Κάτω τα χέρια από τις καταλήψεις!

Κάμποσες χιλιάδες κόσμου πέρασαν το βράδυ του Σαββάτου από τον πεζόδρομο της Ερμού, στο Θησείο, όπου πραγματοποιήθηκε συναυλία αλληλεγγύης στις καταλήψεις.

Από νωρίς οι περιφρουρήσεις στη θέση τους, η σκηνή στήνεται με συλλογική δουλειά, οι πάγκοι γεμίζουν με έντυπα που αποτυπώνουν σκέψεις και πολιτικές επιλογές. Σπείρα, Προπαγάνδα, Άμπρα-Μακάμπρα, Μαύρα Πρόβατα και Χάσμα τα συγκροτήματα που πλημμυρίζουν την ατμόσφαιρα με ήχους.

Αυτό το βράδυ ο πεζόδρομος της Ερμού δεν έχει μετατραπεί σε πάρκινγκ των διαφόρων νυχτομάγαζων, δεν αποτελεί πεδίο επόπτευσης από τα διάφορα σώματα των μπάτσων που συνηθίζουν να στρατοπεδεύουν εδώ. Αποτελεί πεδίο έκφρασης, επικοινωνίας, αντιπαράθεσης, μίας πρώτης επαφής εκατοντάδων νεολαίων με το αντιεξουσιαστικό πρόταγμα, αντιπληροφόρησης, και συνάντησης των αντιστάσεων απέναντι στις σχεδιαζόμενες κατασταλτικές μεθοδεύσεις εναντίον των καταλήψεων.

Οι συρμοί του ηλεκτρικού… μεταμορφώνονται και αυτοί, για να χωρέσουν στο δικό μας κόσμο. Κάποιες σκιές πηδάνε το μαντρότοιχο και τα σπρέι πιάνουν δουλειά. Στο τέλος ένα χαμόγελο, αυτή η πόλη μας ανήκει…

Αυτή η συναυλία δεν έπαιξε στα δελτία ειδήσεων, δεν είχε θέαμα για αδηφάγους δημοσιογράφους και τηλεθεατές, δεν είχε «επεισόδια» Όσο και αν οι μπάτσοι προσπάθησαν να δημιουργήσουν κλίμα, προτρέποντας τους μικροπωλητές με πάγκους να απομακρυνθούν από την είσοδο του ηλεκτρικού, ώστε να έχουν ελεύθερο πεδίο επόπτευσης και επέμβασης «σε περίπτωση που χρειαστεί».

Αυτή η συναυλία, όμως, διεκδίκησε το δικό της χώρο στην καρδιά της πόλης, στην καρδιά κάποιων χιλιάδων ανθρώπων που εξακολουθούν να σκέφτονται και να πράτουν επικίνδυνα, ενάντια στην τάξη αυτού του κόσμου.

Και όλοι εμείς θα ξανασυναντηθούμε και πάλι το απόγευμα της Τρίτης, στις 6 το απόγευμα, στο αυτοδιαχειριζόμενο πάρκο Ναυαρίνου και Ζωοδόχου Πηγής (στα Εξάρχεια), για να διαδηλώσουμε στους δρόμους αυτή της πόλης και να υπενθυμίσουμε στα αφεντικά ότι στην πρώτη απόπειρα εκκένωσης κάποιας κατάληψης, δε θα έχουν καν την ευκαιρία και το χρόνο να το μετανιώσουν…

Κάθε νόμος είναι τρόμος, αλλά κανένας νόμος δε μας τρομάζει.

εικόνες από τα μετ’ όπισθεν

Η ξεφτίλα του τοπικού ΚΚΕ

Τις τελευταίες ημέρες ο επονομαζόμενος «εξωραϊστικός-πολιτιστικός σύλλογος Πετραλώνων Ο Περικλής» με ανακοίνωσή του απαιτεί το πρώην ΠΙΚΠΑ, στα Άνω Πετράλωνα, να γίνει βρεφονηπιακός σταθμός.

Το ζήτημα είναι απλό και βαθύτατα πολιτικό. Πίσω από το όνομα του συλλόγου βρίσκεται το τοπικό παράρτημα του κκε το οποίο προφανώς και ανησύχησε ιδιαίτερα μετά την κατάληψη του εγκαταλελειμμένου σπιτιού των οδών Τιμοδήμου και Αντωνιάδου. Ανησύχησε ιδιαίτερα που η κατάληψη έγινε από μία λαϊκή συνέλευση κατοίκων, καθώς χρόνια τώρα το κκε τις λαϊκές συνελεύσεις των γειτονιών μας τις απεχθάνεται και τις σαμποτάρει. Για το Κόμμα, ότι δεν ελέγχεται από το ίδιο, είναι επικίνδυνο και επομένως κατακριτέο!

