Ετικέτα: Κάτω Πετράλωνα

Πως δεν πληρώνουμε το χαράτσι! Γενικευμένη άρνηση πληρωμών! Στη κρίση κανένας μόνος του! Όλοι στη Λαϊκή Συνέλευση των γειτονιών μας!

Όλοι στους δρόμους-όλοι στις πλατείες.

Όλοι μαζί μπορούμε τα πάντα.

Τίποτα δεν τελείωσε…όλα συνεχίζονται.

Πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Δευτέρας η δεύτερη λαϊκή συνέλευση με θέμα την οικονομική μας αφαίμαξη, αυτή τη φορά στην πλατεία της Αγίας Αικατερίνης, στα Κάτω Πετράλωνα. Δεδομένου της κεντρικότητας του σημείου μέσα στη γειτονιά, αυτή τη φορά ήταν περισσότερος ο κόσμος ο οποίος κοντοστάθηκε να παρακολουθήσει τη συζήτηση, αποφεύγοντας ωστόσο μία πιο ενεργητική συμμετοχή.

Για μία ακόμη φορά τονίστηκε η ανάγκη να βρεθεί και να επικοινωνήσει ο κόσμος της γειτονιάς, να χτίσει σχέσεις αλληλεγγύης απέναντι στην επίθεση των αφεντικών. Το ζήτημα της ακρίβειας απασχόλησε ένα μέρος της συζήτησης και κατατέθηκαν ιδέες που κινούνταν από την παρέμβαση σε σούπερ μάρκετ της γειτονιάς ζητώντας μείωση 15% στις τιμές των προϊόντων μέχρι τη μαζική απαλλοτρίωση ειδών πρώτης ανάγκης. Επίσης, κάποιος κόσμος που βρέθηκε στη συνέλευση προσφέρθηκε από Σεπτέμβρη να πάρει την πρωτοβουλία να οργανώσει, βοηθητικά ως προς το σχολείο, μαθήματα σε παιδιά.

Η λαϊκή συνέλευση αποφάσισε να ξαναδώσει νέο ραντεβού την Δευτέρα 28 Ιουνίου, αυτή την φορά στην πλατεία Μερκούρη, στα Άνω Πετράλωνα. Επίσης, αποφασίστηκε όταν κατατεθεί το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο, παραμονές της διαδήλωσης που θα πραγματοποιηθεί στο κέντρο της Αθήνας, να γίνει διαδήλωση στις γειτονιές του Θησείου και των Πετραλώνων (με σημείο συγκέντρωσης τον ηλεκτρικό σταθμό).

Όπως έχουμε αναφέρει πολλές φορές, η επίθεση των αφεντικών σε όλα τα μέτωπα οξύνεται, οι όροι διαβίωσης γίνονται όλο και πιο επαχθείς. Η συγκυρία μέσα στην οποία καλούμαστε να συζητήσουμε και να πράξουμε σε επίπεδο γειτονιάς, μέσα από λαϊκές συνελεύσεις, είναι πολύ συγκεκριμένη. Και έχουμε φτάσει σε ένα σημείο όπου δεν υπάρχει ούτε χρόνος, ούτε χώρος για παραχωρήσεις και συμβιβασμούς. Η κάθε κίνηση έχει τη δικιά της σημασία μέσα στον κοινωνικό και ταξικό ανταγωνισμό που ξεδιπλώνεται αυτόν τον καιρό. Και το ερώτημα είναι εάν θέλουμε να τραβήξουμε το σκοινί στα άκρα και να παλέψουμε για όλα αυτά που μας στερούν και μας κλέβουν, ή εάν θέλουμε απλά να βρούμε μία μέση συμβιβαστική λύση, αφομοιώσιμη από το πολιτικό σύστημα, στη λογική της συνδιαχείρισης της εξουσίας.

ΥΓ: Η ανοιχτή συνέλευση για το συντονισμό των πρακτικών ζητημάτων για την επόμενη λαϊκή συνέλευση θα πραγματοποιηθεί την Δευτέρα 21 Ιουνίου, στις 8 το απόγευμα, στην κατάληψη του ΠΙΚΠΑ (Τιμοδήμου και Αντωνιάδου, στα πέτρινα των Άνω Πετραλώνων).

