Κατηγορία: Παρακράτος

Την Τετάρτη 8/1 συνεχίζεται η δίκη των 2 δολοφόνων του Σ. Λουκμαν στα Πετράλωνα.
Συγκέντρωση στα δικαστήρια (Λουκάρεως) την Τετάρτη 9/1

Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΤΣΑΚΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

Στις 17/1/2013 και λίγο μετά τις 3 τα ξημερώματα, ο Χρήστος Στεργιόπουλος 29 ετών και ο Διονύσης Λιακόπουλος 25 ετών δολοφονούν στα Άνω Πετράλωνα τον 26χρονο Σαχτζάτ Λουκμάν. Τα θρασύδειλα καθάρματα είχαν βγει για κυνήγι μεταναστών, αφού πάνω τους βρέθηκαν δυο μαχαιριά και κυκλοφορούσαν με καλυμμένη πινακίδα. Από την πρώτη στιγμή μπάτσοι και ΜΜΕ, σε αγαστή συνεργασία όπως πάντα, προσπαθούν να μας πείσουν πως το «συμβάν» οφείλεται σε μια παρεξήγηση. Τελικά αναγκάζονται να παραδεχτούν πως οι δύο δολοφόνοι όχι μόνο «έτυχε» να έχουν πάνω τους μαχαίρια, όχι μόνο είχαν στα σπίτια τους στιλέτα, αεροβόλα, σιδερογροθιά, κτλ αλλά όλως τυχαίως είχαν και προπαγανδιστικά φυλλάδια της Χρυσής Αυγής.

Η επίθεση δεν αποτελεί ούτε τυχαίο ούτε και μεμονωμένο περιστατικό. Η δολοφονία άλλωστε του Παύλου Φύσσα από τον Ρουπακιά και οι “αποκαλύψεις” για τη δράση της Χρυσής Αυγής, αποδεικνύουν πως οι εκατοντάδες ίσως και χιλιάδες επιθέσεις εναντίων ανυποψίαστων μεταναστών στο κέντρο της Αθηνάς αλλά και σε ολόκληρη την επικράτεια εντάσσονται σε μια συνολική συνθήκη, όπου Κράτος και αφεντικά σε καιρούς κρίσης πριμοδοτούν υλικά, ηθικά και πολιτικά τους φασίστες της Χρυσής Αυγής. Στόχος είναι η τρομοκράτηση των αγωνιζόμενων και γενικότερα όλης της κοινωνίας που ασφυκτιά υπό το βάρος μιας πολιτικής αφαίμαξης των ζωών μας, και να στρέψουν τους από τα κάτω σε έναν πόλεμο όλων εναντίων όλων.

Η δολοφονία του Λουκμάν, του Παύλου αλλά κι άλλες επιθέσεις σε μετανάστες και αγωνιστές από τους χρυσαυγίτες χρησιμοποιούνται από το κράτος, κατά το δοκούν. Για επικοινωνιακούς λόγους αλλά και ενδοσυστημικούς ανταγωνισμούς (ψηφοθηρία, το κράτος διαχειριστής – εγγυητής της δημοκρατίας και η θεωρία των δύο άκρων). Ανακαλύπτεται ο ‘’αντιφασισμός’’ και ‘’οι θεσμοί επιτέλους θα κάνουν τα δέοντα’’. Η δικαιοσύνη θα δικάσει, η αστυνομία θα συλλάβει , τα μμε θα αποκαλύψουν και ο πολιτικός κόσμος θα απομονώσει!!!!!

Σε αυτή τη χρονική στιγμή το κίνημα δεν πρέπει να δείξει ούτε μια στιγμή εφησυχασμού, ο αγώνας ενάντια στο κράτος και το παρακράτος πρέπει να συνεχιστεί με αμείωτη ένταση. Το κίνημα πρέπει να τσακίσει στο δρόμο τα τάγματα εφόδου του καπιταλισμού. Ο αγώνας ενάντια στον φασισμό είναι και αγώνας ενάντια στο σύστημα που τον γεννά και τον συντηρεί. Είναι αγώνας των ‘’από τα κάτω’’ και διακυβεύεται μέσα στην ταξική – κοινωνική πάλη. Για εμάς ο αγώνας δεν ξεκινά ούτε τελειώνει στις δικαστικές αίθουσες της αστικής δικαιοσύνης. Αντίθετα χτίζεται, παλεύεται, ομορφαίνει και χειραφετείται στις δομές αλληλεγγύης, ισότητας και ελευθερίας.

Ενάντια λοιπόν στον κοινωνικό κανιβαλισμό και τον επιβαλλόμενο εκφασισμό, να αντιτάξουμε την αλληλεγγύη μεταξύ των καταπιεσμένων και την οργάνωση μας απέναντι στο κράτος, τα αφεντικά και τους φασίστες. Μακριά από κάθε θεσμό και διαμεσολάβηση για ένα μαχητικό και πολύμορφο αντιφασιστικό αγώνα. Μόνο ο αγώνας για την ολική ανατροπή κράτους και κεφαλαίου αλλά και την κατάλυση οποιασδήποτε εξουσιαστικής σχέσης που δημιουργεί διαχωρισμούς μπορεί να δώσει ορμή και όραμα για το πραγματικό τσάκισμα του φασισμού, για την Κοινωνική Επανάσταση.

Δεν ξεχνάμε τον Παύλο, τον Σαχτζάτ Λουκμάν, κανένα θύμα του φασισμού. Ο αγώνας ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο θα περάσει πάνω από τους φασίστες και όσους τους κάνουν πλάτες. Ο καθένας ας διαλέξει στρατόπεδο και ας αναλάβει τις ευθύνες του.

