αναρχικό – αντιεξουσιαστικό
Ανοιχτή συνέλευση των κατοίκων του Θησείου, του Κουκακίου και των Πετραλώνων για να οργανώσουμε τις δράσεις και τις κινητοποιήσεις για τα μέσα μαζικής μεταφοράς.
Κυριακή 6 Φλεβάρη – 12:00πλατεία Μερκούρη – Άνω Πετράλωνα.
Η δράση της ανοιχτής συνέλευσης κατοίκων των γειτονιών μας για τα μέσα μαζικής μεταφοράς συνεχίζεται. Το απόγευμα της Πέμπτης 27 Ιανουαρίου πραγματοποιήθηκε παρέμβαση στην γραμμή 15 του τρόλεϊ και στη συνέχεια στον σταθμό του μετρό Συγγρού-Φιξ, στο Κουκάκι.
Το απόγευμα της Τρίτης 18 Ιανουαρίου, σε ένδειξη αλληλεγγύης στους αγωνιζόμενους εργαζομένους στα μέσα μαζικής μεταφοράς και διεκδικώντας ελεύθερες μετακινήσεις για όλους, η Ανοιχτή Συνέλευση κατοίκων των Πετραλώνων, του Θησείου και του Κουκακίου πραγματοποίησε παρέμβαση στον ηλεκτρικό σταθμό σταθμό των Πετραλώνων (με μοίρασμα κειμένων και ταυτόχρονο κλείσιμο των ακυρωτικών μηχανημάτων).
Στη συνέχεια ο κόσμος επιβιβάστηκε στο τρένο και αποβιβάστηκε στον ηλεκτρικό σταθμό της Καλλιθέας, πραγματοποιώντας ανάλογη παρέμβαση. Μετά το τέλος της δράσης η συνέλευση επέστρεψε στα Πετράλωνα.
Οι αντιδράσεις τόσο των εργαζομένων όσο και των επιβατών, με εξαίρεση κάποιες ελάχιστες γραφικές περιπτώσεις, ήταν θετικές. Φυσικά ήταν εμφανές ένα μούδιασμα από μεριάς επιβατών ως προς την υπεράσπιση της ελεύθερης μετακίνησης σε περίπτωση συνάντησης στη διαδρομή τους με κάποιον ελεγκτή. Ωστόσο, καθώς οι παρεμβάσεις θα συνεχίζονται, ελπίζουμε αυτή η ψυχολογία να αλλάξει και να μετατραπεί σε διάθεση για δράση, όπως συμβαίνει και σε άλλες κινήσεις που προτάσσουν την άρνηση πληρωμής όπως π.χ. αυτή των διοδίων.
Το κείμενο που μοιραζόταν.
Σήμερα 16 Ιανουαρίου πραγματοποιήθηκε στην πλατεία Μερκούρη η 2η ανοιχτή συνέλευση για τα ΜΜΜ η οποία αποφάσισε μια σειρά από δράσεις προς την κατεύθυνση της ελεύθερης μετακίνησης για όλους και την έκφραση της αλληλεγγύης μας στις κινητοποιήσεις των εργαζομένων στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Η συνέλευση κατέληξε σε ένα κείμενο το οποίο θα συνοδεύει τις μελλοντικές της δράσεις.
Στις 9 Ιανουαρίου πραγματοποιήθηκε ανοιχτή συνέλευση στην πλατεία Μερκούρη με θέμα την αλληλεγγύη στους αγωνιζόμενους απεργούς στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και την ελεύθερη μετακίνηση. Στη συνέλευση συμμετείχαν γύρω στα τριάντα άτομα και πραγματοποιήθηκε κουβέντα σχετικά με τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων, την επίθεση του κράτους και του κεφαλαίου στις συγκοινωνίες, την άρνηση πληρωμής, την ελεύθερη μετακίνηση και το συντονισμό και την επικοινωνία με άλλες τοπικές συνελεύσεις.
Αποφασίστηκε να γραφτεί ένα κείμενο, το οποίο θα μοιραστεί στις δράσεις οι οποίες θα πραγματοποιηθούν το επόμενο διάστημα, καθώς και νέα ανοιχτή συνέλευση την Κυριακή 16 Ιανουαρίου στην πλ. Μερκούρη, στις 12 το μεσημέρι.