Τις πρώτες ώρες της κατάληψης του πρώην ΠΙΚΠΑ κάποιοι κκέδες των Άνω Πετραλώνων πλησίασαν τους κατοίκους, έπιασαν κοιυβέντα μαζί τους και μίλησαν θετικά για την κίνηση της κατάληψης. Προφανώς, ήταν οι πρώτες διερευνητικές κουβέντες για να ρίξουν λίγο αργότερα τη χολή τους. Από τότε έχουν χαθεί, και καλά έχουν κάνει…

«Τα προβλήματα στην περιοχή μας είναι πολλά και συνεχώς πολλαπλασιάζονται. Ο Σύλλογός μας καλεί όλους τους Πετραλωνίτες να απαιτήσουμε εδώ και τώρα από το Δήμο της Αθήνας να διεκδικήσει το χώρο του πρώην ΠΙΚΠΑ για παιδικό σταθμό. Όλοι μαζί αγωνιστικά θα μπορέσουμε να λύσουμε προβλήματα για καλύτερη ποιότητα ζωής».

Αυτές είναι οι τελευταίες σειρές της ανακοίνωσης του συλλόγου. Με την υπολανθάνουσα προτροπή προς τους Πετραλωνίτες να ταχθούν εναντίον της κατάληψης.Τώρα για το «όλοι μαζί» διατηρούμε επιφυλάξεις. Προφανώς τα κομματόσκυλα αναφέρονται μόνο στο μαντρί τους ή σε όσους είναι υποψήφιοι για το μαντρί τους. Βλεπετε, τα αρχαιοελληνικά ονοματάκια συλλόγων μπορούν να ξεγελάσουν αρκετούς.

Όσο για την «καλύτερη ποιότητα ζωής» αυτή δεν επιτυγχάνεται με αναθέσεις σε κάποιους ειδικούς, αλλά με το να πάρουμε εμείς οι ίδιοι τις ζωές μας στα χέρια μας. Αυτό κάνουμε τόσα χρόνια μέσα από τις λαϊκές συνελεύσεις, αυτό γίνεται και τώρα μέσα στην κατάληψη του πρώην ΠΙΚΠΑ.

Και επειδή οι κκέδες φαίνεται να αμελούν ότι το πρώην ΠΙΚΠΑ είναι κατειλημμένο, κάποιοι καταληψίες κάτοικοι επισκέπτηκαν σήμερα τα γραφεία του συλλόγου στην οδό Δωριέων (όπως φαίνεται και στη φωτογραφία), και τους το υπενθύμισαν… Για αρχή…

Δεν είστε ικανοί ούτε το ψέμα σας να διαχειριστείτε!

Ηλεκτρονικά μέσα αλλά και χθεσινές εφημερίδες αναφέρονται σε επίθεση που έγινε την Παρασκευή το μεσημέρι σε τέσσερα υποκαταστήματα τραπεζών, στην οδό Τριών Ιεραρχών, στα Άνω Πετράλωνα.

Λίγα λεπτά αργότερα οι δρόμοι των Άνω Πετραλώνων, των Κάτω Πετραλώνων και ο περιφερειακός του Φιλοπάππου κατακλύζονται από διάφορα σώματα μπάτσων. Το στέκι μας, σε μία προσπάθεια στοχοποίησης, περικυκλώνεται από ενστόλους οι οποίοι τρομοκρατούν με την παρουσία τους γείτονες και διερχόμενους.

Η ιστοσελίδα του γνωστού αλήτη και ρουφιάνου Τριανταφυλλόπουλου αναφέρει: «Σύμφωνα με την αστυνομία, οι νεαροί βγήκαν από στέκι που βρίσκεται στην οδό Ιούς και μετά την επίθεση. που διήρκεσε λίγα μόλις λεπτά, χάθηκαν στα γύρω στενά».

Μπορεί να υποψιαζόμαστε ότι ο κ. Μάκης έχει κάποια απωθημένα με τους κατοίκους που δραστηριοποιούνται κοινωνικά στις περιοχές μας, αλλά εμείς γνωρίζουμε σίγουρα ότι τα «στέκια» που υπάρχουν στην Ηούς είναι τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ, τα γραφεία του Συνασπισμού και ένα τετράγωνο παραπάνω τα γραφεία της Νέας Δημοκρατίας.