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΦΑΣΙΣΤΕΣ

ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

Συγκέντρωση Τετάρτη 8/1 στις 9:00 πμ στα Δικαστήρια, στη Λουκάρεως

Στις 30 Ιουνίου του 2008 το αναρχικό στέκι Αντίπνοια, στα Κ. Πετράλωνα, δέχθηκε οργανωμένη επίθεση από 15 -20 παρακρατικούς της χρυσής αυγής. Εκείνη την ώρα βρίσκονταν μέσα στο χώρο 4 άτομα που έκαναν μαθήματα Ισπανικών. Η συντονισμένη επίθεση είχε ως αποτέλεσμα τον τραυματισμό, με μαχαίρι, δύο συντρόφων, ένας εκ των οποίων σοβαρά. Από τη πρώτη κιόλας στιγμή η αλληλεγγύη ήταν μεγάλη, συγκινητική και άμεση. Την ίδια μέρα και αργά το βράδυ πραγματοποιήθηκε αυθόρμητη πορεία προς το αστυνομικό τμήμα των Κ Πετραλώνων από 300 περίπου άτομα ενώ για αρκετό καιρό τόσο στο στέκι όσο και στο νοσοκομείο (που νοσηλευόταν ο ένας σύντροφος) κόσμος από τη γειτονία και όχι μόνο εξέφραζε, με κάθε τρόπο, την αλληλεγγύη του. Λίγα λεπτά μετά την επίθεση και λίγο πιο κάτω από το στέκι συλλαμβάνονται 2 φασίστες , που ομολογούν ότι είναι μέλη της χρυσής αυγής και ότι συμμετείχαν στην επίθεση. Πρόκειται για τον Βασίλης Σιατούνη (ο οποίος υπήρξε και υποψήφιος της χρυσής αυγής στην προηγούμενες νομαρχιακές εκλογές) και ο Αθανάσιος Στράτος. Επάνω τους βρίσκονται μαχαίρια και ένα τσεκούρι.
Το γεγονός αυτό δεν ήταν ούτε μεμονωμένο ούτε τυχαίο. Ήρθε να ολοκληρώσει μια σειρά επιθέσεων, εκείνη την εποχή, παρακρατικών συμμοριών, οι οποίες επιτίθετο σε διάφορους πολιτικούς – κοινωνικούς χώρους( όπως τον Θερσίτη στο Ίλιον, με εκρηκτικό μηχανισμό, στη Βίλα Αμαλίας, στο Κτήμα Πραπόπουλο στο Χαλάνδρι) μια περίοδο έντονης κοινωνικής όξυνσης. Καθώς πάγια τακτική του κράτους, σε τέτοιες περιόδους είναι να χρησιμοποιεί τους παρακρατικούς του μηχανισμούς, παράλληλα με τις κρατικές δυνάμεις καταστολής για να τρομοκρατήσει και να αναχαιτίσει όσους αγωνίζονται. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο εντάσσονταν και οι παραπάνω επιθέσεις. Ενώ ο παρακρατικός ρόλος αυτών των συμμοριών έγκειται και στο γεγονός ότι όλη αυτή η δράση γινόταν με την ανοχή και τη συνεργασία του κράτους, κυρίως μέσα από τις δυνάμεις καταστολής.
Εξόφθαλμα και ενδεικτικά παραδείγματα της αγαστής συνεργασίας τους ήταν η 2 Φλεβάρη του 2008 όπου χρυσαυγίτες (κάποιοι εκ των οποίων και υποψήφιοι) επιτίθονταν, μαζί τις διμοιρίες των ματ, σε αντιφασιστική διαδήλωση όπου και μαχαίρωσαν 2 διαδηλωτές. Το δεύτερο είναι το ‘’πείραμα’’ του Αγ. Παντελεήμονα, που η χρυσή αυγή, χρησιμοποιώντας ως προμετωπίδα μια επιτροπή κατοίκων , αποτέλεσε, πάλι σε συνδυασμό με την αστυνομία, το επιχειρησιακό κομμάτι στον κεντρικό κρατικό σχεδιασμό για την εκκαθάριση της περιοχής από τους μετανάστες
Όμως την πορεία των χρόνων το σύστημα δεν περιορίστηκε, μόνο, στο ‘’επιχειρησιακό’’ αβαντάρισμα της χρυσής αυγής αλλά και στο ιδεολογικό. Μέσα από την οικονομική – πολιτική κρίση θέλοντας να διασφαλίσει την κυριαρχία του, τροφοδοτεί τον κοινωνικό κανιβαλισμό, υιοθετεί ακροδεξιά ατζέντα, επιβάλει την καταστολή (αναβαθμίζοντας το νομικό του οπλοστάσιο ποινικοποιώντας τους αγώνες, διώκοντας δριμεία τους αγωνιστές, ενισχύοντας την αστυνομία). Έτσι προμόταρε τη χρυσή αυγή όχι μόνο συγκαλύπτοντας τις επιθέσεις αλλά προωθώντας την και σε ιδεολογικό επίπεδο και, εν τέλει, βοηθώντας την μέσα σε 2 χρόνια να ανεδείχθη από την ‘’αφάνεια’’ στο 7%.
Η ‘’ξαφνική’’ δολοφονία του Φύσσα από χρυσαυγίτη έρχεται να χρησιμοποιηθεί, από το κράτος, κατά το δοκούν. Για επικοινωνιακούς λόγους αλλά και ενδοσυστημικούς ανταγωνισμούς (ψηφοθηρία, το κράτος διαχειριστής – εγγυητής της δημοκρατίας και η θεωρία των δύο άκρων). Ανακαλύπτεται ο ‘’αντιφασισμός’’ και ‘’οι θεσμοί επιτέλους θα κάνουν τα δέοντα’’. Η δικαιοσύνη θα δικάσει, η αστυνομία θα συλλάβει , τα μμε θα αποκαλύψουν και ο πολιτικός κόσμος θα απομονώσει!!!!!
Για εμάς όμως τα πράγματα δεν είναι ούτε απλά, ούτε τυχαία. Ο αγώνας ενάντια στο φασισμό είναι αγώνας ενάντια στο σύστημα, είναι αγώνας των ‘’από τα κάτω’’ και διακυβεύεται μέσα στην ταξική – κοινωνική πάλη.
Δίνεται στους δρόμους, στα σπίτια, στο περίγυρο μας. Δεν αποδεχόμαστε την θεωρία των δυο ακρών μιας και αναγνωρίζουμε πως το μόνο άκρο ήμαστε εμείς. Εμείς απέναντι σε ένα πολύπλοκο και ισχυρό σύστημα μέρος του οποίου είναι και ο φασισμός.
Σήμερα , μετά από 5 χρόνια αναβολών, κληθήκαμε στην ανακρίτρια ως μάρτυρες για την εν λόγω υπόθεση. Η παρουσία μας, επομένως ήταν υποχρεωτική. Αυτό δεν αναιρεί την άποψη μας ότι ο αγώνας μας δεν ξεκινά ούτε τελειώνει στις δικαστικές αίθουσες της αστικής δικαιοσύνης. Αντίθετα χτίζεται, παλεύεται, ομορφαίνει και χειραφετείται στις δομές αλληλεγγύης, ισότητας και ελευθερίας.