Ύστερα από δύο παρεμβάσεις που πραγματοποιήθηκαν τον προηγούμενο μήνα στον ηλεκτρικό σταθμό των Πετραλώνων, τη γραμμή 15 του τρόλεϊ και τον σταθμό του μετρό Φιξ στο Κουκάκι, κάτοικοι από τις γειτονιές των Πετραλώνων καλούν σε ανοιχτή συνέλευση για την παραπέρα οργάνωση δράσεων σχετικά με τα μέσα μαζικής μεταφοράς.
Όπως αναφέρει και η αφίσα οι μεταφορές είναι κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα (…) κάποια στιγμή πρέπει να πούμε και εμείς όπως και οι εργαζόμενοι ότι φτάνει και να προβάλλουμε τους δικούς μας στόχους: δωρεάν μετακίνηση για όλους, αλληλεγγύη στους αγώνες των εργαζομένων στα Μ.Μ.Μ.
Την Κυριακή το μεσημέρι, στις 12, στην πλατεία Μερκούρη στα Άνω Πετράλωνα (σε περίπτωση βροχής η συνέλευση θα γίνει στην κατάληψη του ΠΙΚΠΑ).
Εκδήλωση ενημέρωσης και συζήτησης, για τη δικαστική δίωξη 3 κατοίκων που δραστηριοποιούνται στο κίνημα για την υπεράσπιση των λόφων του Φιλοπάππου, πραγματοποιήθηκε το μεσημέρι της Κυριακής στον Λουμπαρδιάρη. Καμιά 50αριά γείτονες ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα, το οποίο ξεκίνησε με ενημέρωση σχετικά με τη δίωξη των γειτόνων μας και στη συνέχεια με κατάθεση εκτιμήσεων πάνω σε αυτήν. Κοινή είναι η εκτίμηση ότι η δίωξη γίνεται σε μία εκδικητική κατεύθυνση για όσα έχουμε κερδίσει όλα αυτά τα χρόνια στους λόφους, ενώ η επιλογή των συγκεκριμένων 3 κατοίκων έγινε στη βάση ότι οι αρχαιολόγοι της Α΄ ΕΠΚΑ γνωρίζουν τα ονόματά τους επειδή εδώ και χρόνια έχουν ασχοληθεί με την αναζήτηση και συλλογή δημοσίων εγγράφων που αφορούν τις αυθαιρεσίες του κράτους και των ιδιωτών στους λόφους του Φιλοπάππου.
Η συνέχεια της κουβέντας κινήθηκε σε μία γραμμή απολογισμού του αγώνα αυτών των 8 χρόνων, με σύντομες ιστορικές αναδρομές σε στρατηγικές και επιλογές, με αναγνώριση ακόμη και κάποιων λανθασμένων επιλογών, εν τέλει κατατέθηκαν τα βιώματα που είχε ο καθένας και η καθεμιά μέσα σε αυτόν τον συλλογικό αγώνα.
Οι λόφοι του Φιλοπάππου έμειναν ανοιχτοί, ζωντανοί, πράσινοι, προσβάσιμοι ολόκληρο το 24ωρο χάρη στην άμεση δράση χιλιάδων ανθρώπων από τις γύρω γειτονιές. Στις λαϊκές συνελεύσεις, στις συζητήσεις, στις εκδηλώσεις, στις διαδηλώσεις, στις συγκρούσεις, στο σαμποτάζ των «έργων ανάπλασης», στις δενδροφυτεύσεις, στις λαϊκές κουζίνες. Η κοινωνική χρήση των λόφων είναι το μοναδικό εχέγγυο ότι όσα έχουμε καταφέρει μέχρι σήμερα θα τα διατηρήσουμε.