Την Δευτέρα 14 Ιουνίου, λοιπόν, η νέα λαϊκή συνέλευση κατοίκων του Θησείου και των Πετραλώνων. Αυτή την φορά στην πλατεία της Αγίας Αικατερίνης, στα Κάτω Πετράλωνα. Ευκαιρία να γνωριστούμε, να επικοινωνήσουμε και να οργανωθούμε και με νέο κόσμο.

Αυτή τη φορά πέρα από το έντυπο υλικό, τα πηγαδάκια, τις προτάσεις και την ανάληψη δράσεων στο χώρο θα στηθεί και χαριστικό παζάρι ρούχων, αντικειμένων κτλ. Οπότε, όποιος έχει κάτι το οποίο μπορεί να μην είναι χρήσιμο σε αυτόν, αλλά μπορεί να χρησιμεύσει κάποιον άλλον, καλό θα ήταν να επιλέξει να το μοιραστεί στα πλαίσια αυτής της κίνησης, χωρίς τη διαμεσολάβηση του χρήματος. Μετά το τέλος της λαϊκής συνέλευσης θα ακολουθήσει γλέντι στην πλατεία.

Ραντεβού εκεί, για να συλλογικοποιήσουμε τις αντιστάσεις μας και να οργανωθούμε απέναντι στην επίθεση των αφεντικών.

Σε λαϊκή συνέλευση “για την υπεράσπιση των κοινωνικών μας κατακτήσεων και την κοινωνική αλληλεγγύη”, καλούν κάτοικοι του Θησείου και των Πετραλώνων την Τετάρτη 2 Ιουνίου, στις 7 το απόγευμα, στο πάρκο της Κορεάτικης Αγοράς (Περσεφόνης και Πειραιώς). Αντιγράφουμε από το αφισάκι που έχει κολληθεί στους τοίχους των γειτονιών μας:

Να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας

Εμείς, κάτοικοι των περιοχών Θησείου και Πετραλώνων, πολίτες ανεξαρτήτως πολιτικών απόψεων και κομματικών προτιμήσεων, που είχαμε την ευκαιρία να βρεθούμε, να συζητήσουμε και να δράσουμε για την αντιμετώπιση τοπικών ζητημάτων, όπως η δημιουργία του πάρκου της Κορεάτικης Αγοράς, το ξήλωμα των κεραιών κινητής τηλεφωνίας, την αναστολή του μέτρου της ελεγχόμενης στάθμευσης κ.λ.π., συγκεντρωθήκαμε στις 20 Μαΐου 2010 στο “Αψέντι”, όπου συζητήσαμε και καταλήξαμε ότι, απέναντι στην πρωτόγνωρη οικονομική και κοινωνική κατάσταση εξαθλίωσης που η οικονομική τρόικα έχει αποφασίσει να επιβάλει σε όλους μας, απαιτείται κοινωνική αντίσταση σε ένα πλαίσιο δράσης και αλληλεγγύης που μπορεί να ξεκινήσει από τις γειτονιές μας.

Μπροστά στο ψευτοδίλημμα, μεταξύ της διαχείρισης και επιβίωσης ενός συστήματος που έχει πια χρεοκοπήσει, και της δημιουργίας μιας καινούργιας πολιτικής και κοινωνικής κατάστασης που θα έχει ως κέντρο άνθρωπο και περιβάλλον μαζί, η συμμετοχή όλων μας σε διαδικασίες αυτοοργάνωσης και διεκδίκησης μίας εναλλακτικής, δίκαιης κοινωνικής λύσης, αποτελεί την ελάχιστη πολιτική πράξη που μπορεί όντως να μας οδηγήσει μακριά από τα κοινωνικά και οικονομικά αδιέξοδα που μας “φορτώνουν”.

Σήμερα, υπό το βάρος των πιέσεων που δεχόμαστε ως κοινωνία από την γενικότερη πολιτική και οικονομική κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στη χώρα μας και παγκοσμίως, αισθανθήκαμε την ανάγκη να ενωθούμε ξανά, σε μία ευρύτερη πολιτική βάση, για να επεξεργαστούμε το ρόλο μας ως τοπική κοινωνία και τη δυνατότητά μας να ενεργήσουμε στην κατεύθυνση της αντιμετώπισης των νέων αυτών συνθηκών.