Εάν έχει κάποιες παραπάνω διευκρινιστικές πληροφορίες επί του θέματος παρακαλούμε να τις μοιραστεί μαζί μας, θα έχουν ενδιαφέρον…

Υστερόγραφο προς μπάτσους και δημοσιογραφικά παπαγαλάκια: Δεν είστε ικανοί ούτε το άθλιο ψέμα σας να διαχειριστείτε πειστικά… Στα τσακίδια!

Αν τα αφεντικά θέλουν να σφίξουν το ζωνάρι, να το σφίξουν στο λαιμό τους!

Αναδημοσίευση από το 1ο φύλλο της εφημερίδας του στεκιού.


Η κρατική δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι, για όλους-ες εμάς που βιώνουμε όλο και πιο έντονα την καθημερινή βία και τρομοκρατία της εξουσίας, μέσω των μαζικών απολύσεων, της οικονομικής εξαθλίωσης, της αστυνομοκρατίας και της ψυχολογικής τρομοκρατίας που εξαπολύουν τα ΜΜΕ. Καθημερινά ακούμε για εκατοντάδες χιλιάδες απολύσεις, πτώση της παραγωγής, κλείσιμο των εργοστασίων και των επιχειρήσεων, την ανεργία και τη φτώχια που έρχονται καλπάζοντας.

Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο. Οι κρίσεις αποτελούν δομικό στοιχείο του καπιταλισμού. Από καιρό τώρα υπάρχουν τα χαρακτηριστικά της σημάδια αλλά μέχρι τώρα μπορούσαν να τα καμουφλάρουν. Ακόμα και σήμερα προσπαθούν να μας αποπροσανατολίσουν χρησιμοποιώντας φαιδρά και χιλιοειπωμένα επιχειρήματα όπως π.χ. «φταίνε τα golden boys που έγιναν άπληστα», «χάθηκε ο κρατικός έλεγχος» κ.τ.λ.

Οι επαναλαμβανόμενες οικονομικές κρίσεις είναι η μόνιμη απειλή για το κεφάλαιο και τους πολιτικούς εκφραστές του. Η σημερινή κρίση είναι καθολική γιατί αγκαλιάζει τόσο τη σφαίρα παραγωγής όσο και τη σφαίρα της κυκλοφορίας και δεν πρόκειται να περιοριστεί στο χρηματιστηριακό πεδίο από το οποίο ξεκίνησε. Η παγκόσμια ζήτηση έχει ήδη αρχίσει να μειώνεται, στην ίδια τροχιά βρίσκεται και η αγοραστική δύναμη του χρήματος, γεγονός που θα επιδράσει στην παραγωγή. Τα κράτη ρίχνουν ένα όλο και μεγαλύτερο μέρος των εσόδων τους στη χρηματοδότηση των καταρρεόντων χρηματοπιστωτικών οίκων. Δηλαδή διοχετεύουν κρατικό χρήμα για να στηρίξουν τον παρασιτισμό των τραπεζιτών, ο οποίος αποτελεί ένα από τα αίτια της κρίσης , και συγκεκριμένα εκείνο που την κατέστησε παγκόσμια και ανεξέλεγκτη.

Φυσικά αυτή η βαθιά κρίση που θα επιφέρει νέα δεινά στους καταπιεσμένους του πλανήτη, θα έχει και πολιτικά αποτελέσματα: Ένταση της καταστολής, της κρατικής τρομοκρατίας, και πιθανούς νέους πολέμους. Θα επιχειρηθεί έτσι η αποκόμιση υπερκερδών είτε με παραδοσιακούς τρόπους όπως η πολεμική βιομηχανία, είτε με νέες πολιτικές και ιδεολογήματα της κυριαρχίας όπως η πράσινη ανάπτυξη (διαχείριση σκουπιδιών, εναλλακτικές μορφές ενέργειας, κατασκευή οικολογικών κτηρίων, βιοκαύσιμα). Με λίγα λόγια αυτοί που ευθύνονται για όλα τα δεινά του πλανήτη, παρουσιάζονται τώρα σαν εγγυητές του μέλλοντος. ξεκαθάρισμα ανάμεσα στις διάφορες ομάδες της οικονομικής ελίτ, μαζική καταστροφή των παραγωγικών δυνάμεων και τεράστια αύξηση των πτωχεύσεων

Όπως και αν εξελιχθούν τα πράγματα ένα είναι βέβαιο, την κρίση θα προσπαθήσουν να τη φορτώσουν στις δικές μας πλάτες. Αύξηση της ανεργίας, ελαστικοποίηση της εργασίας κατάρρευση της κοινωνικής ασφάλισης, κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, ποινικοποίηση και παραδειγματική τιμωρία τόσο της συνδικαλιστικής δράσης όσο και των απεργιακών αγώνων.

