνηση αντίστασης περικύκλωσαν ασφυκτικά ολόκληρη την διαδήλωση.

Τα ΜΑΤ εφαρμόζοντας το δόγμα μηδενικής ανοχής λίγο μετά το σύνταγμα επιτέθηκαν στην πορεία και ειδικά στα μπλοκ των συνελεύσεων γειτονιάς, των σωματείων βάσης, των εργατικών συλλογικοτήτων, της συνέλευσης αναρχικών και της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς. Ξύλο, δολοφονικά χτυπήματα, τόνοι χημικών, χειροβομβίδες κρότου λάμψης, συλλήψεις, αιμόφυρτοι και τραυματισμένοι διαδηλωτές συνέθεταν το σκηνικό. Από την δολοφονική επίθεση τραυματίστηκε πολύ σοβαρά ο Γιάννης Κ. από το μπλοκ της Συνέλευσης Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης/Πατησίων. Ο Γιάννης Κ. μεταφέρθηκε σε οριακή κατάσταση, για την ίδια του τη ζωή, στο Γ.Ν. Νίκαιας με εσωτερική αιμορραγία στο κεφάλι, χειρουργήθηκε άμεσα και νοσηλεύεται στην εντατική σε κρίσιμη κατάσταση.

Η σημερινή επίθεση στα μπλοκ της αυτοοργάνωσης, της αντιιεραρχίας, των ταξικών και κοινωνικών αντιστάσεων και όσων δεν συναινούν στόχο είχε να τρομοκρατήσει, να καταστείλει, να παραδειγματίσει και να καταπνίξει κάθε ανεξέλεγκτη φωνή και χειρονομία η οποία κινείται συλλογικά, ακηδεμόνευτα, οργανωμένα και αδιαμεσολάβητα ενάντια στους αντικοινωνικούς σχεδιασμούς του κράτους και του κεφαλαίου.

Ενάντια στη τρομοκρατία και τη καταστολή των κοινωνικών και ταξικών αγώνων προτάσσουμε την αυτοοργάνωση και την αλληλεγγύη. Με τα  σωματεία βάσης, τις συνελεύσεις γειτονιάς, τους αυτοδιαχειριζόμενους χώρους αντίστασης, τις άγριες απεργίες δε δεχόμαστε ως όρο ζωής τη συνθήκη της υποταγής που θέλουν να επιβάλλουν το κράτος, το κεφάλαιο, τα κόμματα, τα ΜΜΕ και τα καθεστωτικά συνδικάτα δεν συναινούμε, δεν συνδιαλεγόμαστε, δεν υποτασσόμαστε.

Στεκόμαστε στο πλευρό του Γιάννη Κ. ο οποίος νοσηλεύεται στην εντατική σε κρίσιμη κατάσταση και όλων των τραυματισμένων διαδηλωτών

Άμεση απελευθέρωση των συλληφθέντων της απεργιακής διαδήλωσης της 11 Μάη

Όλοι στο δρόμο ενάντια σε κράτος-ΔΝΤ-αφεντικά για μια κοινωνία χωρίς καταπίεση και εκμετάλλευση για την ανατροπή και την κοινωνική επανάσταση

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΠΟΡΕΙΑ

ΠΕΜΠΤΗ 12 ΜΑΙΟΥ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ 6μμ

Συνέλευση Αναρχικών για την Κοινωνική Αυτοδιεύθυνση
sinelefsianarchikon@gmail.com

Μία μαρτυρία για τον Γιάννη Κ. που νοσηλεύεται στην εντατική τραυματισμένος απο τους ένστολους δολοφόνους στην απεργία της 11ης Μαΐου

Πανεπιστημίου. Ένα πλήθος διαδηλωτών αποτελούμενο από σωματεία και συνελεύσεις γειτονιάς έχει γίνει μία μάζα ανθρώπων που προσπαθεί να καλυφθεί από λυσσασμένα γκλόμπς αστυνομικών, χειροβομβίδες κρότου λάμψης και δακρυγόνα που κατευθύνονται μόνο στα κεφάλια μας. Άνθρωποι γύρω μου καταρρέουν και ποδοπατούνται από αστυνομικές μπότες. Όταν καταφέρνω να δω τριγύρω, βλέπω έναν διαδηλωτή με πρόσωπο πλημμυρισμένο στο αίμα. Τρέχω κοντά του, τον τραβάω απ’ το χέρι, προσπαθώ να τον ηρεμήσω, να απομακρυνθούμε από εκεί.