Πιστεύουμε ότι η μόνη απάντηση από τη μεριά των πολιτών είναι η οργάνωση αντίστασης και η αλληλεγγύη και υποστήριξη που μπορούμε να βρούμε ο ένας στον άλλο.

Γιατί στις μέρες που έρχονται κανείς δεν θα μπορέσει να τα βγάλει πέρα μόνος του. Το πρόβλημα είναι ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ! – Η λύση που θέλουμε είναι στα ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ!

Καλούμε σε λαϊκή συνέλευση των κατοίκων Θησείου και Πετραλώνων, στις 2 Ιουνίου 2010, ώρα 7 μ.μ., στο Πάρκο της Κορεάτικης Αγοράς, Περσεφόνης και Πειραιώς, απέναντι από το Γκάζι.

…όπου Όλοι Μαζί θα πάρουμε αποφάσεις Οργάνωσης της Αντίδρασης και Αντίστασής μας, που θα ανατρέψουν αυτά που έχουν αποφασίσει για Μας χωρίς Εμάς!

Κάλεσμα κατοίκων Θησείου-Πετραλώνων

Μικροφωνική παρέμβαση για την απεργία στις 20 του Μάη πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Τρίτης στον ηλεκτρικό σταθμό των Πετραλώνων. Μοιράστηκε σχετικό κείμενο και αναρτήθηκε πανό που έγραφε “κρίση σημαίνει λεηλασία, πόλεμο στον πόλεμο των αφεντικών”.

Θυμίζουμε ότι πριν την απεργία της 5ης Μάη, ανάλογη παρέμβαση πραγματοποιήθηκε και στο σταθμό του μετρό Συγγρού Φιξ, στο Κουκάκι.

Το Σάββατο 10 Απριλίου, μια ημέρα προτού ανακοινωθούν οι παράμετροι του περιβόητου «σχεδίου στήριξης της ελληνικής Οικονομίας», δυνάμεις της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας εισβάλλουν σε διάφορα σπίτια αναρχικών συντρόφων και συντροφισσών, διαρρέοντας ότι έχουν φτάσει ένα βήμα πριν από την εξάρθρωση της οργάνωσης «Επαναστατικός Αγώνας». Έτσι, κι ενώ η Ελλάδα όδευε ολοταχώς προς την επιτήρηση από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη ζωή των κατοίκων της, πρώτη είδηση στα δελτία ειδήσεων ήταν η «τεράστια επιτυχία του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη», η «σύλληψη των αδίστακτων τρομοκρατών» και η «νίκη της Δημοκρατίας».

Την Κυριακή 11 Απριλίου ανακοινώνεται από την υπηρεσία Τύπου της ΕΛ.ΑΣ. ότι έχουν συλληφθεί οι αναρχικοί Νίκος Μαζιώτης, Παναγιώτα Ρούπα, Κώστας Γουρνάς, Σαράντος Νικητόπουλος, Χριστόφορος Κορτέσης και Βαγγέλης Σταθόπουλος, έπειτα από έρευνα στα σπίτια τους, η οποία μάλιστα απέδωσε «πολύτιμα στοιχεία». Σχεδόν ταυτόχρονα, δημοσιογράφοι σε διατεταγμένη υπηρεσία εισβάλλουν στα σπίτια κάποιων εκ των έξι συλληφθέντων, παρουσιάζοντας «αδιάσειστα τεκμήρια της εγκληματικής τους δράσης», όπως βιβλία, έντυπα και προκηρύξεις του αντιεξουσιαστικού χώρου, όργανα γυμναστικής, ξυπνητήρια, καλαμωτές και ποδήλατα. Η δημοσιογραφική αλητεία έφτασε στο απόγειό της, όταν μεγάλα τηλεοπτικά Μέσα άρχισαν να διαρρέουν υποτιθέμενες «συνομιλίες-φωτιά», οι οποίες ενέπλεκαν τους έξι συλληφθέντες στην υπόθεση της έκρηξης βόμβας στα Πατήσια που στοίχισε τη ζωή ενός 15άχρονου πρόσφυγα από το Αφγανιστάν. Αφού για μια ολόκληρη μέρα παρουσιαζόταν μια τηλεφωνική συνομιλία που εμφάνιζε δύο από τους συλληφθέντες να διασκεδάζουν με το θέαμα του Αφγανού και της αδερφής του που «σκάλιζαν τη βόμβα», οι τηλερουφιάνοι αναγκάστηκαν να παραδεχτούν ότι δεν υπάρχει καμία τέτοια καταγεγραμμένη συνομιλία ούτε και οποιοδήποτε άλλο στοιχείο που θα μπορούσε να «δέσει» τους έξι συντρόφους με τη συγκεκριμένη ενέργεια. Παράλληλα, βέβαια, έσπευδαν να δημοσιεύσουν τα ονόματα άλλων συντρόφων και συντροφισσών που, σύμφωνα πάντα με τις «έγκυρες πληροφορίες» τους (απευθείας από τη Γ.Α.Δ.Α.), εμπλέκονται στην υπόθεση. Την ίδια ώρα, κάποιοι από τους συλληφθέντες βασανίζονταν από τους παλικαράδες του Χρυσοχοΐδη – συγκεκριμένα ο σύντροφος Κώστας Γουρνάς αναγκάστηκε να μείνει γυμνός, ενώ ξυλοκοπούταν και δεχόταν απειλές για τη ζωή των παιδιών και της συντρόφου του.