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ.

Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΤΣΑΚΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ.

Στέκι Αντίπνοια

Άμεση απελευθέρωση των 4 συντρόφων στην Πάτρα

Τα ξημερώματα της Πέμπτης 11/10 οργανωμένη ομάδα 20 μελών της Χρυσής Αυγής, εξοπλισμένη με κράνη, πτυσσόμενα γκλοπ, αλυσίδες, πέτρες, συγκεντρώνεται στην πλατεία Ψηλών Αλωνίων, απέναντι από το διαβόητο ψητοπωλείο «Ψηταλώνια», ιδιοκτησίας επίσης μέλους της Χρυσής Αυγής, Χρυσούλας Σίψα, κόρης του Γεώργιου Σίψα, υπεύθυνου της Τ.Ο. Χρυσής Αυγής Πάτρας. Η συγκεκριμένη ομάδα αποπειράται να κατευθυνθεί με επιθετικές διαθέσεις προς την κατάληψη Μαραγκοπούλειο που βρίσκεται ένα δρόμο πιο κάτω. Οι προθέσεις τους γίνονται αντιληπτές από ομάδα αντιφασιστών που τους απωθεί. Δυόμιση ώρες μετά σε διαφορετικά σημεία της πόλης και άσχετα από τα γεγονότα προσάγονται 9 άτομα και οδηγούνται στο κτήριο της ασφάλειας στην Ερμού. Μετά από πολλές ώρες κράτησης 5 από αυτούς αφήνονται ελεύθεροι ενώ οι υπόλοιποι 4 συλλαμβάνονται και τους απαγγέλονται κατηγορίες, σε βαθμό κακουργήματος για απόπειρα ανθρωποκτονίας και για κάποια πλημελλήματα όπως οπλοφορία, οπλοχρησία, διακεκριμένες φθορές, συνάθροιση με σκοπό τη βία και διατάραξη κοινής ειρήνης.

Η διαδικασία της αναγνώρισης των προσαχθέντων από τους φασίστες που οδήγησε στη σύλληψη των 4 ήταν παντελώς στημένη και παράτυπη. Δεν προηγήθηκε περιγραφή των υπόπτων αλλά οι 9 προσαχθέντες μόνο, τοποθετήθηκαν στον τοίχο ώστε από αυτούς να επιλεχθούν οι κατηγορούμενοι. Διαβάστε περισσότερα

Γραμμα απο τους 15 στα δικαστηρια Ευελπιδων 4-10 και καλεσμα για τους 15 και τους 4 αλληλέγγυους.

Στις 4 Οκτώβρη, παρουσιάστηκαν στον ανακριτή οι 15 συλληφθέντες τις αντιφασιστικής μοτοπορείας – περιπολίας.

Λόγο διχογνωμίας εισαγγελέα και ανακριτή και ύστερα από πολύωρη συνδιάσκεψη , η υπόθεση παραπέμφθηκε στο δικαστικό συμβούλιο, το οποίο θα αποφασίσει, αύριο 5 Οκτώβρη την προφυλάκιση ή μη, τον 15 συντρόφων μας.

Παρακάτω  παρατίθεται το κείμενο των 15 συλληφθέντων μέσα από τα δικαστήρια της οδού Ευελπίδων.

« Σήμερα εμφύλιος πόλεμος κηρύχθηκε από το κράτος. Όσους δεν σκοτώνουν τα μαχαίρια των φασιστών, τους στέλνουν στη φυλακή, χουντικές δικαστικές αποφάσεις.

Καλούμε τους αγωνιστές και όσους νιώθουν πώς ΑΞΙΟΠΡΕΠΙΑ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΙΣΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ δεν είναι κενές λέξεις, αλλά στάση ζωής, να συνειδητοποιήσουν την ιστορική στιγμή που ζούμε και να πράξουν ανάλογα.

ΟΙ ΙΔΕΕΣ δεν καταστέλλονται κ δεν φυλακίζονται.

Οι 15 συλληφθέντες, αντιφασιστές – αντιφασίστριες.»

ΑΥΡΙΟ ΟΛΟΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ ΣΤΙΣ 9 πμ  ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΑΚΟΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

———————————————————————————————-

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΡΑΤΗΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΕΒΔΟΜΟΥ ΤΗΣ ΓΑΔΑ

Παρ΄όλο που έχουν περάσει ήδη τρείς μέρες απ' τη σύλληψή μας κατά τη διάρκεια της αντιφασιστικής μοτοπορείας-αφισοκόλλησης την Κυριακή 30/9 θεωρούμε πως καλώς είναι να ξεκαθαριστούν μερικά πράγματα.

Την Κυριακή 30/9 μετά από ανοιχτό κάλεσμα πραγματοποιείται μηχανοκίνητη αντιφασιστική  πορεία-αφισοκόλληση στο κέντρο της Αθήνας, η οποία  ξεκινά από τα Εξάρχεια.Η πορεία αυτή ήρθε σαν απάντηση στα φασιστικά πογκρόμ και επιθέσεις εναντίον μεταναστών, που πραγματοποιούνται σε διάφορες περιοχές στο κέντρο της Αθήνας από φασιστικές συμμορίες μεταμφιεζόμενες σε ''επιτροπές κατοίκων ή καταστηματαρχών'', συνεπικουρούμενες από τις επίσημες κρατικές συμμορίες.