-Δεν μπορώ να τρέξω, μου λέει, πονάει το αφτί μου.

– Ηρέμησε, θα μπούμε σε αυτό το δρομάκι.

Στρίβουμε μου στην Αμερικής. Ο μαζεμένος κόσμος στο πεζοδρόμιο μας λέει ότι μέσα στην στοά υπάρχει φαρμακείο. Μπαίνουμε, του ξεπλένω το ματωμένο κεφάλι.

– Μην ανησυχείς, λέω, έχεις ένα τραύμα ψηλά στο κεφάλι. Πονάς;

– Ναι, πολύ, με πονάει και το αφτί μου, τρέχει αίμα.

Κάθεται, με τρομερή δυσκολία προσπαθεί να πιέζει το τραύμα στο κεφάλι. Οι μαγαζάτορες βγαίνουν έξω, το αφτί αιμορραγεί συνεχώς, το ΕΚΑΒ μας λέει ότι δέχεται συνεχώς κλήσεις για ανοιγμένα κεφάλια, θα αργήσει.

– Πως σε λένε;

– Γιάννη.

  Ήσουν σε κάποιο μπλοκ;

– Στο πανό του πάρκου Κύπρου και Πατησίων.

Μαζεύεται κόσμος, ο Γιάννης χλομιάζει, προσπαθούμε να τον χαλαρώσουμε, να το κρατήσουμε ξύπνιο. Κάποιοι καταφέρνουν να σταματήσουν ένα ασθενοφόρο στη Σταδίου. Αρχικά δεν τον παίρνει, γιατί χτυπημένοι άνθρωποι περιμένουν πιο κάτω, αλλά ο κόσμος όλος τον σηκώνουμε στα χέρια και τον οδηγούμε εκεί, ενώ το πλήθος που έχει μαζευτεί γιουχάρει οργισμένα τις διμοιρίες που προσπερνάνε χαρωπά από μπροστά.

– Άντε για κανένα ραμματάκι, γελάει ένας μπάτσος.

Προθανάτια κατάσταση, λένε όταν ο Γιάννης φτάνει στο νοσοκομείο.

ΥΓ: Δήλωση εκπροσώπου τύπου της ελληνικής αστυνομίας:

«Μας γνωστοποιήθηκε ότι βρέθηκε ένας σοβαρά τραυματίας, ο οποίος μπήκε σε χειρουργείο. Με τη μέχρι τώρα έρευνα δεν έχουμε κάποια συγκεκριμένη αναφορά για το τι έχει συμβεί. Είναι εντυπωσιακό και για εμάς, και για τον λόγο αυτό, ανώτατοι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. διερευνούν την υπόθεση. Οι έρευνες συνεχίζονται. Πάντως, δεν υπήρχε περίπτωση να εντοπίσουμε έναν άνθρωπο σοβαρά τραυματισμένο και να τον αφήσουμε σε αυτή την κατάσταση, χωρίς να του παράσχουμε τις πρώτες βοήθειες».

Όταν ο πιο διεφθαρμένος μηχανισμός ενός εξίσου διαφθαρμένου συστήματος μπορεί τόσο αδίστακτα να ξυλοκοπεί ακόμα και ως θανάτου, τότε είναι ικανός να αναπαράγει ένα τέτοιο ψέμα απλώς σαν κακόγουστο μακάβριο αστείο.

