Ενημέρωση σχετικά με τα έσοδα απο το πάρτυ οικονομικής ενίσχυσης στους συλληφθέντες απο το ΠΙΚΠΑ Ηρακλείου

Στις 18 Μαρτίου το στέκι αντίπνοια μαζί με αλληλέγγυες-ους πραγματοποίησε πάρτυ οικονομικής ενίσχυσης στους διωκόμενους απο το Ηράκλειο Κρήτης οι οποίοι συνελλήφθησαν στη διάρκεια πορείας ενάντια στην εκκένωση της κατάληψης ΠΙΚΠΑ Ηρακλείου Κρήτης στις 16 Φλεβάρη.

Μέχρι την προηγούμενη βδομάδα δεν είχε ανακοινωθεί το τελικό ύψος των εγγυήσεων (αρχικά ήταν 40000ευρώ) οι οποίες έπρεπε να καταβληθούν για να μην προφυλακιστούν οι σύντροφοι και για αυτό δεν προβήκαμε σε κάποια δημόσια ενημέρωση ως προς τα έσοδα απο το πάρτυ. Τελικά οι εγγυήσεις ορίστηκαν στα 24000ευρώ. Μέσα απο την αντίληψη οτι τα έσοδα απο πάρτυ και κινήσεις αλληλεγγύης οφείλουμε να τα δημοσιεύουμε για να υπάρχει ένας σχετικός έλεγχος απο το κίνημα ανακοινώνουμε οτι τα έσοδα και εντέλει το ποσό που στάλθηκε στους συντρόφους στο Ηράκλειο είναι 2600ευρώ. Τα οποία όταν γίνει η δίκη και επιστραφούν οι εγγυήσεις θα μας ξανασταλλούν πίσω για να καλυφθούν ανάλογες ανάγκες. 

Η Αντιτρομοκρατική και η εξουδετέρωση των πολιτικών αντιπάλων του καθεστώτος. Αναφορικά με την προφυλάκιση του αναρχικού Χρήστου Πολίτη

Στις 21 Μαΐου 2008 γίνεται εμπρησμός σε οχήματα του Εφετείου. Την επόμενη ημέρα  ο Χ. Πολίτης πηγαίνοντας να πάρει την μηχανή του, από την περιοχή της Πανόρμου όπου διασκέδαζε το προηγούμενο βράδυ, τον προσάγεται στη ΓΑΔΑ και του γίνονται διάφορες ερωτήσεις αναφορικά με τον εμπρησμό της προηγούμενης νύχτας. Παρά το γεγονός ότι αφέθηκε ελεύθερος, καθώς δεν βρέθηκε τίποτα εις βάρος του, δυόμιση χρόνια αργότερα, στις 2 Δεκεμβρίου 2010, ξανακλήθηκε ως κατηγορούμενος στην ανακρίτρια για την ίδια υπόθεση. Τελικά αφέθηκε  ελεύθερος αφού δεν υπήρχε κανένα ενοχοποιητικό στοιχείο.

Μετά από δύο μέρες στις 4 Δεκεμβρίου του 2010 και ενόψει της επετείου της δολοφονίας του Α. Γρηγορόπουλου  συλλαμβάνεται ξανά ο αναρχικός Χρήστος Πολίτης. Αστυνομικοί της ομάδας  ΔΕΛΤΑ και της αντιτρομοκρατικής σε μια χολιγουντιανού τύπου επιχείρηση προσαγάγουν τον Πολίτη καθώς και τον φίλο του και σύντροφό του Κώστα Μπαρλή σε ένα καφέ στην περιοχή των Εξαρχείων. Ο Κ. Μπαρλής αφήνεται ελεύθερος ύστερα από 16 ώρες.  Αρκετές ώρες  αργότερα (περί τις 26) ο Χρήστος ενημερώνεται, επιτέλους, για τους  λόγους που κρατείται στην ασφάλεια: Κατηγορείται, μαζί με άλλους πέντε άγνωστους σε αυτόν, ως μέλος μη κατονομαζόμενης τρομοκρατικής οργάνωσης.

Σύμφωνα, πάντα,   με την αντιτρομοκρατική  το πρώτο «αδιάσειστο» στοιχείο είναι ότι στις 24 Νοεμβρίου εθεάθη στην Ηρώων Πολυτεχνείου όπου βρίσκεται το γραφείο του δικηγόρου του, τον οποίο επισκέφτηκε για την υπόθεση του εφετείου. «Δυστυχώς» για αυτόν σε κοντινό παράλληλο δρόμο εντοπίστηκε σπίτι όπου διέμενε ένας από τους άλλους συλληφθέντες ο οποίος ήταν φυγόδικος. Έτσι η αντιτρομοκρατική αποφάσισε ότι ο Χρήστος δεν πήγε στον δικηγόρο του αλλά πραγματοποιούσε επιχείρηση αντί-παρακολούθησης.