Η δεδομένη σχέση Χ.Α.-ΕΛ.ΑΣ. είναι χιλιοειπωμένη και δεν μας ενδιαφέρει να την αναλύσουμε ή να την εξηγήσουμε αυτήν εδώ τη στιγμή.

Μετά την επίθεση χρυσαυγιτών(πολιτών) ενάντια της πορείας. πραγματοποιείται επέλαση της ομάδας Δ που ακολουθούσε τόσο από πίσω όσο και από παράλληλα στενά.

Συλλαμβάνονται τελικά 15 αντιφασίστριες-στες αγωνιστές οι οποίες-οι χτυπιούνται σε διάφορα σημεία του σώματος, όπως κεφάλι, χέρια,πόδια, ενώ χρησιμοποιούνται και όπλα taser(ηλεκτροσόκ).

Οδηγούμαστε στον 6ο όροφο της ΓΑΔΑ έξω από το τμήμα προστασίας πολιτεύματος του κράτους όπου η νύχτα συνοδεύεται από χτυπήματα, απειλές, τραβήγματα μαλλιών, καψίματα, τράβηγμα φωτογραφιών για προσωπικά άλμπουμ των ομάδων Δ που μας επιτηρούν.

Οι απελές του στύλ ''τώρα που μάθαμε ποιοί είστε θα σας θάψουμε όπως τους παππούδες σας στον εμφύλιο'' είναι ενδεικτικές του κλίματος τρομοκρατίας που προσπάθησαν να επιβάλλουν οι κρετίνοι πραίτωρες των ομάδων Δ, ενώ δεν επιτρέπεται η επικοινωνία με δικηγόρους ή γιατρούς για 19 ώρες. Την επομένη,μετά τη μεταφορά-σόου για φωτογράφηση οδηγούμαστε τελικά στα δικαστήρια της σχολής ευελπίδων.

Κατά τη διάρκεια της παραμονής μας εκεί, οι δυνάμεις των ματ επιτίθενται στους συγκεντρωμένους αλληλέγγυουςξυλοκοπώντας άγρια πολλούς από αυτούς, ενώ πρασάγουν 25 και τελικά συλλαμβάνουν 4. Από τη στιγμή της σύλληψής τους οδηγούνται στον 6ο όροφο της ΓΑΔΑ και ακολουθεί παρόμοιο κλίμα εκφοβισμού με εξευτελιστικούς σωματικούς ελέγχους, σε μία πρωτοφανή εκδικητική απόφαση, παρατείνεται η κράτησή τους για τρείς ακόμη μέρες, ενώ των 15 μέχρι την Πέμπτη.

Οδηγούμαστε στα κρατητήρια της ΓΑΔΑ στον 7ο όροφο σε υπερφοτωμένη πτέρυγα (προορισμένη για 30 άτομα, ενώ αυτή τη στιγμή ''ζούνε'' 80 σε απίστευτα άθλιες συνθήκες) για να μας ''τη σπάσουνε'' όταν εκεί συναντάμε ένα πρωτόγνωρο αίσθημα αλληλεγγύης απο ανθρώπους που βρίσκονται εκεί ''ξεχασμένοι'' έως και τρείς μήνες.

Μέσα στην περίοδο της ''οικονομικής κρίσης'' όπου ολοένα και περισσότεροι οδηγούνται στη φτώχεια και στην εξαθλίωση, ο κοινωνικός καννιβαλισμός επιβραβεύεται σαν αρετή, ο φασισμός σηκώνει κεφάλι στους τόπους και στις γειτονιές μας, η κρατική επίθεση εντείνεται σε όλα τα επίπεδα, οι επιλογές που προωθούν την αυτοοργάνωση, την αλληλεγγύη, τη συντροφικότητα και την άμεση δράση είναι αυτές που μπορούν να σταθούν όχι μόνο ανάχωμα στον φόβο που προσπαθούν να μας επιβάλλουν, αλλά ως προοπτική μιας άλλης κοινωνικής οργάνωσης.

ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΒΑΘΕΙΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΤΟΝ

ΔΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΜΟΝΟΣ, ΤΣΑΚΙΣΕ ΤΟΝ

ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΩΝ 30/9 ΚΑΙ 1/10

(Κάποιοι από αυτούς περήφανοι απόγονοι αναρχοκομμουνιστών συμμοριτών.)

Ή ο καθένας μόνος του και ηττημένοι ή όλοι μαζί και νικητές

Για την πείνα, την εξαθλίωση, την υποβάθμιση και την υποτίμηση της ζωής μας, τον περιορισμό των ελευθεριών μας, την ανέχεια, τους καθημερινούς εξευτελισμούς, την φτώχεια, τη μιζέρια δεν φταίνε οι πιο φτωχοί και οι πιο αδύναμοι. Ευθύνονται αυτοί που μας εκμεταλλεύονται και μας καταπιέζουν, αυτοί που κερδοσκοπούν εις βάρος μας, αυτοί που διατηρούν και αυξάνουν τα προνομιά τους και τα κέρδη τους στηριζόμενοι στη δικιά μας φτωχοποίηση. Κι αυτοί δεν είναι άλλοι από τους πολιτικούς διαχειριστές (όλων των αποχρώσεων) του συστήματος οι οποίοι σχεδιάζουν και αποφασίζουν (μαζί με τους εκπροσώπους της ΕΕ, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ) όλα αυτά τα νέα μέτρα καθώς και τα αφεντικά τα οποία στο όνομα της κρίσης (που οι ίδιοι οι καπιταλιστές δημιούργησαν) προσπαθούν να συνεχίσουν να αυξάνουν τα κέρδη τους λεηλατώντας με μεγαλύτερη ένταση όλους εμάς.