Σ’ αυτό τον πόλεμο που μας έχουν κηρύξει τ’ αφεντικά χρησιμοποιούν όλα τα μέσα που διαθέτουν, από τους νόμους και τα δικαστήρια μέχρι τα ρόπαλα των ματ, το βιτριόλι, τις σφαίρες και τα μέσα παραπληροφόρησης (ΜΜΕ). Στιγμιότυπο αυτού του πολέμου, που δεν μπορούμε αλλά και δεν θέλουμε να ξεχάσουμε, είναι η επίθεση με βιτριόλι στην Κωνσταντίνα Κούνεβα.

Άξιους συμμάχους βρίσκουν και τους συνδικαλιστικούς φορείς που προσπαθούν να εκτονώσουν τους αγώνες με στείρα συντεχνιακά αιτήματα, διασπώντας την απαιτούμενη ταξική ενότητα, ξεπουλώντας τους αγώνες ακόμα και προς ίδιον όφελος. Αυτό που τους κάνει να εμφανίζονται σαν εξοργισμένοι είναι ότι γίνεται πλέον όλο και πιο φανερό το γεγονός ότι οι εκμεταλλευόμενοι πληρώνουν και θα συνεχίσουν να πληρώνουν τη χασούρα της χρηματοπιστωτικής κερδοσκοπίας. Μόνο μια δήθεν εξοργισμένη συνδικαλιστική ηγεσία μπορεί να προλάβει την πιθανότητα αυτόνομης έκφρασης της συσσωρευμένης οργής των εργαζομένων. Είναι χαρακτηριστική η στάση της ΓΣΕΕ τις μέρες της εξέγερσης του Δεκέμβρη, που υποκλινόμενοι μπροστά στην αστική νομιμότητα και υπακούοντας στις εντολές των αφεντικών τους, αποφάσισαν να μετατρέψουν την απεργιακή πορεία σε απλή συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο Σύνταγμα, αγνοώντας υποκριτικά το γεγονός ότι το κοινωνικό συμβόλαιο έχει γίνει στάχτη στους δρόμους της διάχυτης κοινωνικής ανταρσίας των ημερών.

Παραμερίζοντας όλους αυτούς, πρέπει οι εργαζόμενοι να πάρουμε τους αγώνες στα χέρια μας, να στηρίξουμε ότι μπλοκάρει την εκμετάλλευσή μας, να σηκώσουμε κεφάλι και να σπάσουμε τον τσαμπουκά των αφεντικών, να απαιτήσουμε επιθετικές απεργίες και όχι «τουφεκιές» στον αέρα. Οι δρόμοι των πόλεων που φλέγονταν το Δεκέμβρη, από χιλιάδες νεολαίους, εργαζόμενους, μετανάστες, που συγκρούονταν με μονάδες καταστολής και επιτίθονταν στους ναούς της κατανάλωσης, στους νόμιμους ληστές που βρίσκονται στις τράπεζες, στους νόμιμους δολοφόνους που βρίσκονται στα αστυνομικά τμήματα, μας δείχνουν το δρόμο και αποτελούν μια πολύτιμη παρακαταθήκη για τους αγώνες που έρχονται.

Όσο αναγκαία κι αν είναι η ασφάλιση, ο κατώτατος μισθός και τα υπόλοιπα εργατικά δικαιώματα που είτε έχουν κατακτηθεί με αγώνες είτε διεκδικούνται από τους εργαζόμενους, πρέπει να γίνει κατανοητό ότι αν δεν συνοδεύονται από μία συνολική αμφισβήτηση και ρήξη με το σύστημα που παράγει και συντηρεί τις σχέσεις εκμετάλλευσης και καταπίεσης, οι κρίσεις θα επαναλαμβάνονται και εμείς θα πληρώνουμε τις συνέπειες τους.