Το δεύτερο  ενοχοποιητικό στοιχείο είναι το γεγονός ότι  έπινε ποτό στα Εξάρχεια με άγνωστο άτομο το οποίο, σύμφωνα πάντα με την αντιτρομοκρατική, είχε φάει προηγουμένως, σουβλάκια μαζί με έναν από τους υπόλοιπους συλληφθέντες.

Με αυτά τα στοιχεία και σύμφωνα με τη δήλωση του διευθυντή της ΕΛΑΣ, ότι αφού αφέθηκε ελεύθερος για την υπόθεση του εφετείου έπρεπε να φυλακιστεί για κάτι άλλο, ο Χρήστος Πολίτης βρίσκεται προφυλακισμένος στις φυλακές, υψίστης ασφαλείας, των Γρεβενών μακριά από τους συντρόφους του, την οικογένεια του, το δικηγόρο του και τους φίλους του.

 “Είναι γεγονός πως βρίσκομαι στη φυλακή ακριβώς επειδή είμαι αναρχικός. Επειδή εδώ και 15 χρόνια διαρκώς δραστηριοποιούμαι μέσα από αυτό το ριζοσπαστικό πολιτικό κομμάτι. Μια ανάγνωση της δικογραφίας, μα και η κυνική δήλωση του αρχηγού της ελληνικής αστυνομίας -πως με συνέλαβαν επειδή αφέθηκα ελεύθερος για την υπόθεση του εφετείου*- το αποδεικνύουν περίτρανα. Βρίσκομαι εδώ κλεισμένος, και είμαι βαθιά πεπεισμένος γι αυτό, για τις αντιδράσεις μας στη δολοφονία του Χριστόφορου Μαρίνου το ΄96, για τα οδοφράγματα έξω από τα εξεταστικά το ΄98, για τις αντιπολεμικές διαδηλώσεις το ΄99, για τις διαδηλώσεις ενάντια στην σύνοδο των ευρωπαίων ηγετών στη Θεσσαλονίκη το 2003, για τα φοιτητικά το ΄06 -΄07,  για την αλληλεγγύη μας στους αγώνες των κρατουμένων και σε όσους φυλακισμένους δε σκύβουν το κεφάλι, για την εξέγερση του Δεκέμβρη, για…, για… Γιατί βρεθήκαμε παντού, με τις μικρές ή μεγαλύτερες δυνάμεις μας, όπου τίποτα δεν έμοιαζε σίγουρο και η κοινωνική εντροπία έδινε ξανά νόημα στη ζωή μας και δύναμη στους αγώνες μας.”

Χ. Πολίτης

Διαβάστε περισσότερα

Η Αντιτρομοκρατική και η εξουδετέρωση των πολιτικών αντιπάλων του καθεστώτος. Αναφορικά με την προφυλάκιση του αναρχικού Χρήστου Πολίτη

Στις 21 Μαΐου 2008 γίνεται εμπρησμός σε οχήματα του Εφετείου. Την επόμενη ημέρα  ο Χ. Πολίτης πηγαίνοντας να πάρει την μηχανή του, από την περιοχή της Πανόρμου όπου διασκέδαζε το προηγούμενο βράδυ, τον προσάγεται στη ΓΑΔΑ και του γίνονται διάφορες ερωτήσεις αναφορικά με τον εμπρησμό της προηγούμενης νύχτας. Παρά το γεγονός ότι αφέθηκε ελεύθερος, καθώς δεν βρέθηκε τίποτα εις βάρος του, δυόμιση χρόνια αργότερα, στις 2 Δεκεμβρίου 2010, ξανακλήθηκε ως κατηγορούμενος στην ανακρίτρια για την ίδια υπόθεση. Τελικά αφέθηκε  ελεύθερος αφού δεν υπήρχε κανένα ενοχοποιητικό στοιχείο.

Μετά από δύο μέρες στις 4 Δεκεμβρίου του 2010 και ενόψει της επετείου της δολοφονίας του Α. Γρηγορόπουλου  συλλαμβάνεται ξανά ο αναρχικός Χρήστος Πολίτης. Αστυνομικοί της ομάδας  ΔΕΛΤΑ και της αντιτρομοκρατικής σε μια χολιγουντιανού τύπου επιχείρηση προσαγάγουν τον Πολίτη καθώς και τον φίλο του και σύντροφό του Κώστα Μπαρλή σε ένα καφέ στην περιοχή των Εξαρχείων. Ο Κ. Μπαρλής αφήνεται ελεύθερος ύστερα από 16 ώρες.  Αρκετές ώρες  αργότερα (περί τις 26) ο Χρήστος ενημερώνεται, επιτέλους, για τους  λόγους που κρατείται στην ασφάλεια: Κατηγορείται, μαζί με άλλους πέντε άγνωστους σε αυτόν, ως μέλος μη κατονομαζόμενης τρομοκρατικής οργάνωσης.