Μέσα σε αυτή τη πραγματικότητα όπου το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας ασφυκτιά, οι από τα πάνω προσπαθούν να μας πείσουν ότι για τα δεινά μας φταίνε οι πιο εξαθλιωμένοι, οι πεινασμένοι και πρέπει να στραφούμε εναντίον τους. Στην ουσία μας λένε να αρχίσουμε να εξοντώνουμε ο ένας τον άλλο ώστε στο τέλος να είμαστε απομονωμένοι, αδύναμοι, μόνοι και άρα εύκολα διαχειρίσιμοι και βορά στους δικούς τους σχεδιασμούς και τα δικά τους συμφέροντα. Αυτό που μας προτείνουν είναι ο κοινωνικός κανιβαλισμός, να φάμε οι φτωχοί τους φτωχούς γιατί δεν μας χρειάζονται όλους και για να αναλωθούμε σε μια μάχη μεταξύ μας ώστε αυτοί ανενόχλητοι να συνεχίζουν τη λεηλασία μας. Διαβάστε περισσότερα

Σε αυτή την περίοδο κανένας μόνος του απέναντι στο κράτος, το παρακράτος και τα αφεντικά.

Αγώνας ενάντια στο κράτος, το κεφάλαιο και την τρόικα.

Κοινοί αγώνες ντόπιων και μεταναστών για την κοινωνική και ταξική αντεπίθεση, για ένα κόσμο χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση.

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΠΟΥ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΞΥΛΟΔΑΡΜΟ ΧΡΥΣΑΥΓΙΤΗ –ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ

Την Παρασκευή 22/06 γύρω στις 10.30 το πρωί , 25 ασφαλίτες παρουσία εισαγγελέα εισβάλουν στο σπίτι των γονιών στο οποίο βρισκόμουν εκείνη τη στιγμή. Να διευκρινίσω ότι μένω ακριβώς από πάνω. Παρ’ όλα αυτά μάλλον δεν είχαν πληροφορηθεί σωστά αφού λίγο πριν είχαν εισβάλει στο σπίτι που βρίσκεται ακριβώς δίπλα, τρομοκρατώντας αρχικά ένα 12χρονο κορίτσι με την παρουσία τους και χτυπώντας στην συνεχεία επιβλητικά την πόρτα που συνάντησαν στην αυλή του ίδιου σπιτιού όπου διαμένουν τα δυο ενήλικα αδέρφια του. Έπειτα από δική τους υπόδειξη τελικά οι άνδρες της ασφάλειας βρήκαν την πόρτα μου. Στην απαίτηση μου να μάθω αμέσως τι συμβαίνει , εκείνοι με ρώτησαν αν το ΙΧ με αριθμό ….. ανήκει σε μένα και αν το προηγούμενο βράδυ το είχα δώσει σε κάποιον ή το είχα εγώ. Μετά την απάντηση μου ότι το είχα συνεχώς εγώ, εισέβαλαν στο σπίτι και άρχισαν να ψάχνουν τα πάντα ,ρωτώντας με αν έχουμε όπλα και στη συνεχεία ανέβηκαν στο διαμέρισμα μου. Μετά από έλεγχο που ακολούθησε , στον οποίο δεν βρήκαν τίποτα που να συνδέεται με την υπόθεση που κατηγορούμε , άρχισαν να συλλέγουν κάποια πράγματα τα όποια μπορούσαν να τους φάνουν χρήσιμα σε αυτό που προσπαθούσαν να στήσουν (μια αντιασφυξιογόνα μάσκα, γάντια μηχανής , κουκούλα φουλ φέις , μπροσούρες , βιβλία και γυαλιά σνοουμπορντ). Διαβάστε περισσότερα

Ξημερώματα Πέμπτης 15/09/2011 και ώρα 3:30π.μ η κατάληψη Έπαυλης Κουβέλου που βρίσκεται στη συμβολή των οδών Διονύσου & Σόλωνος στο Μαρούσι, δέχεται εμπρηστική επίθεση. Αποτέλεσμα της πυρκαγιάς είναι να καταρρεύσει η στέγη και να καούν 4 δωμάτια του κτιρίου. Η Έπαυλη Κουβέλου, που τελεί υπό κατάληψη από τις 7 Απριλίου του 2010, αποτελεί για εμάς στέγη των πολιτικών μας ιδεών και ορμητήριο των πολιτικών μας δράσεων ενώ ταυτόχρονα λειτουργεί και ως ελεύθερος κοινωνικός χώρος. Μέσα σ’ αυτό το χρονικό διάστημα με πρόταγμα μας την αυτοοργάνωση και την αλληλεγγύη, λειτουργώντας με αντιιεραρχικές δομές καταφέραμε να καθαρίσουμε το χώρο και να τον καταστήσουμε λειτουργικό, να πραγματοποιήσουμε εκδηλώσεις πολιτικού περιεχομένου, καθώς και να παρέμβουμε στην τοπική κοινωνία με δράσεις αντιπληροφόρησης.

Σε περίοδο συστημικής κρίσης, (πολιτικής, κοινωνικής, οικονομικής, θεσμικής) και ενώ παρατηρούνται φαινόμενα κοινωνικής όξυνσης και κοινωνικού αναβρασμού, το κράτος επιλέγει να θωρακιστεί εντείνοντας το βαθμό καταστολής για να διατηρήσει τη θέση ισχύος του. Στόχος του είναι να «χτυπήσει» κάθε κομμάτι του κοινωνικού συνόλου που αντιστέκεται στους σχεδιασμούς του. Τα πολιτικά στέκια και οι καταλήψεις αποτελώντας αναπόσπαστο κομμάτι αυτού του αγώνα βρίσκονται στο στόχαστρο του κατασταλτικού μηχανισμού, ο οποίος δρα εναντίον τους με εκκενώσεις, έρευνες και αποδόσεις κατηγοριών που πολλές φορές συνοδεύονται από υπέρογκες εγγυήσεις. Κι αυτό διότι αποτελούν εστίες πολιτικών ζυμώσεων, συσπείρωσης των αγωνιζόμενων και συλλογικοποίησης της δράσης τους.