Σέβη Δ.11/5/2011

Διήμερο εκδηλώσεων 29-30 Απριλίου απο την συνέλευση αναρχικών για την κοινωνική αυτοδιεύθυνση

Η Συνέλευση Αναρχικών για την Κοινωνική Αυτοδιεύθυνση διοργανώνει διήμερο εκδηλώσεων για την Πρωτομαγιά στις 29 και 30 Απριλίου στο Πολυτεχνείο στις 7μμ. Ενώ την 1 Μάη καλεί στην απεργιακή συγκέντρωση στο Μουσείο στις 11πμ.
Το διήμερο θα περιλαμβάνει:
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

προβολή: «Σικάγο 1886-Στιγμές εργατικής Πρωτομαγιάς»
Συζήτηση: «η επίθεση του κράτους και του κεφαλαίου και οι κοινωνικές της συνέπειες σε περίοδο συστηµικής κρίσης»

ΣΑΒΒΑΤΟ

προβολή: «Στιγμές κοινωνικής αυτοδιεύθυνσης στην Ισπανία το 1936»
Συζήτηση: «οι αντιστάσεις των από κάτω και το πρόταγμα της κοινωνικής αυτοδιεύθυνσης στο σήμερα και το αύριο»

ΚΥΡΙΑΚΗ 1 ΜΑΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 11πμ ΜΟΥΣΕΙΟ

 

Ακολουθεί το κείμενο της εισήγησης του διημέρου:

1η ΜΑΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ -ΔΝΤ –ΑΦΕΝΤΙΚΑ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ
ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΧΩΡΙΣ ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ ΚΑΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ

Στις 29 και 30 Απρίλη, ως Συνέλευση Αναρχικών για την Κοινωνική Αυτοδιεύθυνση επιλέξαμε να οργανώσουμε ένα διήμερο εκδηλώσεων ενόψει της Πρωτομαγιάς. Η εξέγερση του Σικάγο το 1886 αποτελεί για εμάς ένα σημείο αναφοράς, έναν  «τόπο» από όπου μπορούμε να αντλήσουμε έμπνευση και συμπεράσματα. Η συμβολή των αναρχικών σε αυτήν υπήρξε καθοριστική χάρη στον αγώνα τους και την επίτευξη της ριζοσπαστικής σύνδεσης των επιμέρους αιτημάτων –όπως αυτό για το 8ωρο- με τη συνολική κριτική του κράτους και του καπιταλισμού. Μέσα από αυτό το διήμερο επιχειρούμε να ανοίξουμε μία συζήτηση όχι ιστορικού περιεχομένου, αλλά για το πώς κατανοούμε και αναλύουμε ως αγωνιστές στο σήμερα τη βίαιη επίθεση του κράτους και του καπιταλισμού, όπως επίσης και το ποια είναι τα δικά μας κοινωνικά προτάγματα και το πώς επικοινωνούν και συνδέονται με τις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις στην κατεύθυνση της ανατροπής του υπάρχοντος και της κοινωνικής απελευθέρωσης.

 Για την πρώτη μέρα (Παρασκευή 29/4) το πλαίσιο της συζήτησης που θα θέλαμε να αναπτυχθεί έχει ως κεντρικά σημεία:

    α) Την ολομέτωπη επίθεση των κυρίαρχων σε μία περίοδο συνολικής συστημικής κρίσης (οικονομική, κοινωνική, περιβαλλοντική, αξιακή). Η κρίση αυτή αποκαλύπτει σε όλη της την έκταση την αντικοινωνική φύση του καπιταλισμού και αποτελεί απότοκο ενός παγκοσμιοποιημένου εκμεταλλευτικού συστήματος. Ως αιχμές αυτής της επίθεσης αναγνωρίζουμε:

   – Τη διαρκή όξυνση των συνθηκών εκμετάλλευσης στους χώρους της μισθωτής σκλαβιάς με την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, την «απελευθέρωση» των απολύσεων, τις μειώσεις μισθών και τη θεσμική κατοχύρωση της «ελαστικής εργασίας». Τον τρόμο της ανεργίας που πλήττει όλο και περισσότερους εργαζόμενους (τρόμος που αποτελεί συνώνυμο της φτώχειας και ταυτόχρονα δοκιμασμένο εργαλείο καταστολής και διάχυσης του κοινωνικού κανιβαλισμού και της ξενοφοβίας ανάμεσα στους καταπιεσμένους).