Σύμφωνα, πάντα,   με την αντιτρομοκρατική  το πρώτο «αδιάσειστο» στοιχείο είναι ότι στις 24 Νοεμβρίου εθεάθη στην Ηρώων Πολυτεχνείου όπου βρίσκεται το γραφείο του δικηγόρου του, τον οποίο επισκέφτηκε για την υπόθεση του εφετείου. «Δυστυχώς» για αυτόν σε κοντινό παράλληλο δρόμο εντοπίστηκε σπίτι όπου διέμενε ένας από τους άλλους συλληφθέντες ο οποίος ήταν φυγόδικος. Έτσι η αντιτρομοκρατική αποφάσισε ότι ο Χρήστος δεν πήγε στον δικηγόρο του αλλά πραγματοποιούσε επιχείρηση αντί-παρακολούθησης.

Το δεύτερο  ενοχοποιητικό στοιχείο είναι το γεγονός ότι  έπινε ποτό στα Εξάρχεια με άγνωστο άτομο το οποίο, σύμφωνα πάντα με την αντιτρομοκρατική, είχε φάει προηγουμένως, σουβλάκια μαζί με έναν από τους υπόλοιπους συλληφθέντες.

Με αυτά τα στοιχεία και σύμφωνα με τη δήλωση του διευθυντή της ΕΛΑΣ, ότι αφού αφέθηκε ελεύθερος για την υπόθεση του εφετείου έπρεπε να φυλακιστεί για κάτι άλλο, ο Χρήστος Πολίτης βρίσκεται προφυλακισμένος στις φυλακές, υψίστης ασφαλείας, των Γρεβενών μακριά από τους συντρόφους του, την οικογένεια του, το δικηγόρο του και τους φίλους του.

 “Είναι γεγονός πως βρίσκομαι στη φυλακή ακριβώς επειδή είμαι αναρχικός. Επειδή εδώ και 15 χρόνια διαρκώς δραστηριοποιούμαι μέσα από αυτό το ριζοσπαστικό πολιτικό κομμάτι. Μια ανάγνωση της δικογραφίας, μα και η κυνική δήλωση του αρχηγού της ελληνικής αστυνομίας -πως με συνέλαβαν επειδή αφέθηκα ελεύθερος για την υπόθεση του εφετείου*- το αποδεικνύουν περίτρανα. Βρίσκομαι εδώ κλεισμένος, και είμαι βαθιά πεπεισμένος γι αυτό, για τις αντιδράσεις μας στη δολοφονία του Χριστόφορου Μαρίνου το ΄96, για τα οδοφράγματα έξω από τα εξεταστικά το ΄98, για τις αντιπολεμικές διαδηλώσεις το ΄99, για τις διαδηλώσεις ενάντια στην σύνοδο των ευρωπαίων ηγετών στη Θεσσαλονίκη το 2003, για τα φοιτητικά το ΄06 -΄07,  για την αλληλεγγύη μας στους αγώνες των κρατουμένων και σε όσους φυλακισμένους δε σκύβουν το κεφάλι, για την εξέγερση του Δεκέμβρη, για…, για… Γιατί βρεθήκαμε παντού, με τις μικρές ή μεγαλύτερες δυνάμεις μας, όπου τίποτα δεν έμοιαζε σίγουρο και η κοινωνική εντροπία έδινε ξανά νόημα στη ζωή μας και δύναμη στους αγώνες μας.”

Χ. Πολίτης

Διαβάστε περισσότερα

Party οικονομικής ενίσχυσης, στις 18 Μαρτίου στο Πάντειο, για τους διωκόμενους απο το Ηράκλειο Κρήτης

Party οικονομικής ενίσχυσης στους διωκόμενους απο το Ηράκλειο Κρήτης για την πορείά ενάντια στην εκκένωση της κατάληψης ΠΙΚΠΑ Ηρακλείου.