Είναι κοινό μυστικό ανάμεσα στους εργαζόμενους στα ΜΜΕ ότι τις παραμονές της «μεγάλης επιχείρησης» η Αυτού Εξοχότης ο Προστάτης του Πολίτη Μιχάλης Χρυσοχοΐδης συναντήθηκε με ιδιοκτήτες τηλεοπτικών σταθμών και εφημερίδων, προκειμένου να εξασφαλίσει την απαραίτητη επικοινωνιακή στήριξη της τρομοκρατικής εκστρατείας του. Ήταν, άλλωστε, απαραίτητη η παρουσίαση της ΕΛ.ΑΣ και της πολιτικής της ηγεσίας σαν υπερασπιστών μιας θολής «κοινής υπόθεσης», μιας «θωράκισης της κοινωνίας απέναντι στην τρομοκρατία». Σ’ αυτό το πλαίσιο, ζητήθηκε (και ζητείται) επίμονα από τους πολίτες να μετατραπούν σε καταδότες, να συνδράμουν στο χτίσιμο της καριέρας ενός παράφρονα υπουργού και των υπαλλήλων του, να συμμετάσχουν ενεργά στο σχέδιο «αναβαπτισμού» του πλήρως απαξιωμένου «πολιτικού κόσμου». Βέβαια, αυτή η θαυμαστή «κοινή υπόθεση» δεν είναι, στην πραγματικότητα, καθόλου κοινή. Η σωτηρία των τραπεζών, των πρεσβειών και των αστυνομικών τμημάτων δεν είναι -και δεν μπορεί να είναι- υπόθεση των καταπιεσμένων. Εκείνοι που ανέλαβαν να υπερασπιστούν τα παραπάνω «ευαγή ιδρύματα» είναι αυτοί που εξυπηρετούνται από την ύπαρξή τους.

Τα ΜΜΕ, ως αιχμή του δόρατος στη νέα «αντιτρομοκρατική εκστρατεία» του ελληνικού Κράτους, υπέδειξαν τους ενόχους -που πρέπει να καούν σαν άλλες μάγισσες-, εξυπηρετώντας έναν προφανή σκοπό: την άμβλυνση των κοινωνικών αντιστάσεων, την τρομοκράτηση εκείνων που αντιστέκονται κι εκείνων που θα θελήσουν να αντισταθούν στην εξαθλίωση που επιβάλλεται με ταχείς πια ρυθμούς στην κοινωνία. Η τρομοϋστερία των ημερών εξαπολύεται με κύριο σκοπό να απομονώσει κοινωνικά τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες, ενώ η καταστολή, οι συλλήψεις και οι φαντασμαγορικές επιχειρήσεις του αστυνομικού στρατού αποσκοπούν στον παραδειγματισμό και την τρομοκράτηση εκείνων που επιθυμούν να βγουν στους δρόμους, διεκδικώντας να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους. Η οικονομική και κοινωνική συγκυρία είναι ο ισχυρότερος ωρολογιακός μηχανισμός, που απειλεί να τινάξει στον αέρα τα προνόμια όλων εκείνων που ζουν εις βάρος της κοινωνίας. Η οποιαδήποτε προοπτική συλλογικοποίησης των αντιστάσεων στα σχέδια των κυρίαρχων είναι το αγκάθι στο μάτι της πολιτικής εξουσίας, η οποία –βλέποντας ότι δεν μπορεί να επιτύχει το στόχο της συναίνεσης με τις σοσιαλδημοκρατικές, φιλοκοινωνικές κορόνες και τα φληναφήματα περί «Κράτους Δικαίου»- καταφεύγει όλο και περισσότερο στην καταστολή και την ωμή τρομοκρατία. Η υπόθεση της «εξάρθρωσης του Επαναστατικού Αγώνα» είναι, ταυτόχρονα, μια προσπάθεια αποπολιτικοποίησης και εγκληματοποίησης του αναρχικού-αντιεξουσιαστικού χώρου στο σύνολό του, μια προσπάθεια εξουδετέρωσης των σχέσεων συντροφικότητας και αλληλεγγύης που δημιουργούν τους όρους της συλλογικής αντίστασης. Μέσα στην ολοένα και ασφυκτικότερη καθημερινότητα των νέων οικονομικών μέτρων που επιβάλλουν ΔΝΤ-ΕΕ-ΕΚΤ-ελληνικό Κράτος και Κεφάλαιο, η συνεχώς αυξανόμενη επιτήρηση, ο έλεγχος και η καταστολή είναι η μόνη απάντηση που δίνεται σε οποιονδήποτε επιλέγει να υψώσει το ανάστημά του.