Και μάλλον είμαστε πολύ πεισματάρηδες για να αφήσουμε τα κρατικά και ιδιωτικά συμφέροντα και τους αρχαιολόγους να μετατρέψουν σε τσιφλίκι τους αυτόν τον δημόσιο χώρο των 700 στρεμμάτων. Και την Τετάρτη θα είμαστε στα δικαστήρια για να υπερασπιστούμε τον αγώνα μας. Γιατί όπως γράφουμε και στην προκήρυξη που μοιράστηκε την Παρασκευή στις λαϊκές αγορές του Κουκακίου και των Πετραλώνων, «ο αγώνας για το λόφο του Φιλοπάππου δεν έγινε από μεμονωμένα άτομα, από κάποιους ειδικούς και ’’φορτικούς’’ ανθρώπους, αλλά από όλους εμάς που νοιαζόμαστε για τις γειτονιές μας και την ίδια εντέλει τη ζωή μας. Στις 20 Οκτώβρη δεν δικάζονται ο Νίκος, η Στέλλα και ο Άκης, αλλά η λαϊκή συνέλευση του Θησείου, του Κουκακίου και των Πετραλώνων».
.
8 χρόνια αγώνας για ελεύθερο Φιλοπάππου χωρίς εμπορευματοποίηση, κάγκελα, εισιτήρια, τσιμέντα, αυτοκίνητα, με ελεύθερη πρόσβαση και χρήση όλο το 24ωρο.
Όπως απέτυχαν τα σχέδιά τους, θα αποτύχουν και οι διώξεις τους.
Οι κάτοικοι συγκεντρώνονται, συζητούν και αποφασίζουν την Κυριακή 17 Οκτώβρη 2010 στον Λουμπαρδιάρη, στις 11.30 το πρωί.
Δικαστήρια Ευελπίδων, στη δίκη των 3 κατοίκων, Τετάρτη 20 Οκτώβρη, ώρα 12, κτίριο 8, αίθουσα 2.
Πρωτοβουλία κατοίκων γύρω από τους λόφους του Φιλοπάππου
.
Νοέμβριος 2007, λαϊκή συνέλευση κατοίκων καταστρέφει την περίφραξη που απαγόρευε την ελεύθερη πρόσβαση στον χώρο της Πνύκας.
Από τον Νοέμβριο του 2002, οι κάτοικοι των περιοχών γύρω από τους λόφους Φιλοπάππου, αποφάσισαν μέσα από λαϊκές συνελεύσεις, μακριά από κόμματα, αρχηγούς, ειδικούς και θεσμικούς φορείς, να μην επιτρέψουν σε κρατικά και ιδιωτικά συμφέροντα να μετατρέψουν το λόφο σε τσιφλίκι τους.
Η ΕΑΧΑ (ανώνυμη εταιρεία ενοποίησης αρχαιολογικών χώρων Αθήνας) και το Υπουργείο Πολιτισμού, σε συνεργασία με μια σειρά ιδιωτικών εταιρειών, επιχείρησαν να «αξιοποιήσουν» τους λόφους σύμφωνα με τη δικιά τους αντίληψη περί αξιοποίησης, η οποία περιελάμβανε τσιμέντο (για κατασκευή μαγαζιού, γκαλερί, θεάτρου, καφετέριας, δρόμων), κάγκελα (για περίφραξη των λόφων), φυλάκια, εισιτήρια και ωράριο λειτουργίας.
Όλος αυτός ο σχεδιασμός εντάχθηκε στο πλαίσιο της ενοποίησης των αρχαιολογικών χώρων, μιας επιχείρησης που στήθηκε ενόψει ολυμπιακών αγώνων και από την οποία φιλοδοξούσαν (όπως και από τους ολυμπιακούς αγώνες) να αποκομίσουν τεράστια κέρδη.
Όμως, έπειτα από πρωτοβουλία τριών γειτόνων μας καλέστηκε στις 3 Νοεμβρίου 2002 η πρώτη λαϊκή συνέλευση, η οποία αποτέλεσε την αρχή ενός ακηδεμόνευτου αγώνα των ίδιων των κατοίκων Πετραλώνων-Θησείου-Κουκακίου για την υπεράσπιση του Φιλοπάππου.