Πορεία αλληλεγγύης στον αναρχικό αγωνιστή Άρη Σειρηνίδη στις 3 Μαρτίου 6μμ στα Προπύλαια

Πορεία αλληλεγγύης στον αναρχικό αγωνιστή Άρη Σειρηνίδη στις 3 Μαρτίου 6μμ στα Προπύλαια, ενόψει της δίκης του στις 9 Μάρτη στα δικαστήρια της Ευελπίδων

 

Στις 3 Μαΐου συλλαμβάνεται σε μπλόκο από μπάτσους ο αναρχικός Άρης Σειρηνίδης. Από την αρχή η αστυνομία σε αγαστή συνεργασία με τα ΜΜΕ διαρρέει διάφορα σενάρια περί εμπλοκής του συλληφθέντα σε ληστεία στο Praktiker της οδού Πειραιώς και συνδέουν τη σύλληψη με μια άλλη, αρκετά πιο μακριά, αυτή του επικηρυγμένου αναρχικού Σίμου Σεϊσίδη.

Από την επόμενη κιόλας ημέρα αποδεικνύεται ότι τίποτε από τα παραπάνω δεν ευσταθεί, και ο Άρης παραπέμπεται απλά για οπλοκατοχή και αντίσταση κατά της αρχής σε βαθμό πλημμελήματος.

Τέσσερις μέρες αργότερα, και ενώ έχει εκδοθεί η απόφαση περί μη κράτησης του, μπάτσοι και δικαστές παραπέμπουν τον Άρη για μια άλλη υπόθεση: μια ξεχασμένη ιστορία, όπου κάποιος φορώντας βερμούδα, σαγιονάρες και μεξικανικό καπέλο σομπρέρο (!) πέρσι το καλοκαίρι πυροβόλησε εναντίον κλούβας ΜΑΤ στα Εξάρχεια. Οι ιθύνοντες της αστυνομίας μην μπορώντας να «δέσουν» τον Άρη  αλλιώς, αποφασίζουν ότι πρόκειται για τον δράστη. Το μοναδικό επιβαρυντικό «στοιχείο» είναι η ταυτοποίηση δείγματος DNA από το πορτοφόλι του με DNA από χειρουργική μάσκα που βρέθηκε εκείνη τη μέρα στο δρόμο από τον οποίο διέφυγε ο «μεξικάνος». Και ενώ οι μπάτσοι στις καταθέσεις τους δίνουν την παραπάνω περιγραφή για το δράστη, αυτόπτης μάρτυρας κατέθεσε ότι την μάσκα πέταξε στο σημείο, ψηλός άνδρας με πουκάμισο και κλειστά παπούτσια.

Κρίνεται άσκοπο να επεκταθούμε περαιτέρω στο ότι η δίωξη και η προφυλάκιση του Α. Σειρηνίδη για την εν λόγω υπόθεση είναι αβάσιμη, χωρίς κανένα στοιχείο και μετά από μια σειρά δικονομικών παραβάσεων και παρατυπιών. Έτσι κι αλλιώς, τα όσα αφορούν την όραση της δικαιοσύνης είναι γνωστά εδώ και πολύ καιρό. Δεν έχουμε καμία αυταπάτη για τις προθέσεις των κρατικών λειτουργών, όπως είναι οι δικαστές και εισαγγελείς, όταν έχουν να αντιμετωπίσουν τον «εχθρό». Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Άρης «έπρεπε» να μπει φυλακή για κάθε λόγο. Διαβάστε περισσότερα

Γράμμα της Fee Marie Meyer

Και τώρα που τα φώτα της παράστασης έσβησαν και η αυλαία έχει πια πέσει, ήρθε η ώρα να μιλήσω εγώ. Με τον τρόπο που εγώ θέλω. Για το τι έγινε, τι παιχνίδια θεωρώ ότι παίχτηκαν στην πλάτη μου, αλλά και πέρα από εμένα, γι’ αυτά που θα πρέπει πια να αφορούν τον κάθε νοήμονα άνθρωπο στον ελλαδικό χώρο. Κείμενο της Φαίης Μέγιερ.

Διαβάστε περισσότερα

Το κράτος εκδικείται.

Την Πέμπτη 15 Ιουλίου ο Νίκος Μαζιώτης, ο οποίος έχει αναλάβει την πολιτική ευθύνη για τη συμμετοχή στον Επαναστατικό Αγώνα, ξεκίνησε απεργία πείνας με αιτήματα:

“1) Να μεταβώ για επισκεπτήριο στο μαιευτήριο «Αλεξάνδρα» στις 25 Ιουλίου έτσι ώστε να δω τη συντρόφισσά μου Ρούπα Παναγιώτα και το γιο μας, καθ’ όσον έχει προγραμματιστεί τοκετός με καισαρική στις 24 Ιουλίου και θα παραμείνει εκεί για νοσηλεία για κάποιες μέρες και

2) Να μεταβαίνω εγώ για επισκεπτήριο στις γυναικείες φυλακές τον πρώτο καιρό μετά τον τοκετό λόγω της αναπόφευκτης αδυναμίας της συντρόφισσάς μου και του γιου μας να μετακινηθούν”.