Η πολιτική δράση τέτοιων εγχειρημάτων, που αυξάνονται τον τελευταίο καιρό στον ελλαδικό χώρο, είναι φυσικό να βρίσκει απέναντί της και διάφορες νεοφασιστικές ομάδες. Ομάδες που ενοχλούνται άμεσα από τα προτάγματα που προβάλλονται από αυτούς τους χώρους, όπως αυτά της ισότητας και της αλληλεγγύης μεταξύ όλων των κοινωνικών υποκειμένων χωρίς διακρίσεις και διαχωρισμούς. Οι εμπρηστικές επιθέσεις σε κατειλημμένους χώρους και στέκια αποτελούν συνηθισμένη τους τακτική, καθώς έχουν σημειωθεί επίσης και κάποιοι τραυματισμοί συντρόφων που συμμετέχουν σ’ αυτούς. Επιπλέον δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε δει τη σύμπραξη κράτους και παρακράτους σε συμμορίτικα χτυπήματα, όχι μόνο ενάντια σε πολιτικούς χώρους αλλά και σε πογκρόμ μεταναστών, πορείες κλπ.

Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν την εμπρηστική επίθεση που έγινε στην κατάληψη Έπαυλης Κουβέλου ως αναμενόμενη στάση του πολιτικού μας εχθρού, που πιστεύει ότι μια τέτοια κίνηση μπορεί να μας φοβίσει και να αποδυναμώσει την πολιτική μας συλλογικότητα. Όμως η φωτιά, μπορει να προκάλεσε υλικές φθορές αλλά δυνάμωσε τη θέλησή μας και την αποφασιστηκότητά μας για συνέχιση του αγώνα μας ως πολιτική οντότητα. Τέλος ως κομμάτι του αναρχικού-αντιεξουσιαστικού χώρου, θεωρούμε ότι ένα τέτοιο χτύπημα δεν αποτελεί χτύπημα σε μια μεμονωμένη ομάδα αλλά σε έναν ευρύτερο πολιτικό χώρο. Έναν χώρο που βασισμένο στις αρχές της αλληλεγγύης συσπειρώνεται και αντιστέκεται δυναμικά σε τέτοιου είδους φασιστικές επιθέσεις.

10, 100, 1000 ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΠΛΗΞΗΣ

                                                          Κατάληψη Έπαυλης Κουβέλου
                                                         Διονύσου & Σόλωνος, Μαρούσι

   Φτώχεια-εξαθλίωση-καταπίεση-εκμετάλλευση: τέσσερις λέξεις που χαρακτηρίζουν το παρόν και το μέλλον που επιφυλάσσουν και επιβάλλουν με κάθε μέσο οι κυρίαρχοι στην κοινωνία. Ταυτόχρονα προωθούν σαν μόνη λύση για την επιβίωσή μας τον αλληλοσπαραγμό των από τα κάτω, την εφαρμογή του νόμου της ζούγκλας, όπου επικρατεί ο πιο δυνατός. Μια συνθήκη ζωής στην οποία θα κυριαρχεί ο κοινωνικός κανιβαλισμός. Ενώ παράλληλα όποιος δεν συμμορφώνεται, δεν συναινεί στους αντικοινωνικούς τους σχεδιασμούς και επιλέγει το δρόμο της αντίστασης έρχεται αντιμέτωπος με την κρατική καταστολή και τρομοκρατία.

   Μέσα σε αυτή τη συνθήκη επιστρατεύονται οι κάθε λογής παρακρατικές-φασιστικές συμμορίες, οι οποίες, μυρίζοντας το φόβο και το ανθρώπινο αίμα, βγαίνουν από τις τρύπες τους και με το δάκτυλο υποδεικνύουν ως εχθρό το διπλανό μας, τον πιο εξαθλιωμένο, το μετανάστη, τον άστεγο, τον πιο αδύναμο. Έτσι συνέβη και με αφορμή την αποτρόπαια δολοφονία του 44χρονου Μανώλη Καντάρη, για μια βιντεοκάμερα. Τις επόμενες ημέρες στην περιοχή γύρω από το σημείο της δολοφονίας και μέχρι την Ομόνοια εκτυλίσσονται σκηνές αγριότητας: ομάδες ακροδεξιών με μαχαίρια, κράνη, παλούκια μαχαιρώνουν και ξυλοκοπούν αδιακρίτως μετανάστες, σπάνε τα μαγαζιά και τα σπίτια τους. Οι διάφοροι παρακρατικοί φασίστες, χέρι-χέρι με ένα συρφετό από υστερικούς πατριώτες και ρατσιστές, με την προστασία και επίβλεψη της αστυνομίας και υπό τα παραληρήματα και τις φονικές ιαχές των ΜΜΕ, εξαπέλυσαν για πέντε μέρες πογκρόμ εναντίον των από κάτω, των πιο αδύναμων, των πιο ευάλωτων, των μεταναστών. Οι τελευταίοι αποτέλεσαν τον εύκολο στόχο για τα αγελαία ένστικτα όσων δεν θέλουν να αντικρίσουν την πραγματικότητα και καθοδηγούμενοι από τα διάφορα φασιστοειδή επιλέγουν τη λύση που τους προσφέρει το κράτος-άλλωστε τα πογκρόμ αποτέλεσαν και αποτελούν την συμπύκνωση της μεταναστευτικής του πολιτικής. Ταυτόχρονα, οι φασίστες, καθοδηγούμενοι και επικουρούμενοι από τις δυνάμεις καταστολής, επιτέθηκαν στις καταλήψεις Σκαραμαγκά και Villa Amalias, οι οποίες βρίσκονταν κοντά στο χώρο της δολοφονίας του Μ. Καντάρη και στέκονταν εμπόδιο στα κανιβαλιστικά τους σχέδια, όπως αποτελούν τόσα χρόνια εμπόδιο στα αντικοινωνικά σχέδια του κράτους και ταυτόχρονα εφαλτήρια αγώνα. Φυσικά, ο κόσμος της ελευθερίας και της αλληλεγγύης περιφρούρησε τα απελευθερωμένα κοινωνικά εδάφη και έτρεψε σε φυγή τα παρακρατικά ανδρείκελα της χρυσής αυγής. Διαβάστε περισσότερα

από το κοινωνικό χαράκωμα Villa Amalias

Εδώ και τρεις μέρες στην ευρύτερη-κατά κύριο λόγο-περιοχή γύρω από τη Villa Amalias διαδραματίζονται γεγονότα, που νοήμονες άνθρωποι ζώντες εν έτη 2011, θα θεωρούσαν ότι πρόκειται για σενάρια επιστημονικής φαντασίας. Δεν ισχύει όμως κάτι τέτοιο. Αυτή είναι η πραγματικότητα, εδώ και τρία χρόνια περίπου, που κάποιοι δεν την έχουν βιώσει, κάποιοι δε θέλουν να τη δουν, κάποιοι αποχαυνώνονται και δε θέλουν να τη δουν, κάποιοι επαναπαύονται και κάποιοι όπως φαίνεται την αποζητούν.