   – Τον αποκλεισμό χιλιάδων ανθρώπων από τα στοιχειώδη κοινωνικά αγαθά, όπως η περίθαλψη με τις διαρκείς συγχωνεύσεις και την επιβολή «εισιτηρίου» στα νοσοκομεία. Την εκποίηση σε ιδιώτες του κατειλημμένου από το κράτος ότι είναι δημόσιου και την εντατικότερη καταλήστευση του κοινωνικού πλούτου.

   – Την επίταση της καταστροφής και της λεηλασίας του φυσικού κόσμου στο όνομα της ανάπτυξης καθώς το μοντέλο οργάνωσης, λειτουργίας, παραγωγής και κατανάλωσης  που επιβάλλουν κράτος και κεφάλαιο είναι άκρως επιθετικό και καταστρεπτικό τόσο για τη φύση όσο και για τις ανθρώπινες κοινωνίες.

  – Την ένταση της καταστολής και του ελέγχου. Απέναντι στην αδυναμία εξασφάλισης της συναίνεσης και στην όξυνση της κοινωνικής οργής επιστρατεύεται η κρατική βία. Με τους νέους τρομονόμους, την ποινικοποίηση απεργιών και διαδηλώσεων, με τα ειδικά νομοθετήματα για την αντιμετώπιση του ρεύματος «άρνησης πληρωμών» , με την ένταση της καταστολής στους δρόμους, το κράτος επιχειρεί να σπείρει το φόβο για την τρομοκράτηση όσων αγωνίζονται και για τον παραδειγματισμό ολόκληρης της κοινωνίας. Παράλληλα η κυρίαρχη προπαγάνδα με εκκλήσεις σε «εθνική ομοψυχία» και σε «συστράτευση όλων απέναντι στην κρίση» επιχειρεί να προωθήσει την υποταγή και τη μοιρολατρία, ώστε οι καπιταλιστές να βαδίσουν ανενόχλητοι τον «ένδοξο» δρόμο της ανάπτυξης και όλοι εμείς αυτόν της μετατροπής μας σε εξαθλιωμένο και υπάκουο εργατικό δυναμικό. Γίνεται όλο και πιο σαφές ότι η διαδικασία αναδιάρθρωσης των δομών εξουσίας και η επιχειρούμενη εγκαθίδρυση ενός μόνιμου «καθεστώτος έκτακτης ανάγκης» που οπλίζεται για να αντιμετωπίσει τις κοινωνικές αντιστάσεις, έχουν ως στόχο τον συνολικό και βίαιο κοινωνικό μετασχηματισμό.

   β) Τις συνέπειες και τα αποτελέσματα αυτής της επίθεσης στο κοινωνικό πεδίο.

 Η ανεργία, η φτώχεια και οι αποκλεισμοί αποτελούν σήμερα γενικευμένη κοινωνική συνθήκη η οποία πλήττει ντόπιους και μετανάστες που βρίσκονται στη βάση της ταξικής πυραμίδας, αλλά και μεγάλα κοινωνικά κομμάτια των μεσαίων στρωμάτων που προλεταριοποιούνται βίαια λόγω της σαρωτικής επίθεσης κράτους και αφεντικών. Παράλληλα, η διάχυση της εξατομίκευσης, του ανταγωνισμού και της υποταγής ως κυρίαρχες αξίες διαμορφώνει το έδαφος για τη γιγάντωση του κοινωνικού κανιβαλισμού, του αλληλοσπαραγμού ανάμεσα στους πιο αδύναμους, με σκοπό την εκτόνωση της κοινωνικής οργής μεταξύ των καταπιεσμένων. Η στρατηγική του «διαίρει και βασίλευε» που προωθείται από τους κυρίαρχους δημιουργεί εκείνη τη συνθήκη όπου οι μετανάστες και οι μετανάστριες στοχοποιούνται από την κυρίαρχη προπαγάνδα ως οι υπαίτιοι για την φτώχεια, την ανέχεια και την υποτίμηση της ζωής.