Είναι βέβαιο ότι ο καπιταλισμός δεν καταρρέει από μόνος του, έχει σημασία ποιο δρόμο θα ακολουθήσουμε εμείς, ο εν δυνάμει νεκροθάφτης του συστήματος. Οι κοινωνικοί/ταξικοί αγώνες δεν πραγματώνονται μέσα από μηχανισμούς που είτε λειτουργούν σαν προέκταση της κρατικής μηχανής είτε γίνονται εύκολα υποχείριο στις ανάγκες της. Παρά μόνο με την άμεση δραστηριοποίηση του συνόλου των καταπιεσμένων και τη συμμετοχή σε αδιαμεσολάβητες και αντιιεραρχικές συλλογικές δράσεις τόσο στους χώρους δουλειάς όσο και στις γειτονιές μας ενάντια στ’ αφεντικά και το κράτος.

Ανακοίνωση της κατάληψης ΠΙΚΠΑ στα Άνω Πετράλωνα

Πρώτες σκέψεις για την κατάληψη του διώροφου σπιτιού στις 4 Απρίλη 2009 στην Ευγενίου Αντωνίαδου 29 και Τιμοδήμου, στα Άνω Πετράλωνα (στα πέτρινα), στο οποίο υπολειτουργούσε το ΠΙΚΠΑ και έχει εγκαταλειφθεί εδώ και 4 χρόνια.

Η κίνηση αυτή προέκυψε μέσα από τις συζητήσεις της λαϊκής συνέλευσης κατοίκων του Θησείου, του Κουκακίου και των Πετραλώνων, που χρόνια τώρα δραστηριοποιείται στις γειτονιές αυτές. Το ξεκίνημα έγινε το 2002 ενάντια στην εμπορευματοποίηση, την περίφραξη και την αστυνόμευση του λόφου του Φιλοπάππου με πρόσχημα τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Από τότε, κάτοικοι των γειτονιών, μέσα από συλλογικές διαδικασίες έχουν κατεβάσει τα κάγκελα του λόφου ουκ ολίγες φορές μέχρι σήμερα. Το 2003 οι κάτοικοι βρέθηκαν δίπλα στις εργάτριες της Palco ενάντια στις απολύσεις. Το 2005 η Κορεάτικη Αγορά έγινε πάρκο και όχι εμπορικό κέντρο όπως ήθελαν τα σχέδια των εργολάβων, των ιδιοκτητών νυχτερινών κέντρων, του ΥΠΕΧΩΔΕ και του Δήμου. Οι κάτοικοι έχουν συγκεντρωθεί και καταστρέψει πολλές καρκινογόνες κεραίες κινητής τηλεφωνίας που είχαν αναγερθεί σε ταράτσες σπιτιών στις γειτονιές μας.

Στην εξέγερση του Δεκέμβρη με αφορμή τη δολοφονία του δεκαπεντάχρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου η λαϊκή συνέλευση κατοίκων ξανασυναντιέται σχεδόν κάθε Κυριακή για να συζητήσει πως έχουν διαμορφωθεί οι κοινωνικές συνθήκες, για να εκφράσει την αλληλεγγύη στους συλληφθέντες των Δεκεμβριανών και στην Κωνσταντίνα Κούνεβα, η οποία δέχτηκε δολοφονική επίθεση στις 23/12/2008 στην Δημοφώντος και Δρυόπων, στα Άνω Πετράλωνα.

Η λογική των λαϊκών συνελεύσεων ήταν πάντα στα πλαίσια της αυτοοργάνωσης και της δυνατότητας να παίρνουμε αποφάσεις και να κάνουμε πράξη τα θέλω μας, εμείς, για εμάς, μακριά από ιεραρχίες και εμπορευματικές λογικές, έξω από κοινοβούλια, κόμματα, ΜΜΕ και φορείς. Μέσα από τις συνελεύσεις του τελευταίου διαστήματος, προέκυψε η ανάγκη και η θέληση για τη δημιουργία ενός ανοιχτού κοινωνικού χώρου συνεύρεσης της γειτονιάς. Έτσι, λοιπόν, οι κάτοικοι κατέλαβαν το κτίριο του πρώην ΠΙΚΠΑ.