Με αφορμή τον καταδικαστέο φόνο-από όλους μας-του 44χρονου Μανώλη Καντάρη, στη συμβολή των οδών 3ης Σεπτεμβρίου και Ηπείρου, κάποιοι θεώρησαν πως έφτασε η ώρα να καθαρίσουν την περιοχή από εκείνα τα παράξενα και μιαρά όντα (κατ’ αυτούς), τους μετανάστες, εξαπολύοντας ένα αδιάκριτο πογκρόμ. Από την πρώτη κιόλας στιγμή, και με τα κανάλια να έχουν στήσει χορό γύρω από το πτώμα (διογκώνοντας όλα τα κακώς κείμενα αυτής της υπόθεσης) , βγήκαν ξανά οι γνωστοί μας πλέον γείτονες (άραγε η χρυσή αυγή είναι το καινούργιο όνομα κάποιας περιοχής των αθηνών, που δεν έχει γίνει ακόμη γνωστό λόγω γραφειοκρατίας στην ταμπέλα;) να βοηθήσουν τους κατοίκους που φοβούνται να βγουν από τα σπίτια τους. Ξαφνικά ο θάνατος ενός ανθρώπου από άγνωστους με σκοπό τη ληστεία, μετατράπηκε στο θάνατο ενός ολόκληρου «έθνους», από τους λαθρομετανάστες που δρουν ανεξέλεγκτα. Το καλύτερο σενάριο για τους φωσκολικούς φασίστες και κατοίκους νοσταλγούς μιας καθαρότητας ελληνικής, που την έχουν χάσει εδώ και τουλάχιστον μισή χιλιετία (αν υπήρχε ποτέ δηλαδή), για να οργανώσουν φιέστες με τρόπαιο οποιονδήποτε μετανάστη βρεθεί στο διάβα τους. Διαβάστε περισσότερα

Το σαββατοκύριακο 3 και 4 Ιούλη έγινε όπως κάθε χρόνο στην Πάρνηθα το διήμερο οδοιπορικό αντίστασης της Πρωτοβουλίας Αγώνα από το λόφο του Στρέφη. Λίγες μέρες μετά την πραγματοποίησή του και συγκεκριμένα το Σάββατο 10 Ιούλη η αστυνομία ανακοίνωσε ότι από έρευνά της στο χώρο του παλιού Ξενία, κατόπιν πληροφόρησής της, βρέθηκε αυτοσχέδιος εκρηκτικός μηχανισμός.

Με δεδομένο προφανώς ότι η βόμβα δεν έσκασε και βρέθηκε ως στοιχείο αυτούσια  στα χέρια της αστυνομίας (πράγμα που φυσικά δεν θα συνέβαινε αν είχε εκραγεί), εμφανίστηκε και παραδόθηκε ένα άτομο, όπως δημοσιεύτηκε στα ΜΜΕ, το οποίο είπε την ιστορία που προφανώς είχε προετοιμάσει προκειμένου να ελαφρύνει ποινικά τη θέση του και να πέσει όσο το δυνατόν στα μαλακά. Μεταξύ άλλων είπε ότι είχε τοποθετήσει τον μηχανισμό προ 20 ημέρου αλλά για «δοκιμαστικούς» λόγους (δοκιμαστική βόμβα με 13 κιλά εκρηκτικής ύλης;) και παραδέχθηκε ότι είχε επιχειρήσει να τον ενεργοποιήσει χωρίς όμως να επιτύχει την έκρηξή του. Μετά από αυτό το θέμα θάφτηκε και δεν ξανακούστηκε τίποτα γύρω από την υπόθεση. Παρόλο που όσο ήταν η βόμβα εκεί «αφημένη» πραγματοποιήθηκε διήμερο εκδηλώσεων με πολύ κόσμο και ενδεχομένως πολλά θύματα.

Το άτομο που παραδόθηκε κι ομολόγησε την τοποθέτηση βόμβας στο Ξενία είναι ο Χρήστος Λουκόπουλος ένας πρώην στρατιωτικός και μπράβος της νύχτας που συνδέεται με άτομα του υποκόσμου και της άκρας δεξιάς. Για παράδειγμα είχε συλληφθεί το 2007 για απόπειρα ανθρωποκτονίας στην οποία εμπλέκονταν ο τότε επιχειρηματίας της νύχτας Μπ. Λαζαρίδης και το πρωτοπαλίκαρο του Χρήστος Ρήγας. Ειδικότερα αυτός ο Χ. Ρήγας εμφανίστηκε στις εκλογές ως υποψήφιος βουλευτής της νεοναζιστικής συμμορίας Χρυσής Αυγής και διατηρεί καφέ-μπαρ στην πλατεία του Αγ. Παντελεήμονα όπου και συνελήφθη στον Φλεβάρη του 2010 με έναν άλλο χρυσαυγίτη για παράνομη οπλοκατοχή. Ο ίδιος ο Λουκόπουλος είχε συλληφθεί επίσης τον Ιούλη του 2009 μαζί με άλλα δυο άτομα μέσα σε αυτοκίνητο με το οποίο μετέφεραν αυτοσχέδιους εμπρηστικούς μηχανισμούς.