 Για τη δεύτερη μέρα (Σάββατο 30/4) η συζήτηση έχουμε επιλέξει να έχει στο επίκεντρό της τους αγώνες, την κίνηση των «από τα κάτω» ενάντια στους σχεδιασμούς κράτους και αφεντικών. Αυτό είναι άλλωστε και το πεδίο μέσα στο οποίο διαμορφώνεται και απευθύνεται το συνολικό αναρχικό πρόταγμα της κοινωνικής απελευθέρωσης και αυτοδιεύθυνσης.  Είναι το πεδίο από όπου αντλούμε τις εμπειρίες και την δυναμική μας. Για το άνοιγμα αυτής της συζήτησης θέτουμε τα εξής ερωτήματα:

– Ποιες είναι σήμερα οι κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις και πώς γειώνεται μέσα σε αυτές το πρόταγμα της αυτοοργάνωσης και της συλλογικοποίησης μέσα από την αδιαμεσολάβητη οργάνωση των καταπιεσμένων στους χώρους εργασίας, στα σχολεία, στα πανεπιστήμια. Με τα  σωματεία βάσης, τις συνελεύσεις γειτονιάς, τους αυτοδιαχειριζόμενους χώρους αντίστασης, τις άγριες απεργίες και με όπλο μας την αλληλεγγύη, απέναντι στη συνθήκη της υποταγής που θέλουν να επιβάλλουν κόμματα, ΜΜΕ και καθεστωτικά συνδικάτα, τη στιγμή που κορυφώνεται ο πόλεμος των κυρίαρχων.

– Πώς με βάση την κριτική αλληλεγγύη επιχειρούμε να ξεπεράσουμε τον αμυντικό χαρακτήρα των αγώνων για την υπεράσπιση προηγούμενων μοντέλων εκμετάλλευσης και καταπίεσης και πώς συνδέουμε τις επιμέρους κινητοποιήσεις στην κατεύθυνση της συνολικής αμφισβήτησης του υπάρχοντος. Πώς προωθούμε τη ριζοσπαστικοποίηση και τη συνολικοποίηση των επιμέρους αγώνων μέσα από την ανάδειξη του κράτους και του καπιταλισμού ως τις αιτίες των κοινωνικών προβλημάτων και πώς προωθούμε το όραμα για μια άλλη κοινωνική οργάνωση στη βάση της οριζόντιας λήψης αποφάσεων, της αυτοδιαχείρισης των αναγκών μας, του σεβασμού του φυσικού κόσμου. Πώς παράλληλα με τη συνείδηση της αναγκαιότητας της καταστροφής του κόσμου του κράτους και του καπιταλισμού συγκροτούμε και τις προτάσεις οργάνωσης της κοινωνίας «από τα κάτω». Προτάσεις στην προοπτική για μια νέα εσωτερική οικονομία ανάμεσα στους καταπιεσμένους χωρίς εκμετάλλευση και ανισότητα, μια οικονομία που θα αρχίσει εκ νέου να παράγει στην πόλη και την ύπαιθρο, ως απάντηση στο ψεύτικο δίλημμα ανάμεσα σε «κρατικοδίαιτη» ή «ιδιωτική» οικονομία.

Η οργάνωση της παραγωγής και της κατανάλωσης όσο και η λήψη των συλλογικών αποφάσεων  οφείλει να ανήκει σε όλους: άμεσα και ισότιμα. Μέσα από τολμηρές πρωτοβουλίες στην καθημερινότητα, μέσα από τη μαζική συμμετοχή στους αγώνες, την εχθρότητα απέναντι σε κάθε φορέα εξουσίας, με τη ριζοσπαστική πολιτικοποίηση και τη σύγκρουση μπορούμε να επανεκκινήσουμε. Να επανεκκινήσουμε ένα δικό μας αυτοδιευθυνόμενο παρόν ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας.

Συνέλευση Αναρχικών για την Κοινωνική Αυτοδιεύθυνση
sinelefsianarchikon@gmail.com

1 2 3 4