Στο κατειλημμένο κτίριο θα πραγματοποιούνται εκδηλώσεις, συζητήσεις, προβολές και συνελεύσεις. Μέχρι τώρα πραγματοποιούνται συνελεύσεις από τη «συνέλευση για την υγεία», για τη δημιουργία ενός χώρου υγείας. Η συνέλευση αυτή ξεκίνησε μετά το Δεκέμβρη από εργαζόμενους υγειονομικούς και μη. Έχει πραγματοποιήσει δύο καταλήψεις στα ταμεία του Ερυθρού Σταυρού και της Αγίας Όλγας, με σκοπό τη διέλευση του κόσμου στα νοσοκομεία χωρίς αντίτιμο καθώς πιστεύει ότι η υγεία ανήκει σε όλους και δεν είναι εμπορεύσιμη.

Ο χώρος είναι ανοιχτός σε όσους επιθυμούν να συγκρουστούν με την υπάρχουσα αθλιότητα που σκιάζει κάθε πτυχή της καθημερινότητάς μας. Όσων, ενάντια στην απομόνωση, τη διαμεσολάβηση, την εξατομίκευση προτάσσουμε τη συλλογική μας δράση ώστε να πάρουμε την τύχη της ζωής και της γειτονιάς μας στα χέρια μας.

κατάληψη ΠΙΚΠΑ
ανοιχτός κοινωνικός χώρος

Πέμπτη 9 Απριλίου, 7 μ.μ., ανοιχτή συνέλευση

Παρασκευή 10 Απριλίου, 9 μ.μ., προβολή ταινίας

Αναζητώντας το δημόσιο χώρο

Αναδημοσίευση από το 1ο φύλλο της εφημερίδας μας [Φεβρουάριος 2009].

«Οι δημόσιοι χώροι ανήκουν στους πολίτες, δεν είναι τσιφλίκι κανενός. Και εμείς ως δημοτική αρχή δεν κάνουμε καμία εξαίρεση για κανέναν. Οποιοσδήποτε κάνει κατάληψη δημόσιου χώρου θα μας βρίσκει μπροστά του»

Ανδρέας Παπαδάκης, αντιδήμαρχος καταστημάτων και δημοτικής αστυνομίας


Πεζόδρομος της Ερμού, Θησείο, Φεβρουάριος του 2009.
Ένα γκλάμουρ εστιατόριο (Ristorante Interni), κόκκινο χαλί στην είσοδο για τους υψηλούς καλεσμένους και δεκάδες υπερπολυτελή αυτοκίνητα αραγμένα κατά μήκος του πεζόδρομου, με παρκαδόρους και σεκιουριτάδες να κυκλοφορούν ανάμεσά τους. Πεζόδρομος της Ερμού, πλατεία Αγίων Ασωμάτων, Θησείο, Δεκέμβριος 2008. Το νυχτομάγαζο «Starz», με πρόγραμμα τον σημαιοφόρο της εθνικής υπερηφάνειας Ρουβά, ξεκινάει τη λειτουργία του. Μία από τα ίδια. Δεκάδες υπερπολυτελή αυτοκίνητα στον πεζόδρομο, τσαμπουκαλεμένοι παρκαδόροι. Δύο φορές το ζήτημα συζητείται στο δημοτικό συμβούλιο, ο αντιδήμαρχος Παπαδάκης (ναι, αυτός που επέδραμε, πριν από δύο εβδομάδες, μαζί με μπράβους και τραμπούκους εναντίον των κατοίκων της Κυψέλης που υπερασπίζονταν το παρκάκι στις οδούς Κύπρου και Πατησίων) υπόσχεται να μεριμνήσει. Και μεριμνεί: Πέμπτη 22 Ιανουαρίου, στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία, δηλώνει: «Την προηγούμενη Παρασκευή και το Σάββατο το βράδυ η δημοτική αστυνομία βρέθηκε στο νυχτερινό κέντρο και αφαίρεσε 100 πινακίδες παρκαρισμένων αυτοκινήτων και έκοψε και κλήσεις…». Κάτι, όμως, δεν πάει καλά στη «συμφωνία». Η… άλλη πλευρά τον αφήνει ξεκρέμαστο. Παρακάτω καταγράφεται η ιστορία θαμώνα του νυχτομάγαζου, εκείνο το βράδυ της Παρασκευής για το οποίο μιλάει και ο Παπαδάκης: «Κατά τις 12 το βράδυ ακούστηκε στο κέντρο ότι η δημοτική αστυνομία “ξηλώνει” πινακίδες Ι.Χ. αυτοκινήτων έξω από το μαγαζί. Μόλις βγήκε η κόρη μου, οι υπάλληλοι είχαν μαζέψει όλα τα έντυπα με τις κλήσεις και καθησύχαζαν τους πάντες ότι μέχρι το Σάββατο το μεσημέρι θα τα είχαν “κανονίσει” και θα τους είχαν επιστρέψει τις πινακίδες. Την Τετάρτη πήγα ο ίδιος στη δημοτική αστυνομία, έκανα ένσταση και με είκοσι ευρώ πήρα πίσω τις πινακίδες μου. Την Πέμπτη επικοινώνησε με την κόρη μου το μαγαζί, ενημερώνοντάς την ότι μπορεί να παραλάβει τις πινακίδες. Όταν τους είπε ότι τις έχει ήδη στα χέρια της, εκείνοι μας επέστρεψαν τα είκοσι ευρώ που πληρώσαμε. Οι υπάλληλοι του μαγαζιού επαναλάμβαναν συνεχώς ότι “κάτι δεν πήγε καλά” και ότι “τα είχαν κανονισμένα”». 300 πινακίδες αναφέρει περιχαρής η δημοτική αρχή ότι κατέσχεσαν οι μπάτσοι της. Όλα όμως «τα είχαν κανονισμένα»… Απλά μαθηματικά. Τι είναι τα 6.000 ευρώ/έξοδα του μαγαζιού για τους «δύσμοιρους πελάτες» που βρέθηκαν χωρίς πινακίδες (εάν δεχτούμε ότι αυτός είναι ο ακριβής τους αριθμός), μπροστά στα εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ έσοδα του μαγαζιού την κάθε βραδιά;