Όμως, εκείνοι που τολμούν να μιλούν για «τυφλή βία», όντας οι ίδιοι αυτοί που βγάζουν έναν τεράστιο μισθοφορικό στρατό κατοχής στους δρόμους της πόλης, όντας αυτοί που τρομοκρατούν, που δολοφονούν και που βυθίζουν στην απελπισία, δεν υπολόγισαν καλά. Δεν σκοπεύουμε, σε καμία περίπτωση, να αφήσουμε τους συντρόφους και τις συντρόφισσές μας στα χέρια τους, στη λάσπη τους, στην εκδικητικότητά τους, ανεξάρτητα από τα τεκμήρια «αθωότητας» ή «ενοχής». Σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς είναι που ο καθένας καλείται να αποδείξει ότι είναι ελεύθερος άνθρωπος και όχι δούλος και ότι δεν αποδέχεται την υποταγή ως όρο ζωής. Να επιλέξουμε τις διαδρομές μας όχι με βάση τα κριτήρια, τις νόρμες και την νομιμότητα των κυρίαρχων, αλλά  με μοναδικά κριτήρια τον αγώνα για κατάργηση της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης ανθρώπου από άνθρωπο και την κριτική των ίδιων των καταπιεσμένων. Είναι καιρός να σταθούμε ο ένας δίπλα στον άλλο και απέναντι σε όλους αυτούς που λεηλατούν καθημερινά τις ζωές μας και τον πλανήτη, να μιλήσουμε και να δράσουμε.

Τώρα και για πάντα, η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας!

Λευτεριά στους συλληφθέντες για την υπόθεση του «Επαναστατικού Αγώνα»

Αλληλεγγύη σε όσες και όσους στοχοποιούνται από την αστυνομία και τα παπαγαλάκια της

* Σήμερα το πρωί πραγματοποιήθηκε μαζικό μοίρασμα της προκήρυξης, πόρτα με πόρτα και χέρι με χέρι στα Κάτω Πετράλωνα. Υπενθυμίζουμε ότι πριν από 10 ημέρες περίπου, εδώ είχε λάβει χώρα μία από τις αστυνομικές τρομοκρατικές επιχειρήσεις,  με εισβολή και έρευνα σε σπίτι συντρόφου).

«Να φύγετε από εδώ. Εμάς μας βάζουν να έχουμε ταμειακές μηχανές και να κόβουμε αποδείξεις και εσείς δεν πληρώνετε τίποτα»! Αυτά ήταν, μεσ’ τις άκρες, τα λόγια που ξεστόμισαν κάποιοι έμποροι στη χθεσινή λαϊκή αγορά των Κάτω Πετραλώνων εναντίον μικροπωλητών μεταναστών. Και στη συνέχεια πήραν την πραμάτειά τους και αρνούνταν να τους την επιστρέψουν.

