Όταν η ανάπτυξη επιτίθεται στο πάρκο Πατησίων και Κύπρου
Χαράματα Δευτέρας 26 Ιανουαρίου και οι μπουλντόζες του δήμου Αθηναίων, συνεπικουρούμενες από κάμποσες διμοιρίες, επελαύνουν στο παρκάκι της γωνίας Πατησίων και Κύπρου στην περιοχή της Κυψέλης. Τα 45 δέντρα του πάρκου (κάποια από αυτά υπεραιωνόβια) και μία παιδική χαρά ισοπεδώνονται μέσα σε λίγη ώρα. Η ρητορική της ανάπτυξης είναι ισοπεδωτική. Αυτό που έχει ανάγκη η δεύτερη πιο πυκνοκατοικημένη περιοχή στον κόσμο δεν είναι οι ελεύθεροι δημόσιοι χώροι πρασίνου, αλλά ιδιωτικά πάρκινγκ και πολυκαταστήματα.
Οι κάτοικοι των γύρω περιοχών δε μένουν απαθείς μπροστά στη βίαιη εφαρμογή των σχεδίων των δημοτικών αρχών. Συγκεντρώνονται στο σημείο και μέχρι νωρίς το απόγευμα συμπλέκονται επανειλημμένα με τις αστυνομικές δυνάμεις, οι οποίες απαντούν με ξύλο, χημικά και δακρυγόνα. Επίθεση δέχονται τα δύο τοπικά αστυνομικά τμήματα, όπου και προκαλούνται υλικές ζημιές.
Η προσωρινή υποχώρηση των ΜΑΤ και η ανακατάληψη του χώρου από τους κατοίκους δε σημαίνει και το τέλος του αγώνα. Την επομένη το πρωί οι δημοτικές αρχές ολοκληρώνουν τη λεηλασία του πάρκου με τη βοήθεια ενός παρακρατικού μηχανισμού, αποτελούμενου από μπράβους και τραμπούκους, με επικεφαλής τον αντιδήμαρχο ασφάλειας στο δήμο Αθηναίων Παπαδάκη. Τη Δευτέρα το μεσημέρι η συγκέντρωση κατοίκων και αλληλέγγυων έξω από το δημαρχείο της Αθήνας (τη στιγμή που στο εσωτερικό συζητείται η υπόθεση του πάρκου) συμπλέκεται με αστυνομικές δυνάμεις όταν επιχειρεί να μπει στο -ανοιχτό κατά τα άλλα- δημοτικό συμβούλιο και να παρέμβει στη διαδικασία. Ακολουθεί δολοφονική επίθεση με ρίψεις χειροβομβίδων κρότου-λάμψης μέσα στο πλήθος, με αποτέλεσμα να τραυματιστούν σοβαρά τουλάχιστον τρεις διαδηλωτές. Το ίδιο βράδυ ομάδα διαδηλωτών επιτίθεται στο δεύτερο δημαρχείο της Αθήνας, στην οδό Λιοσίων, προκαλώντας στο κτίριο εκτεταμένες υλικές ζημιές.
Η επέλαση των μηχανών της ανάπτυξης εκτείνεται σε ολόκληρη την επικράτεια της μητρόπολης της Αθήνας, και όχι μόνο. Το τσιμέντο κατακλύζει το βλέμμα και την καθημερινότητά μας, το πράσινο αρχίζει σιγά-σιγά να μην έχει ούτε το ρόλο του ντεκόρ. Οι ελεύθεροι δημόσιοι χώροι λεηλατούνται από τις μπουλντόζες και την εμπορική εκμετάλλευση. Πάρκινγκ, πολυκαταστήματα, πολυεθνικές. Ο χώρος και ο χρόνος μας μετριέται με βάση το κέρδος που μπορεί να προσφέρει στα αφεντικά. Η κουλτούρα του αυτοκινήτου χαράζει συμπεριφορές και λογικές.
Ο αγώνας που δίνουν οι κάτοικοι της Κυψέλης αποτελεί συνέχεια των αγώνων που εδώ και χρόνια δίνουμε και εμείς στις γειτονιές μας για την προάσπιση και διεκδίκηση των ελεύθερων δημόσιων χώρων. Από τις παρεμβάσεις ενάντια στα τραπεζοκαθίσματα στο πεζόδρομο της Ηρακλειδών στο Θησείο και τη δημιουργία πάρκου στην Κορεάτικη αγορά, τον αγώνα ενάντια στην περίφραξη, τον έλεγχο και την εμπορευματοποίηση του λόφου του Φιλοπάππου, τις δράσεις ενάντια στην εμπορική εκμετάλλευση του πάρκου στη γωνία των Ορλώφ και Μουσών στο Κουκάκι και του Σεράφειου κολυμβητήριου. Μέσα από λαϊκές συνελεύσεις και ανοιχτές διαδικασίες, όπου όλοι συζητάμε και αποφασίζουμε ισότιμα και αυτοοργανωμένα, επιλέγουμε να πάρουμε οι ίδιοι τις ζωές μας στα χέρια μας, να δημιουργήσουμε και να ορίσουμε εμείς οι ίδιοι την καθημερινότητα στις γειτονιές μας.
Κάτω τα ξερά σας από τους δημόσιους χώρους
Σαμποτάζ στις μηχανές της ανάπτυξης
Αλληλεγγύη στον αγώνα των κατοίκων της Κυψέλης