Στις 24 Ιανουαρίου η υγειονομική υπηρεσία της νομαρχίας διαπιστώνει σειρά παραβάσεων του «Starz», και στις 4 Φεβρουαρίου σφραγίζεται. 13 Φλεβάρη είναι ημέρα Παρασκευή, παραμονή της «γιορτής των ερωτευμένων», της γιορτής του φετιχισμού του εμπορεύματος, και με απόφαση διοικητικού πρωτοδικείου το μαγαζί αποσφραγίζεται. Τυχαία η ημερομηνία; Η απόφαση κοινοποιείται αυθημερόν. Τυχαία σβελτάδα; Το μαγαζί το βράδυ (ως εκ θαύματος) είναι κατάμεστο. Σαν πολλά «τυχαία» δε μαζεύτηκαν; Το χρήμα ρέει και πάλι στις τσέπες των αφεντικών του «Starz» και γιατί όχι και των δημοτικών αρχόντων;

Πεζόδρομος της Ηρακλειδών, Θησείο, σχεδόν όλους τους μήνες του χρόνου. Τα τραπεζοκαθίσματα μιλούν τη γλώσσα της εμπορευματοποίησης και της μαζικής «διασκέδασης». Μία λουρίδα είναι υπεραρκετή για τη μ

Κατάληψη του πρώην ΠΙΚΠΑ στα Άνω Πετράλωνα [ενημέρωση από τις πρώτες ώρες της κατάληψης]

Τρίτη 7 Απριλίου

14.00: Νωρίς το μεσημέρι η κατάληψη δέχεται επίσκεψη από έναν υπεύθυνο του Ιπποκράτειου, μαζί με τον υπεύθυνο της ασφάλειας του νοσοκομείου. Ισχυρίζονται ότι είναι ιδιοκτησία τους ο χώρος*, ότι δεν έχει πάρει κανείς άδεια για την κατάληψη (!) και απειλούν ότι θα καλέσουν την αστυνομία, όπως και γίνεται. Μέσα σε λίγα λεπτά συγκεντρώνονται δεκάδες κάτοικοι στο χώρο, ενώ οι υπεύθυνοι του Ιπποκράτειου μαζί με το περιλοπικό που φθάνει στο σημείο αναχωρούν, προφανώς για το τοπικό αστυνομικό τμήμα.

Αυτή τη στιγμή η κατάσταση είναι ήρεμη, οι υπεύθυνοι του Ιπποκράτειου δεν επέστρεψαν ξανά, ενώ δεκάδες κάτοικοι και γείτονες περιφρουρούν το χώρο.

Για το απόγευμα είναι προγραμματισμένη λαϊκή συνέλευση, στις 7.