Απ’ ότι φαίνεται κάποιοι από τους εμπόρους της λαϊκής αγοράς θεωρούν ότι οι πάγκοι των μεταναστών είναι που τους αφήνουν νηστικούς (;), οι πάγκοι των μικροπωλητών είναι που τους επιβάλλουν ακόμα ένα φορολογικό χαράτσι, οι πάγκοι των μικροπωλητών είναι που οδηγούν στην ακόμα μεγαλύτερη συρρίκνωση των πενιχρών εισοδημάτων. Αλλά έτσι είναι, όταν δεν έχεις το θάρρος να διεκδικήσεις και να απαιτήσεις από εκείνους που σου κλέβουν τη ζωή κάθε μέρα, επιλέγεις την εύκολη λύση: να χτυπήσεις αυτούς που βρίσκονται στην ίδια και χειρότερη θέση με εσένα, που καθημερινά εξασφαλίζουν οριακά τα απαραίτητα χρήματα για να μπορούν να θρέψουν τον εαυτό τους και την οικογένειά τους. Και δε θέλει μεγάλη φαντασία για να καταλάβουμε ποιός χαμογελάει τότε. Τα αφεντικά, που μας βλέπουν να σφαζόμαστε μεταξύ μας.

Αλλά απ’ ότι φαίνεται, σε αυτή τη συγκυρία, οι καταστάσεις έχουν αλλάξει. Είναι σαφές, πλέον, κοινωνικά ποιοι ευθύνονται για την «κρίση», για τη μείωση των μισθών, για την ανεργία και την ανέχεια. Και ενώ κάποιους μήνες πίσω στο άκουσμα της ρατσιστικής ατάκας «οι ξένοι μας παίρνουν τις δουλειές» θα έβλεπες γύρω σου βλέμματα συγκαταβατικά, αυτή τη φορά αρκετοί αντέδρασαν σε αυτή την κίνηση των εμπόρων και ανταπάντησαν με τον πλέον λαϊκό τρόπο: «και εμένα το παιδί μου αύριο που θα είναι άνεργο, θα βγάζει πάγκο για να μπορέσει να ζήσει».

Μέσα σε συνθήκες έντασης της εκμετάλλευσης, οι διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στους από κάτω οφείλουν να συνθλιβούν και όλοι μαζί, μία γροθιά, να απαντήσουμε στην επίθεση των αφεντικών.

εικόνες από τα μετ’ όπισθεν

Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών είναι λίγο-πολύ γνωστά. Το μεσημέρι της Κυριακής μπάτσοι εισέβαλαν για έρευνα στο σπίτι συντρόφου στα Κάτω Πετράλωνα. Έπειτα από κάποια ώρα 100 περίπου άτομα συγκεντρώθηκαν στην πλατεία της Αγίας Αικατερίνης και με πορεία κατευθύνθηκαν προς το σπίτι.

Συνθήματα και χλευασμός απέναντι στη διμοιρία και τους ΟΠΚίτες που είχαν στηθεί στην είσοδο της πολυκατοικίας. Συζητήσεις με τους περίοικους για την “αντι”τρομοκρατική παράσταση που έχουν στήσει οι μπάτσοι εδώ και δύο ημέρες.

Αργότερα ήρθαν και περαιτέρω ενισχύσεις δύο ακόμη διμοιριών οι οποίοι με σπρωξίματα και περιορισμένη χρήση της φισούνας απώθησαν τους συγκεντρωμένους από το στενό όπου βρίσκεται στο σπίτι. Η εισβολή ολοκληρώθηκε λίγο πριν τις 8 το βράδυ, οπότε και αποχώρησαν οι αλληλέγγυοι/ες που είχαν συγκεντρωθεί.

Εδώ και κάποιες ημέρες κυκλοφορεί μία μπροσούρα που εκδόθηκε από τη «Συνέλευση αλληλεγγύης στην Κωνσταντίνα Κούνεβα», ένα συλλογικό σχήμα που προέκυψε λίγες ημέρες μετά τη δολοφονική επίθεση τραμπούκων του Οικονομάκη εναντίον της Κωνσταντίνας, στα Άνω Πετράλωνα.