Λίγες ημέρες νωρίτερα, η Πόλα Ρούπα, με επιστολή της στην εφημερίδα “Το Ποντίκι” αναφέρεται στην εκδικητικότητά του κράτους η οποία στρέφεται ανοιχτά εναντίον του αγέννητου γιου της, ο οποίος αντιμετωπίζεται πλέον ως πολιτικός κρατούμενος.

Στη συνέχεια παρατίθενται τα δύο κείμενα.

Διαβάστε περισσότερα

Μικροφωνική αλληλεγγύης στον Άρη Σειρηνίδη.

Μικροφωνική παρέμβαση στον ηλεκτρικό σταθμό των Πετραλώνων, αλληλεγγύης στον αναρχικό Άρη Σειρηνίδη, πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Τρίτης, ύστερα από πρωτοβουλία του στεκιού. 30 περίπου σύντροφοι και συντρόφισσες πλαισίωσαν την κίνηση, ενώ μοιράστηκαν προκηρύξεις καθώς και το 4ο φύλλο της εφημερίδας «Αντίπνοια».

Στεκόμαστε στο πλευρό του συντρόφου μας μέσα από την συνέχιση του αγώνα και στο πρόσωπο του Άρη βλέπουμε τους εαυτούς μας. Βλέπουμε τον καθημερινό αγώνα ενάντια σε ότι μας καταπιέζει και μας εκμεταλλεύεται, τον αγώνα ενάντια στο κράτος και τον καπιταλισμό. Τον συλλογικό αγώνα για τη γενικευμένη αυτοδιεύθυνση. Τον αγώνα για την ελευθερία.

Θα συναντηθούμε ξανά, μέχρι την απελευθέρωσή του…

Άμεση απελευθέρωση του αναρχικού Άρη Σειρηνίδη.

Στις 3 Μαΐου συλλαμβάνεται σε μπλόκο από μπάτσους ο αναρχικός Άρης Σειρηνίδης. Από την αρχή η αστυνομία σε αγαστή συνεργασία με τα ΜΜΕ διαρρέει διάφορα σενάρια περί εμπλοκής του συλληφθέντα σε ληστεία στο Praktiker της οδού Πειραιώς και συνδέουν τη σύλληψη με μια άλλη, αρκετά πιο μακριά, αυτή του επικηρυγμένου αναρχικού Σίμου Σεϊσίδη.

Από την επόμενη κιόλας ημέρα αποδεικνύεται ότι τίποτε από τα παραπάνω δεν ευσταθεί, και ο Άρης παραπέμπεται απλά για οπλοκατοχή και αντίσταση κατά της αρχής σε βαθμό πλημμελήματος.

Τέσσερις μέρες αργότερα, και ενώ έχει εκδοθεί η απόφαση περί μη κράτησης του, μπάτσοι και δικαστές παραπέμπουν τον Άρη για μια άλλη υπόθεση: μια ξεχασμένη ιστορία, όπου κάποιος φορώντας βερμούδα, σαγιονάρες και μεξικανικό καπέλο σομπρέρο (!) πέρσι το καλοκαίρι πυροβόλησε εναντίον κλούβας ΜΑΤ στα Εξάρχεια. Οι ιθύνοντες της αστυνομίας μην μπορώντας να «δέσουν» τον Άρη  αλλιώς, αποφασίζουν ότι πρόκειται για τον δράστη. Το μοναδικό επιβαρυντικό «στοιχείο» είναι η ταυτοποίηση δείγματος DNA από το πορτοφόλι του με DNA από χειρουργική μάσκα που βρέθηκε εκείνη τη μέρα στο δρόμο από τον οποίο διέφυγε ο «μεξικάνος». Και ενώ οι μπάτσοι στις καταθέσεις τους δίνουν την παραπάνω περιγραφή για το δράστη, αυτόπτης μάρτυρας κατέθεσε ότι την μάσκα πέταξε στο σημείο, ψηλός άνδρας με πουκάμισο και κλειστά παπούτσια.

Κρίνεται άσκοπο να επεκταθούμε περαιτέρω στο ότι η δίωξη και η προφυλάκιση του Α. Σειρηνίδη για την εν λόγω υπόθεση είναι αβάσιμη, χωρίς κανένα στοιχείο και μετά από μια σειρά δικονομικών παραβάσεων και παρατυπιών. Έτσι κι αλλιώς, τα όσα αφορούν την όραση της δικαιοσύνης είναι γνωστά εδώ και πολύ καιρό. Δεν έχουμε καμία αυταπάτη για τις προθέσεις των κρατικών λειτουργών, όπως είναι οι δικαστές και εισαγγελείς, όταν έχουν να αντιμετωπίσουν τον «εχθρό». Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Άρης «έπρεπε» να μπει φυλακή για κάθε λόγο.