Οι κάτοικοι, μέσα από ένα διαρκή αγώνα, συνειδητοποίησαν ότι δεν έχουν να περιμένουν τίποτα και από κανέναν όσον αφορά την τύχη της γειτονίας τους . Ότι μόνο μέσα από αντιιεραρχικές, ισότιμες και ανοιχτές διαδικασίες μπορούν να πετύχουν τους σκοπούς τους, οι οποίοι δεν ήταν άλλοι από το να κρατήσουν τους λόφους ανοιχτούς, χωρίς εισιτήριο και κάγκελα, να προστατέψουν αυτό το φυσικό περιβάλλον στο κέντρο της μητρόπολης από τα επιχειρηματικά σχέδια κράτους και ιδιωτών, να πετύχουν αρμονική συνύπαρξη αρχαίων μνημείων, ανθρώπινης παρουσίας και οικοσυστήματος. Σκοποί οι οποίοι επιτεύχθηκαν μέσα από ένα μακροχρόνιο αγώνα, ο οποίος συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Έναν αγώνα ο οποίος οργανώθηκε στις λαϊκές συνελεύσεις όπου οι κάτοικοι αποφασίζουν για τους ίδιους και τις γειτονιές τους. Μια διαδρομή που περιελάμβανε το ρίξιμο των κάγκελων και των περιφράξεων, το σταμάτημα των έργων καταστροφής του λόφου με κάθε τρόπο, αλλά και εκδηλώσεις αντιπληροφόρησης, ανταλλαγής απόψεων και ζύμωσης, γλέντια και χορούς, συγκρούσεις και παρεμβάσεις, συζητήσεις και διαδηλώσεις.
Εν ολίγοις, μπήκε σε κίνηση η δράση των ίδιων των υποκειμένων μέσα από αυτοοργανωμένες διαδικασίες, μακριά από λογικές ανάθεσης , πολιτικού οφέλους και κόστους, με βάση την σύνθεση σε ότι αφορά τη λήψη αποφάσεων, το σεβασμό στην διαφορετικότητα και την αλληλεγγύη και με στόχο την προστασία του Φιλοπάππου.
Απέναντι στον αγώνα των κατοίκων το κράτος απάντησε ανεπιτυχώς σε διάφορες χρονικές στιγμές (και εφόσον είδε ότι δεν μπορεί ούτε να τον αφομοιώσει ούτε να τον καθοδηγήσει) με τη λάσπη διαφόρων έμμισθων κονδυλοφόρων, με τις απειλές των διαφόρων μπράβων-security, με την καταστολή παρατάσσοντας τις σιδερόφραχτες διμοιρίες με χακί, μπλε και ότι άλλο χρώμα στολή θες και τελευταίως με μηνύσεις.
Στις 20 Οκτώβριου δικάζονται 3 γείτονες μας με την κατηγορία ότι με «πειθώ και φορτικότητα υποκινούσαν την ρίψη της περίφραξης». Μια κατηγορία η οποία λειτουργεί εκδικητικά και κατασταλτικά. Εκδικητικά προς τρεις ανθρώπους οι οποίοι συμμετείχαν στο κίνημα του Φιλοπάππου και συνεισέφεραν πάρα πολλά πράγματα σε αυτόν τον αγώνα και ταυτόχρονα κατασταλτικά και εκφοβιστικά προς όλους του κατοίκους οι οποίοι αντέταξαν το δικό τους, συλλογικό «συμφέρον» απέναντι στα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα του κράτους και του κεφαλαίου και νίκησαν.
Όπως έγραφε η συντονιστική επιτροπή το Μάρτιο του 2003 στο έντυπο με τίτλο «Τι συμβαίνει στου Φιλοπάππου-θέσεις του κινήματος κατοίκων»:
«Ας συμβάλουμε όλοι στην ανάπτυξη αυτού του αυτόνομου και ακηδεμόνευτου κινήματος κατοίκων για την προστασία των ελεύθερων χώρων και της ποιότητας ζωής μας. Η αυτοοργάνωσή μας μέσα από τις λαϊκές συνελεύσεις και ανοιχτές επιτροπές με άμεση δημοκρατία είναι η εγγύηση ότι το κίνημα δεν θα χειραγωγηθεί, δεν θα εξυπηρετήσει κομματικά συμφέροντα και θα επεκταθεί.
Πριν από τις 3 Νοεμβρίου 2002 ξέραμε ότι κανένας δε ρωτούσε την γνώμη μας για τίποτα. Τώρα πια ξέρουμε, τίποτα δεν είναι το ίδιο , ξέρουμε ότι έχουμε τη δύναμη να επιβάλουμε την συλλογική θέλησή μας για τα ζητήματα που μας αφορούν».