Στην  74σέλιδη έκδοση πέρα από την αναφορά στην υπόθεση της Κούνεβα (τις προκηρύξεις, τις αφίσες και τις κινήσεις αλληλεγγύης που πραγματοποιήθηκαν), επιχειρείται να αρθρωθεί λόγος γύρω από τις επισφαλείς εργασιακές σχέσεις, τη σεξουαλική εκμετάλλευση στους χώρους εργασίας και την όξυνση της επιτήρησης, του ελέγχου και της καταστολής, που αποτελούν εκφάνσεις του κράτους ασφάλειας, μέσα από το παράδειγμα του ΗΣΑΠ.

Όπως αναφέρεται και στο προλογικό σημείωμα «για τη συγγραφή των κειμένων χρησιμοποιήσαμε ένα σύνολο από ντοκουμέντα που απαλλοτριώθηκαν στην κατάληψη του ΗΣΑΠ».

Εμείς, θα θέλαμε να σταθούμε σε εκείνο το κομμάτι που εμπεριέχεται στην ενότητα του «κράτους ασφάλειας, μέσα από το παράδειγμα του ΗΣΑΠ», το οποίο αναφέρεται σε λαϊκή συνέλευση που πραγματοποιήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου, εν μέσω εξέγερσης, από κατοίκους των περιοχών μας και πώς αυτή αποτέλεσε αντικείμενο παρακολούθησης και καταγραφής από χαφιέ του ΗΣΑΠ. Αντιγράφουμε:

«Δεν είναι παράξενο που ο μηχανισμός ασφάλειας του ΗΣΑΠ βρέθηκε σε εγρήγορση τις μέρες του Δεκέμβρη: οι παρεμβάσεις στους σταθμούς του ΗΣΑΠ και του Μετρό ήταν αναπόσπαστο τμήμα εκείνης της εξέγερσης. Όμως, στο χρονικό που ακολουθεί, υπάρχει και μία ουσιαστική λεπτομέρεια: η καταγραφή και παρακολούθηση της λαϊκής συνέλευσης των κατοίκων στα Πετράλωνα, που πραγματοποιήθηκε στον πεζόδρομο έξω από τον σταθμό.  Η σχετική αναφορά καταδεικνύει ότι η συγκρότηση των μηχανισμών ασφάλειας εκτρέπεται πολύ γρήγορα σε καθολική επιτήρηση του κοινωνικού πεδίου.

16 Δεκέμβρη 2008: Ο ρουφιάνος-ελεγκτής Ε. Κεραμύδας ξεροστάλιασε από τις 5.15 το απόγευμα μέχρι τις 8.20 το βράδυ στο σταθμό Πετραλώνων (ρεύμα καθόδου προς Πειραιά) για να παρακολουθήσει “συγκέντρωση πλήθους”, όπως αναφέρει ο ίδιος. Επειδή ο ηλίθιος δε μπόρεσε να καταλάβει την προέλευση του “εγγράφου” (δηλαδή της προκήρυξης που μάζεψε), τον βοηθάμε εμείς: Λαϊκή συνέλευση κατοίκων Πετραλώνων-Θησείου-Κουκακίου».

Παρακολουθήσεις και καταγραφή συγκεντρώσεων και δράσεων γίνονται και σε άλλους σταθμούς του ΗΣΑΠ: στον Πειραιά, στον Ταύρο, στην πλατεία Βικτωρίας, στο Μοναστηράκι, στα Άνω Πατήσια.

«Από όλα τα παραπάνω γίνεται ορατή η προσπάθεια του κράτους και των επιχειρήσεων που ελέγχονται έστω και μερικώς από αυτό, να εξυφάνουν στο όνομα της ασφάλειας ένα ολοκληρωτικό και πλήρως ασφυκτικό πλέγμα επιτήρησης. Οι προσπάθειες αυτές περιλαμβάνουν τις ορατές σε όλους μας αστυνομικές δυνάμεις που περιπολούν συνεχώς στους δρόμους, την όλο και διευρυνόμενη χρήση ηλεκτρονικών μέσων επιτήρησης αλλά και σώματα και υπηρεσίες όπως το Γραφείο Φύλαξης και Πυρασφάλειας του ΗΣΑΠ που είναι επιφορτισμένο με τη συνεχή φύλαξη και επιτήρηση των χώρων και των επιβατών του ΗΣΑΠ. Τα κρατικοδίαιτα αυτά σώματα ασφαλείας συνεπικουρούνται και από υπαλλήλους ιδιωτικών εταιρειών security».