Η δίωξη και προφυλάκιση του Άρη Σειρηνίδη είναι πολιτική, παραδειγματική και εκδικητική. Η υπόθεση δεν μπορεί να ειδωθεί αποκομμένη από το χώρο και το χρόνο στον οποίο διαδραματίζεται. Το κράτος επέλεξε να χρησιμοποιήσει την αμφιβόλου αποτελεσματική και επιστημονικοφανή μέθοδο ανεύρεσης στοιχείων μέσω DNA και να βάλει έναν άνθρωπο φυλακή με το έτσι θέλω. Ποιον άνθρωπο όμως και γιατί; Ο Άρης Σειρηνιδης δεν είναι κάποιος τυχαίος περαστικός, είναι αναρχικός γνωστός σε όλους για τη συμμετοχή του στους κοινωνικούς αγώνες. Δεν είναι λίγες οι φορές που έχει στοχοποιηθεί από το κράτος και τα φερέφωνα του λόγω της δράσης του. Στην παρούσα φάση και εν μέσω τις πιο σκληρής και επιθετικής πολιτικής εις βάρος της κοινωνίας από τα πολιτικά και οικονομικά αφεντικά με όχημα την κρίση, αυτά οφείλουν να θωρακίσουν την άμυνα τους απέναντι στις επερχόμενες αντιστάσεις. Η δημιουργία μιας τέτοιας σκευωρίας εις βάρος ενός αγωνιστή επιδιώκει από τη μια να εκδικηθεί τον ίδιο για την ως τώρα «ενοχλητική» δράση του και από την άλλη να παραδειγματίσει όλους όσους αγωνίζονται.

Αρνούμενες/οι να εγκλωβιστούμε σε μια επιβαλλόμενη, από την κυριαρχία, αντίληψη περι βεντέτας μεταξύ αναρχικών και αστυνομίας, ιδιαίτερα σε μια περίοδο όπου κράτος και αφεντικά έχουν εξαπολύσει την πιο βάρβαρη και ωμή επίθεση εις βάρος τον από κάτω, στεκόμαστε στο πλευρό του συντρόφου μας μέσα από την συνέχιση του αγώνα. Από την πλευρά μας στο πρόσωπο του Άρη βλέπουμε τους εαυτούς μας. Βλέπουμε τον καθημερινό αγώνα ενάντια σε ότι μας καταπιέζει και μας εκμεταλλεύεται. Τον αγώνα ενάντια στο κράτος και τον καπιταλισμό. Τον συλλογικό αγώνα για τη γενικευμένη αυτοδιεύθυνση. Τον αγώνα για την ελευθερία.

«Από την Α΄ πτέρυγα των φυλακών Κορυδαλλού υψώνω τη γροθιά μου στους συντρόφους και τις συντρόφισσές μου, σε όλους τους αγωνιζόμενους ανθρώπους, με τη βεβαιότητα ότι θα τους ξαναβρώ στο πεδίο του ταξικού και κοινωνικού πολέμου, πιο αποφασισμένος, πιο μαχητικός και πιο δυνατός.»

Άρης Σειρηνίδης  09/06/2010

Κοίτα ποιος μιλάει… (για τρομοκρατία)

Το Σάββατο 10 Απριλίου, μια ημέρα προτού ανακοινωθούν οι παράμετροι του περιβόητου «σχεδίου στήριξης της ελληνικής Οικονομίας», δυνάμεις της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας εισβάλλουν σε διάφορα σπίτια αναρχικών συντρόφων και συντροφισσών, διαρρέοντας ότι έχουν φτάσει ένα βήμα πριν από την εξάρθρωση της οργάνωσης «Επαναστατικός Αγώνας». Έτσι, κι ενώ η Ελλάδα όδευε ολοταχώς προς την επιτήρηση από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη ζωή των κατοίκων της, πρώτη είδηση στα δελτία ειδήσεων ήταν η «τεράστια επιτυχία του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη», η «σύλληψη των αδίστακτων τρομοκρατών» και η «νίκη της Δημοκρατίας».

