Ημέρα: 14 Νοεμβρίου 2017

     Σε μία εποχή όπου η όλο και εντεινόμενη επίθεση του κράτους και του κεφαλαίου στην κοινωνία έχει ως αποτέλεσμα την εξάπλωση της φτώχειας και της εξαθλίωσης, ο κόσμος του αγώνα και οι αυτοοργανωμένες και από τα κάτω δομές του, μπαίνουν στο στόχαστρο της κρατικής και παρακρατικής καταστολής, προκειμένου να τρομοκρατηθούν όσοι αγωνίζονται και να αναχαιτιστούν οι κοινωνικοί και ταξικοί αγώνες, ώστε να επιτευχθεί η εγκαθίδρυση συνθηκών υποταγής και φόβου στο σύνολο της κοινωνίας. Οι εκκενώσεις καταλήψεων και οι επιθέσεις σε χώρους αγώνα, αποτελούν απόπειρα τρομοκράτησης του κόσμο του αγώνα και συνδέονται άμεσα με την επίθεση στους μαθητές και τους φοιτητές και τη συνολική αναδιάρθρωση στο εκπαιδευτικό σύστημα, με την επίθεση στους εργαζόμενους και την περιστολή συνδικαλιστικών κατακτήσεων, συνεχή μείωση μισθών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων αλλά και με την επίθεση στους κατοίκους ολόκληρων περιοχών με την εμπορευματοποίηση και περίφραξη των δημόσιων χώρων, τη μόλυνση και λεηλάτηση της φύσης.

     Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ όντας άξιος συνεχιστής των πολιτικών φτωχοποίησης, καταστολής και υποταγής βαδίζει με την ίδια στρατηγική στοχοποίησης και καταστολής των δομών του αγώνα. Οι εκκενώσεις των καταλήψεων Βίλα Ζωγράφου και Αλκιβιάδου 9 στην Αθήνα της Albatros στη Θεσσαλονίκη και της Barricada στη Λάρισα αλλά και η επίθεση στη Στρούγκα από πληρωμένους μπράβους του μεγαλοεπιχειρηματία Μελισσανίδη, καθώς επίσης και τα συνεχή δημοσιεύματα με λίστες καταλήψεων αποτέλεσαν συνέχεια των επιθέσεων που πραγματοποίησαν οι κρατικοί και παρακρατικοί μηχανισμοί το καλοκαίρι του 2016 με την εκκένωση τριών καταλήψεων στέγης προσφύγων και μεταναστών στη Θεσσαλονίκη και με τον εμπρησμό της Νοταρα 26 στην Αθήνα και έδειξαν πως οι χώροι αγώνα βρίσκονται σταθερά στο κέντρο του κατασταλτικού κάδρου. Οι καταλήψεις, στοχοποιούνται γιατί είναι αναχώματα στην καπιταλιστική και κρατική επέλαση, γιατί εδαφικοποιούν και κοινωνικοποιούν τους αγώνες και τις αντιστάσεις των από τα κάτω.

     Μέσα σε αυτή τη συγκυρία, την Τετάρτη 15 Νοέμβρη δικάζονται οι 92 συλληφθέντες για την ανακατάληψη της Βίλα Αμαλίας τον Γενάρη του 2013. Σε μια περίοδο όπου η τότε πολιτική διαχείριση έχοντας χάσει κάθε ίχνος κοινωνικής νομιμοποίησης είχε επιλέξει το μόνη επιλογή που της επέτρεπε να εφαρμόσει τη βίαιη κατάργηση μιας σειράς κοινωνικών και ταξικών κατακτήσεων των εκμεταλλευόμενων και των καταπιεσμένων. Την άγρια καταστολή. Κομμάτι της συνολικής επίθεσης στους από τα κάτω αποτέλεσαν και οι εισβολές και εκκενώσεις σε μια σειρά καταλήψεων. Αποκορύφωμα αυτού του σχεδιασμού ήταν οι εκκενώσεις της βίλα Αμαλίας και της Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά αλλά και η εισβολή στη Λέλας Καραγιάννη 37. Η ανακατάληψη της βίλα Αμαλίας στις 9 Γενάρη του 2013 αποτέλεσε το πιο χαρακτηριστικό γεγονός από το πλήθος των κινήσεων που πραγματοποιήθηκαν σε όλα τα μήκη και πλάτη της χώρας για την υπεράσπιση των καταλήψεων. Απέναντι στην στρατηγικής σημασίας για το κράτος επίθεση στον κόσμο του αγώνα, η αποφασιστικότητα των αναρχικών να τις υπερασπιστούν σθεναρά καθώς και η συσπείρωση ευρύτερων πολιτικών, κοινωνικών και ταξικών δυνάμεων, με αποκορύφωμα τη δυναμική πορεία περισσότερων από 10 χιλιάδων ατόμων, σε αλληλεγγύη στις καταλήψεις και τους αυτοδιαχειριζόμενους χώρους, έβαλαν φραγμό στο ξεδίπλωμα της κατασταλτικής επιχείρησης εκείνης της περιόδου.

     Οι καταλήψεις και τα στέκια μας, ήταν και θα είναι οδοφράγματα απέναντι στην επέλαση του σύγχρονου ολοκληρωτισμού. Το βάθεμα της επίθεσης και η συνεπακόλουθη απογοήτευση και ηττοπάθεια μπορούν να απαντηθούν με τη σύνδεση, στο δρόμο του αγώνα, των κοινωνικών, ταξικών και πολιτικών συλλογικοποιήσεων. Μέσα από τη συμμετοχή στους αγώνες που ανοίγονται σε όλα τα πεδία, χτίζονται οι κοινότητες και οι δομές που θα αποτελέσουν τα σημεία εδαφικοποίησης, ορατότητας και διάχυσης των προταγμάτων μας. Θα υπερασπιστούμε τους χώρους μας ως εργαλείο αλλά και κομμάτι του αγώνα. Η επίθεση εναντίον τους είναι επίθεση στο σύνολο του κόσμου του αγώνα που παλεύει για την κοινωνική και ταξική αντεπίθεση, για την κοινωνική απελευθέρωση, για την κοινωνική επανάσταση, για την οικοδόμηση μιας άλλης κοινωνίας. Μίας κοινωνίας ισότητας, αλληλεγγύης, ελευθερίας.