Κατά τη διάρκεια του διήμερου είναι πιθανόν ότι υπήρξαν περισσότερες από μία φορές που κάποια/ος προσέγγισε τον εκρηκτικό μηχανισμό δίχως να γνωρίζει την υπαρξή του και άρα κίνδυνος έκρηξης από την επαφή μαζί του.

Για παράδειγμα, άτομο που κινούνταν στο εσωτερικό του Ξενία κατά τη διάρκεια του καθαρισμού του χώρου είδε ένα βαρέλι το οποίο έπιασε και το ταρακούνησε για να δει αν ήταν γεμάτο, χωρίς ευτυχώς να το ανοίξει. Μια βδομάδα αργότερα ανακοινώθηκε ότι ο εκρηκτικός μηχανισμός είχε βρεθεί μέσα σε βαρέλι. Και σε επίσκεψη συντρόφων που έγινε στο Ξενία το βαρέλι αυτό δεν υπήρχε πια εκεί και προφανώς το είχε πάρει η αστυνομία. Δεύτερο, συνέβη το εξής περιστατικό του οποίου δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τη σημασία και τις πιθανές συνέπειες του εκείνη τη στιγμή: άτομο που αναζητούσε στο χώρο ένα σκοινάκι για κάποια μικροεργασία βρήκε, μέσα στο Ξενία  στο οποίο επικρατούσε σκοτάδι, ένα είδος καλωδίου και το τράβηξε αγνοώντας με τι πιθανά να συνδεόταν. Βλέποντάς το στο φως το λεπτό αυτό καλώδιο είχε χρώμα πορτοκαλί και στη μια άκρη του κρεμόταν ένα μεταλλικό αντικείμενο αλλά δεν έδωσε περισσότερη σημασία. Μετά τη χρησιμοποίηση του σε μικροεργασίες τής εκδήλωσης αυτό το καλώδιο αφέθηκε στο χώρο αλλά και αυτό επίσης απουσίαζε κατά την επίσκεψη που έγινε στο χώρο μετά την ανακοίνωση εύρεσης της βόμβας και προφανώς το είχε πάρει η αστυνομία. Ωστόσο πρέπει ίσως να ειπωθεί ότι με μια προσεκτικότερη αναζήτηση στο χώρο βρέθηκε ένα μικρό μέρος του που διέλαθε της αστυνομικής έρευνας από το οποίο έλλειπε η μεταλλική του άκρη αλλά είχε πάνω του μικρή καρτέλα που έγραφε: danger blasting cap–peligro detonadores-danger detonateur. Μια αναζήτηση στο google έδωσε κάποιες πρώτες ενδεικτικές απαντήσεις για το τι ήταν…

Από όλα τα παραπάνω καταλαβαίνουμε ότι όταν οι συμπτώσεις πληθαίνουν παύουν να είναι συμπτώσεις. Δεν μπορούμε να πούμε με ακρίβεια τι ακριβώς συνέβη, ούτε τι είχαν σχεδιάσει αυτός ή αυτοί που τοποθέτησαν την βόμβα στο Ξενία, το σίγουρο είναι ότι η βόμβα υπήρξε, ότι θα μπορούσε να σκοτώσει πολύ κόσμο, ότι αυτός που την τοποθέτησε είναι χρυσαυγίτης, ότι δεν νοείται δοκιμαστική βόμβα με 13 κιλά εκρηκτικής ύλης, ότι ούτε τα ΜΜΕ ούτε η αστυνομία αναφέρουν ότι στο χώρο πραγματοποιήθηκε διήμερο εκδηλώσεων καλεσμένο με χιλιάδες αφίσες, ότι μετά τις «απαραίτητες» εξηγήσεις μεταξύ μπάτσων και Λουκόπουλου το θέμα «θάφτηκε» (ενώ όλοι μπορούμε να φανταστούμε τι θα ακολουθούσε μιας ενδεχόμενης σύλληψης ενός αντιεξουσιαστή), ότι…., ότι…., ότι….. Αν όμως η βόμβα είχε σκάσει τα ΜΜΕ και η αστυνομία σε αγαστή συνεργασία θα μιλούσαν για βεντέτες, πόλεμο των άκρων, στρατόπεδα εκπαίδευσης και πεδία βολών, αιμοσταγείς δολοφόνους αναρχικούς και θα εξαπέλυαν ένα ακόμα οργανωμένο κυνήγι μαγισσών ενάντια στους αναρχικούς.

Όπως αναφέραμε και πιο πάνω δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τι σχέδιο υπήρχε, εκείνο όμως που με σιγουριά μπορούμε να πούμε είναι ότι κράτος και παρακράτος λειτουργούν, το λιγότερο, ως δύο χέρια που το ένα νίβει το άλλο. Τα γεγονότα στην Πάρνηθα έρχονται να προστεθούν σε ένα μακρύ κατάλογο που περιλαμβάνει παρακρατικές δολοφονικές επιθέσεις με μαχαίρια, σκεπάρνια, εμπρηστικούς και εκρηκτικούς μηχανισμούς, ακόμα και χειροβομβίδες, εναντίον κοινωνικών χώρων που στέκονται εμπόδιο στους σχεδιασμούς κράτους και το κεφαλαίου, όπως στέκια και καταλήψεις, πογκρόμ-επιθέσεις και δολοφονίες μεταναστών, επιθέσεις με μαχαίρια και μολότοφ εναντίον διαδηλωτών με την κάλυψη και υποστήριξη των ΜΑΤ και ένα σωρό άλλα γεγονότα που καταδεικνύουν με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι όπου δεν φτάνει το γκλόπ και το μικρόφωνο της δημοκρατίας φτάνουν τα παρακρατικά τσογλάνια.

Οι  κατασταλτικοί και τρομοκρατικοί σχεδιασμοί κράτους και παρακράτους δεν μπορούν να ανακόψουν τον αγώνα ενάντια στην εκμετάλλευση και την καταπίεση.

Αυτοοργάνωση-αλληλεγγύη-επίθεση ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο για την γενικευμένη αυτοδιέυθυνση.