Την Κυριακή 11 Απριλίου ανακοινώνεται από την υπηρεσία Τύπου της ΕΛ.ΑΣ. ότι έχουν συλληφθεί οι αναρχικοί Νίκος Μαζιώτης, Παναγιώτα Ρούπα, Κώστας Γουρνάς, Σαράντος Νικητόπουλος, Χριστόφορος Κορτέσης και Βαγγέλης Σταθόπουλος, έπειτα από έρευνα στα σπίτια τους, η οποία μάλιστα απέδωσε «πολύτιμα στοιχεία». Σχεδόν ταυτόχρονα, δημοσιογράφοι σε διατεταγμένη υπηρεσία εισβάλλουν στα σπίτια κάποιων εκ των έξι συλληφθέντων, παρουσιάζοντας «αδιάσειστα τεκμήρια της εγκληματικής τους δράσης», όπως βιβλία, έντυπα και προκηρύξεις του αντιεξουσιαστικού χώρου, όργανα γυμναστικής, ξυπνητήρια, καλαμωτές και ποδήλατα. Η δημοσιογραφική αλητεία έφτασε στο απόγειό της, όταν μεγάλα τηλεοπτικά Μέσα άρχισαν να διαρρέουν υποτιθέμενες «συνομιλίες-φωτιά», οι οποίες ενέπλεκαν τους έξι συλληφθέντες στην υπόθεση της έκρηξης βόμβας στα Πατήσια που στοίχισε τη ζωή ενός 15άχρονου πρόσφυγα από το Αφγανιστάν. Αφού για μια ολόκληρη μέρα παρουσιαζόταν μια τηλεφωνική συνομιλία που εμφάνιζε δύο από τους συλληφθέντες να διασκεδάζουν με το θέαμα του Αφγανού και της αδερφής του που «σκάλιζαν τη βόμβα», οι τηλερουφιάνοι αναγκάστηκαν να παραδεχτούν ότι δεν υπάρχει καμία τέτοια καταγεγραμμένη συνομιλία ούτε και οποιοδήποτε άλλο στοιχείο που θα μπορούσε να «δέσει» τους έξι συντρόφους με τη συγκεκριμένη ενέργεια. Παράλληλα, βέβαια, έσπευδαν να δημοσιεύσουν τα ονόματα άλλων συντρόφων και συντροφισσών που, σύμφωνα πάντα με τις «έγκυρες πληροφορίες» τους (απευθείας από τη Γ.Α.Δ.Α.), εμπλέκονται στην υπόθεση. Την ίδια ώρα, κάποιοι από τους συλληφθέντες βασανίζονταν από τους παλικαράδες του Χρυσοχοΐδη – συγκεκριμένα ο σύντροφος Κώστας Γουρνάς αναγκάστηκε να μείνει γυμνός, ενώ ξυλοκοπούταν και δεχόταν απειλές για τη ζωή των παιδιών και της συντρόφου του.

Είναι κοινό μυστικό ανάμεσα στους εργαζόμενους στα ΜΜΕ ότι τις παραμονές της «μεγάλης επιχείρησης» η Αυτού Εξοχότης ο Προστάτης του Πολίτη Μιχάλης Χρυσοχοΐδης συναντήθηκε με ιδιοκτήτες τηλεοπτικών σταθμών και εφημερίδων, προκειμένου να εξασφαλίσει την απαραίτητη επικοινωνιακή στήριξη της τρομοκρατικής εκστρατείας του. Ήταν, άλλωστε, απαραίτητη η παρουσίαση της ΕΛ.ΑΣ και της πολιτικής της ηγεσίας σαν υπερασπιστών μιας θολής «κοινής υπόθεσης», μιας «θωράκισης της κοινωνίας απέναντι στην τρομοκρατία». Σ’ αυτό το πλαίσιο, ζητήθηκε (και ζητείται) επίμονα από τους πολίτες να μετατραπούν σε καταδότες, να συνδράμουν στο χτίσιμο της καριέρας ενός παράφρονα υπουργού και των υπαλλήλων του, να συμμετάσχουν ενεργά στο σχέδιο «αναβαπτισμού» του πλήρως απαξιωμένου «πολιτικού κόσμου». Βέβαια, αυτή η θαυμαστή «κοινή υπόθεση» δεν είναι, στην πραγματικότητα, καθόλου κοινή. Η σωτηρία των τραπεζών, των πρεσβειών και των αστυνομικών τμημάτων δεν είναι -και δεν μπορεί να είναι- υπόθεση των καταπιεσμένων. Εκείνοι που ανέλαβαν να υπερασπιστούν τα παραπάνω «ευαγή ιδρύματα» είναι αυτοί που εξυπηρετούνται από την ύπαρξή τους.

