ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ – ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ στο Καθεστώς Έκτακτης Ανάγκης που επιβάλλουν τα ντόπια και διεθνή πολιτικά και οικονομικά αφεντικά

Η οξύτατη επίθεση  του κράτους και των αφεντικών στην κοινωνία έρχεται ως αποτέλεσμα και ως απάντηση του καθεστώτος στη συνολική και βαθιά κρίση του. Η φτώχεια, η εξαθλίωση, η εργοδοτική τρομοκρατία, η ποινικοποίηση των απεργιών, η στρατιωτικοποίηση της καταστολής, οι διώξεις αγωνιστών και ο ιδεολογικός πόλεμος ενάντια σε όσους αντιστέκονται αποτελούν τα μέσα για την επίτευξη του γενικού σκοπού που δεν είναι άλλος από το συνολικό και βίαιο μετασχηματισμό της κοινωνίας σε ένα άθροισμα ασύνδετων ατομικοτήτων που θα πειθαρχούν στις διαθέσεις και τους σχεδιασμούς των κυρίαρχων. Που δεν θα στρέφουν την οργή τους στους δυνάστες τους αλλά στους διπλανούς τους.

 

Απέναντι σε αυτή την επίθεση οι υπαρκτές αντιστάσεις αποτελούν το μόνο πραγματικό ανάχωμα, αφήνοντας ταυτόχρονα ανοιχτό το δρόμο για τη συνολική αμφισβήτηση του συστήματος της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης. Η διάχυτη κοινωνική και ταξική οργή και η έκφρασή της μέσα από εκατοντάδες κινητοποιήσεις  με σκληρές συγκρούσεις στους δρόμους και μαζικές απεργίες και διαδηλώσεις, με τις πρωτοβουλίες άρνησης πληρωμών, με καταλήψεις δημοσίων κτιρίων και αποκλεισμούς είναι μια διαρκής απειλή για το κράτος τα αφεντικά. Για την αντιμετώπιση αυτών των αντιστάσεων έχουν επιστρατευτεί οι κατασταλτικοί και οι ιδεολογικοί μηχανισμοί του καθεστώτος σε μια απόπειρα να ανακόψουν την ορμή τους, να περιορίσουν τις στοχεύσεις τους και να απομονώσουν τα πιο ριζοσπαστικά κομμάτια της κοινωνικής αντίστασης.

 

Η δικτατορία του κράτους και του καπιταλισμού δοκίμασε να κάμψει τις αντιστάσεις μέσω κατασταλτικών επιχειρήσεων μεγάλης κλίμακας όπως στις 11 Μάη και στις 28 και 29 Ιούνη , με την καταιγιστική προπαγάνδα και την διάχυση του φόβου από τα ΜΜΕ, αλλά και χρησιμοποιώντας τις αριστερές εφεδρείες της, όπως στις 20 Οκτώβρη με την περιφρούρηση της Βουλής από το ΚΚΕ. Οι πολύμορφες κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις και η απαξίωση του πολιτικού προσωπικού που έχει αναλάβει να φέρει σε πέρας την επίθεση των κυρίαρχων έφτασαν στα όριά του το πολιτικό σύστημα και οδήγησαν επί της ουσίας σε αδυναμία διακυβέρνησης το προηγούμενο κυβερνητικό σχήμα. Διαβάστε περισσότερα

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ – ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ στο Καθεστώς Έκτακτης Ανάγκης που επιβάλλουν τα ντόπια και διεθνή πολιτικά και οικονομικά αφεντικά

Η οξύτατη επίθεση  του κράτους και των αφεντικών στην κοινωνία έρχεται ως αποτέλεσμα και ως απάντηση του καθεστώτος στη συνολική και βαθιά κρίση του. Η φτώχεια, η εξαθλίωση, η εργοδοτική τρομοκρατία, η ποινικοποίηση των απεργιών, η στρατιωτικοποίηση της καταστολής, οι διώξεις αγωνιστών και ο ιδεολογικός πόλεμος ενάντια σε όσους αντιστέκονται αποτελούν τα μέσα για την επίτευξη του γενικού σκοπού που δεν είναι άλλος από το συνολικό και βίαιο μετασχηματισμό της κοινωνίας σε ένα άθροισμα ασύνδετων ατομικοτήτων που θα πειθαρχούν στις διαθέσεις και τους σχεδιασμούς των κυρίαρχων. Που δεν θα στρέφουν την οργή τους στους δυνάστες τους αλλά στους διπλανούς τους.

 

Απέναντι σε αυτή την επίθεση οι υπαρκτές αντιστάσεις αποτελούν το μόνο πραγματικό ανάχωμα, αφήνοντας ταυτόχρονα ανοιχτό το δρόμο για τη συνολική αμφισβήτηση του συστήματος της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης. Η διάχυτη κοινωνική και ταξική οργή και η έκφρασή της μέσα από εκατοντάδες κινητοποιήσεις  με σκληρές συγκρούσεις στους δρόμους και μαζικές απεργίες και διαδηλώσεις, με τις πρωτοβουλίες άρνησης πληρωμών, με καταλήψεις δημοσίων κτιρίων και αποκλεισμούς είναι μια διαρκής απειλή για το κράτος τα αφεντικά. Για την αντιμετώπιση αυτών των αντιστάσεων έχουν επιστρατευτεί οι κατασταλτικοί και οι ιδεολογικοί μηχανισμοί του καθεστώτος σε μια απόπειρα να ανακόψουν την ορμή τους, να περιορίσουν τις στοχεύσεις τους και να απομονώσουν τα πιο ριζοσπαστικά κομμάτια της κοινωνικής αντίστασης.

 

Η δικτατορία του κράτους και του καπιταλισμού δοκίμασε να κάμψει τις αντιστάσεις μέσω κατασταλτικών επιχειρήσεων μεγάλης κλίμακας όπως στις 11 Μάη και στις 28 και 29 Ιούνη , με την καταιγιστική προπαγάνδα και την διάχυση του φόβου από τα ΜΜΕ, αλλά και χρησιμοποιώντας τις αριστερές εφεδρείες της, όπως στις 20 Οκτώβρη με την περιφρούρηση της Βουλής από το ΚΚΕ. Οι πολύμορφες κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις και η απαξίωση του πολιτικού προσωπικού που έχει αναλάβει να φέρει σε πέρας την επίθεση των κυρίαρχων έφτασαν στα όριά του το πολιτικό σύστημα και οδήγησαν επί της ουσίας σε αδυναμία διακυβέρνησης το προηγούμενο κυβερνητικό σχήμα. Διαβάστε περισσότερα