Ο αγώνας για το λόφο του Φιλοπάππου δεν έγινε από μεμονωμένα άτομα, από κάποιους ειδικούς και «φορτικούς» ανθρώπους, αλλά από όλους εμάς που νοιαζόμαστε για τις γειτονιές μας και την ίδια εντέλει τη ζωή μας.
Στις 20 Οκτώβρη δεν δικάζονται ο Νίκος, η Στέλλα και ο Άκης, αλλά η λαϊκή συνέλευση Θησείου-Κουκακίου-Πετραλώνων.
Κανένας γείτονας δεν είναι μόνος του.
Αλληλεγγύη, συλλογικότητα, αυτοοργάνωση.
Όλοι στη συγκέντρωση των κατοίκων την Κυριακή 17 Οκτώβρη στο Λουμπαρδιάρη στις 11:30 π.μ. και την Τετάρτη 20 Οκτώβρη στα δικαστήρια της Ευελπίδων στις 12 μ.μ.
.
Το μόνο σίγουρο για το φθινόπωρο είναι ότι θα βρέξει! για όλα τα υπόλοιπα δε μένει παρά να φροντίσουμε εμείς. Να συναντηθούμε ξανά και να δομήσουμε κοινότητες αγώνα στις γειτονιές μας, να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας, να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας.
Προβολή του βίντεο “Argentinazo”, Σάββατο 9 Οκτωβρίου, 7 μ.μ., στηνΚορεάτικη Αγορά (απέναντι από το αμαξοστάσιο του ΗΛΠΑΠ).
Κάπου στα τέλη του Ιούλη πραγματοποιήθηκε η τελευταία συνέλευση κατοίκων των γειτονιών μας με θεματική τη λεηλασία των ζωών μας από τα πολιτικά και οικονομικά αφεντικά. Με έναν απολογισμό των πεπραγμένων έκλεισε ένας πρώτος γύρος δραστηριοποίησης γύρω από το συγκεκριμένο ζήτημα, στη βάση της οριζόντιας οργάνωσης, της ισότιμης συμμετοχής, της αδιαμεσολάβητης δράσης. Και εκείνη η συνέλευση ανανέωσε το ραντεβού της για νωρίς τον Σεπτέμβρη, για να εξετάσουμε και πάλι τις προοπτικές και τους τρόπους παρέμβασης, σε τοπικό επίπεδο, μέσα στη συγκυρία.
Μία πρώτη συζήτηση έγινε την προηγούμενη εβδομάδα. Ορίστηκε μία πιο συγκεκριμένη θεματολογία (περιεχόμενο των ομάδων εργασίας που έχουν συγκροτηθεί, αντιπληροφόρηση, τοπικές παρεμβάσεις σε σχέση με ζητήματα ευρύτερου κοινωνικού ενδιαφέροντος, η προοπτικής νέας λαϊκής συνέλευσης κ.α.) και ορίστηκε νέα ανοιχτή συζήτηση για την Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου, στις 8 το βράδυ, στην κατάληψη του ΠΙΚΠΑ (Τιμοδήμου και Αντωνιάδου, στα Άνω Πετράλωνα).
Το απόγευμα της Δευτέρας πραγματοποιήθηκε στην πλατεία Μερκούρη η λαϊκή συνέλευση με την οποία έκλεισε ένας πρώτος κύκλος κινήσεων, σε τοπικό επίπεδο, σχετικά με την κοινωνική και θεσμική κρίση που βιώνουμε. Ο απολογισμός απασχόλησε το μεγαλύτερο μέρος της κουβέντας, και συγκεκριμένα ο χειρισμός του επεισοδίου που σημειώθηκε στην τελευταία διαδήλωση που πραγματοποιήθηκε στις γειτονιές μας.
Στη συζήτηση εκφράστηκε η επιθυμία να συνεχίσει η λαϊκή συνέλευση να υπάρχει σαν κύταρρο επικοινωνίας, συνεύρεσης και ανάληψης δράσεων και από τον Σεπτέμβριο. Σε αυτά τα πλαίσια, μία πρώτη κουβέντα σχετικά με την προετοιμασία μίας νέας συνέλευσης ορίστηκε να γίνει την Πέμπτη 9 Σεπτεμβρίου, στις 8.30 το απόγευμα, στην κατάληψη του ΠΙΚΠΑ (Τιμοδήμου και Αντωνιάδου, στα Άνω Πετράλωνα).