Τα ΜΜΕ, ως αιχμή του δόρατος στη νέα «αντιτρομοκρατική εκστρατεία» του ελληνικού Κράτους, υπέδειξαν τους ενόχους -που πρέπει να καούν σαν άλλες μάγισσες-, εξυπηρετώντας έναν προφανή σκοπό: την άμβλυνση των κοινωνικών αντιστάσεων, την τρομοκράτηση εκείνων που αντιστέκονται κι εκείνων που θα θελήσουν να αντισταθούν στην εξαθλίωση που επιβάλλεται με ταχείς πια ρυθμούς στην κοινωνία. Η τρομοϋστερία των ημερών εξαπολύεται με κύριο σκοπό να απομονώσει κοινωνικά τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες, ενώ η καταστολή, οι συλλήψεις και οι φαντασμαγορικές επιχειρήσεις του αστυνομικού στρατού αποσκοπούν στον παραδειγματισμό και την τρομοκράτηση εκείνων που επιθυμούν να βγουν στους δρόμους, διεκδικώντας να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους. Η οικονομική και κοινωνική συγκυρία είναι ο ισχυρότερος ωρολογιακός μηχανισμός, που απειλεί να τινάξει στον αέρα τα προνόμια όλων εκείνων που ζουν εις βάρος της κοινωνίας. Η οποιαδήποτε προοπτική συλλογικοποίησης των αντιστάσεων στα σχέδια των κυρίαρχων είναι το αγκάθι στο μάτι της πολιτικής εξουσίας, η οποία –βλέποντας ότι δεν μπορεί να επιτύχει το στόχο της συναίνεσης με τις σοσιαλδημοκρατικές, φιλοκοινωνικές κορόνες και τα φληναφήματα περί «Κράτους Δικαίου»- καταφεύγει όλο και περισσότερο στην καταστολή και την ωμή τρομοκρατία. Η υπόθεση της «εξάρθρωσης του Επαναστατικού Αγώνα» είναι, ταυτόχρονα, μια προσπάθεια αποπολιτικοποίησης και εγκληματοποίησης του αναρχικού-αντιεξουσιαστικού χώρου στο σύνολό του, μια προσπάθεια εξουδετέρωσης των σχέσεων συντροφικότητας και αλληλεγγύης που δημιουργούν τους όρους της συλλογικής αντίστασης. Μέσα στην ολοένα και ασφυκτικότερη καθημερινότητα των νέων οικονομικών μέτρων που επιβάλλουν ΔΝΤ-ΕΕ-ΕΚΤ-ελληνικό Κράτος και Κεφάλαιο, η συνεχώς αυξανόμενη επιτήρηση, ο έλεγχος και η καταστολή είναι η μόνη απάντηση που δίνεται σε οποιονδήποτε επιλέγει να υψώσει το ανάστημά του.

Όμως, εκείνοι που τολμούν να μιλούν για «τυφλή βία», όντας οι ίδιοι αυτοί που βγάζουν έναν τεράστιο μισθοφορικό στρατό κατοχής στους δρόμους της πόλης, όντας αυτοί που τρομοκρατούν, που δολοφονούν και που βυθίζουν στην απελπισία, δεν υπολόγισαν καλά. Δεν σκοπεύουμε, σε καμία περίπτωση, να αφήσουμε τους συντρόφους και τις συντρόφισσές μας στα χέρια τους, στη λάσπη τους, στην εκδικητικότητά τους, ανεξάρτητα από τα τεκμήρια «αθωότητας» ή «ενοχής». Σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς είναι που ο καθένας καλείται να αποδείξει ότι είναι ελεύθερος άνθρωπος και όχι δούλος και ότι δεν αποδέχεται την υποταγή ως όρο ζωής. Να επιλέξουμε τις διαδρομές μας όχι με βάση τα κριτήρια, τις νόρμες και την νομιμότητα των κυρίαρχων, αλλά  με μοναδικά κριτήρια τον αγώνα για κατάργηση της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης ανθρώπου από άνθρωπο και την κριτική των ίδιων των καταπιεσμένων. Είναι καιρός να σταθούμε ο ένας δίπλα στον άλλο και απέναντι σε όλους αυτούς που λεηλατούν καθημερινά τις ζωές μας και τον πλανήτη, να μιλήσουμε και να δράσουμε.

Τώρα και για πάντα, η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας!

Λευτεριά στους συλληφθέντες για την υπόθεση του «Επαναστατικού Αγώνα»

Αλληλεγγύη σε όσες και όσους στοχοποιούνται από την αστυνομία και τα παπαγαλάκια της

* Σήμερα το πρωί πραγματοποιήθηκε μαζικό μοίρασμα της προκήρυξης, πόρτα με πόρτα και χέρι με χέρι στα Κάτω Πετράλωνα. Υπενθυμίζουμε ότι πριν από 10 ημέρες περίπου, εδώ είχε λάβει χώρα μία από τις αστυνομικές τρομοκρατικές επιχειρήσεις,  με εισβολή και έρευνα σε σπίτι συντρόφου).


1 2 3 4 5 6