* είναι χαρακτηριστικό ότι οι δύο τύποι -εκπρόσωποι των ιδιοκτητών κατά τα λόγια τους- όταν εμφανίστηκαν το πρωί έψαχναν τα γύρω σπίτια για να δουν ποιο είναι το δικό τους (η… ιδιοκτησία τους δηλαδή!). Όταν γείτονες τους προέτρεψαν, εφόσον είναι ιδιοκτήτες, να ανοίξουν την εξώπορτα με τα κλειδιά τους, κανένα απ’ όσα είχαν μαζί τους δεν ήταν το σωστό! Και φυσικά, από τους καταληψίες δεν έχει γίνει καμία παρέμβαση στην κλειδαριά της αυλόπορτας!

Πληροφορίες αναφέρουν ότι ο αντιπρόεδρος του Ιπποκράτειου, έχει κάνει πρωταρχικό του μέλημα τους τελευταίους μήνες την ενασχόληση με τα κληροδοτήματα του νοσοκομείου.

Βέβαια, τα δεκάδες ληγμένα εμβόλια που βρέθηκαν στον εγκαταλελειμμένο χώρο σκιαγραφούν τις προτεραιότητες των ιθυνόντων στο χώρο της υγείας. Και μετά μας λένε ότι δεν υπάρχουν χρήματα για υγειονομική περίθαλψη…

Κυριακή 5 Απριλίου

11.30 μ.μ.: Ολοκληρώθηκε η πρώτη ανοιχτή συνέλευση της κατάληψης με τη συμμετοχή πάρα πολύ κόσμου, μεταξύ αυτών και, αναπάντεχα, πολλών γειτόνων της κατάληψης.

18.30: Συνεχίζεται μέχρι αυτή τη στιγμή το γλέντι στο χώρο της κατάληψης. Πάρα πολύς κόσμος έχει περάσει από νωρίς το μεσημέρι.

Σάββατο 4 Απριλίου

13.30: Σήμερα το μεσημέρι η λαϊκή συνέλευση κατοίκων του Κουκακίου, των Πετραλώνων και του Θησείου κατέλαβε το πρώην ΠΙΚΠΑ, στα Άνω Πετράλωνα, στη συνοικία των «πέτρινων».

Η κατάληψη του συγκεκριμένου οικήματος και η δημιουργία ενός ανοιχτού κοινωνικού χώρου στις γειτονιές μας αποτέλεσε προϊόν προεργασίας στις λαϊκές συνελεύσεις που έλαβαν χώρα τους δύο προηγούμενους μήνες στις γειτονιές μας.


21.0ο: Αποφασίστηκε αύριο το μεσημέρι μετά τις 1 να γίνει στο χώρο γλέντι, ως μία πρώτη κίνηση γνωριμίας με τους γείτονες αλλά και ανοίγματος της κατάληψης. Την Δευτέρα 6 Απριλίου, στις 7 το απόγευμα, θα πραγματοποιηθεί ανοιχτή συνέλευση της συλλογικότητας συνέλευση για την υγεία, σε μία προοπτική δημιουργίας και λειτουργίας κοινωνικού ιατρείου στο χώρο της κατάληψης.

Η νέα λαϊκή συνέλευση ορίστηκε για την Τρίτη 7 Απριλίου, στις 7 το απόγευμα.

Άμεσα ξεκίνησαν οι εργασίες τόσο στην αυλή όσο και στον εσωτερικό χώρο, ενώ σε γενικές γραμμές το οίκημα βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση. Οι γείτονες έδειξαν ενδιαφέρον για την κίνηση, τα θετικά σχόλια ήταν αρκετά, ενώ κάποιοι βοήθησαν και στις εργασίες.

Κάποια ώρα αργότερα πλησίασαν σε απόσταση και κάποια περιπολικά, με τους μπάτσους να μεταφέρουν στους ασυρμάτους ότι αυτοί που έκαναν την κατάληψη «είναι κάτι μαθητές στους οποίους έχουν παρεισφρήσει νεαροί με σακίδια στην πλάτη»!!!

Η λαϊκή συνέλευση καλεί σε μία πρώτη ανοιχτή συνέλευση στο χώρο της κατάληψης στις 7 το απόγευμα.

Αναρχική/αντιεξουσιαστική εφημερίδα στις γειτονιές μας

Η νέα εφημερίδα του στεκιού κυκλοφορεί από τις αρχές της εβδομάδας στους δρόμους, τις πλατείες, τους σταθμούς του μετρό και του ηλεκτρικού στις γειτονιές μας. Τυπώθηκε σε 5.000 αντίτυπα και μοιράζεται χωρίς αντίτιμο.

Εδώ μπορείτε να την κατεβάσετε σε μορφή pdf.