Κατηγορία: Δημόσιοι χώροι

Δύο ημέρες δράσεων ενάντια στη μετατροπή των Άνω Πετραλώνων σε ζώνη κατανάλωσης ήταν αυτές που πέρασαν. Δράσεις οι οποίες, μετά τη εμπρηστική επίθεση στο σπίτι αγωνιζόμενου κατοίκου της περιοχής, ήρθαν να υποδηλώσουν με τον πλέον απόλυτο τρόπο ότι κανείς δεν τρομοκρατείται και ότι ο αγώνας που έχει ξεκινήσει τις τελευταίες εβδομάδες θα συνεχιστεί, αμείωτος.

Προφανώς οι έμποροι της διασκέδασης, που σχεδίασαν, και οι μπράβοι τους, που υλοποίησαν, την προχθεσινή εμπρηστική επίθεση, δεν υπολόγισαν την κοινωνική δυναμική που έχει αναπτυχθεί, κατά βάση στα Άνω Πετράλωνα, απέναντι στη μετατροπή τους σε καταναλωτικό πάρκο. Όσοι είχαν μάτια, όμως, είδαν, και όσοι θέλησαν να καταλάβουν, κατάλαβαν. Κανένας κάτοικος δεν ήταν μόνος του, κανένας κάτοικος δεν είναι μόνος του!

Η βραδινή πορεία του Σαββάτου που ξεκίνησε από την πλατεία Μερκούρη ήταν το πρώτο μήνυμα. 200 άτομα διαδήλωσαν περνώντας από την Κυδαντιδών και την Τρώων φωνάζοντας συνθήματα όπως «έξω οι μπράβοι από τη γειτονιά», «αν δεν αντισταθούμε σ’ όλες τις γειτονιές, οι πόλεις μας θα γίνουν μοντέρνες φυλακές», «ενάντια στα κέρδη και το βόλεμα, οι δημόσιοι χώροι δεν είναι εμπόρευμα», «βενζίνη και μπουκάλι, στου μπράβου το κεφάλι», «ξυπνήστε γειτόνοι πριν να ειναι αργά, τα σπίτια σας θα γίνουνε μόνο μαγαζιά». Και είναι ενδεικτικό ότι οι έμποροι της διασκέδασης ήταν μαζεμένοι (από όλες τις πλευρές). Χαρακτηριστική είναι η στιγμή κατά την οποία, ενώ η διαδήλωση ανέβαινε την Καλλισθένους, το αφεντικό εστιατορίου της Κυδαντιδών πρόσταξε στους πιτσιρικάδες του να μαζέψουν γρήγορα τις τέντες οι οποίες έχουν μετατρέψει το πεζοδρόμιο σε προέκταση του μαγαζιού του.

Το μήνυμα ήταν σαφές και ας κόπτονταν κάποιοι ότι δεν υπάρχουν μπράβοι στα Πετράλωνα. Γιατί στην ερώτηση «ποιοί αποπειράθηκαν να κάψουν το σπίτι του γείτονά τους», σιωπούσαν.

Η μεσημεριανή λαϊκή συνέλευση της Κυριακής είχε ακόμη περισσότερους κατοίκους από την αντίστοιχη πρώτη. Ήταν εμφανές το γεγονός ότι η επίθεση στο σπίτι του Γιάννη και της οικογένειάς του έδρασε συσπειρωτικά, παρά αποσυνθετικά. Γόνιμη συζήτηση και ποικίλες απόψεις. Κάποιοι μαγαζάτορες πλησίασαν για λίγο τη συζήτηση, δεν τοποθετήθηκαν ωστόσο. Πείσμα και αποφασιστικότητα τα διάχυτα συναισθήματα στα πηγαδάκια και στη συλλογική μας συζήτηση. Οι δημόσιες δράσεις αποφασίστηκε να συνεχιστούν. Την επόμενη Κυριακή, 29 του μήνα, θα πραγματοποιηθεί διαδήλωση αλληλεγγύης στον Γιάννη Γιαννατσή, ενάντια στην τρομοκρατία των εμπόρων της διασκέδασης και των μπράβων τους, ενάντια στη μετατροπή της γειτονιάς μας σε καταναλωτικό πάρκο.

Υγ.: Η διαδήλωση του Σαββάτου είχε και μία απρόσμενη συνάντηση σε εστιατόριο της Κυδαντιδών. Ο γραμματέας του εθνικού συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ Νίκος Αθανασάκης γευμάτιζε μαζί με διάφορους άλλους παρατρεχάμενους. Το ευτράπελο της υπόθεσης είναι η απάντησή του στο αυθόρμητο σύνθημα των διαδηλωτών «ένα γιαουρτάκι για τον Αθανασάκη»: «Μα εγώ ρε παιδιά, τρώω σε παλιό εστιατόριο». Ενημερωμένος, λοιπόν, ο γραμματέας…

Συνεχίζονται οι κινητοποιήσεις κατοίκων των Άνω Πετραλώνων, ενάντια στη μετατροπή της γειτονιάς τους σε ζώνη κατανάλωσης. Ύστερα από σχετική απόφαση της λαϊκής συνέλευσης στις 8 Νοεμβρίου, αποφασίστηκε το Σάββατο 21 Νοεμβρίου το βράδυ, στις 10, να καλεστεί συγκέντρωση στην πλατεία Μερκούρη και πορεία-ενημέρωση στην περιοχή, ενώ την επομένη, Κυριακή 22 Νοεμβρίου, καλείται στις 12 το μεσημέρι νέα λαϊκή συνέλευση στην πλατεία Μερκούρη.

Το μεσημέρι της Κυριακής πραγματοποιήθηκε στην πλατεία Μερκούρη λαϊκή συνέλευση ενάντια στη σταδιακή μετατροπή των Άνω Πετραλώνων σε ζώνη κατανάλωσης. Είχε προηγηθεί σχετικό κάλεσμα (με αφίσες και κείμενα) από κατοίκους των Πετραλώνων.

Στιγμιότυπο της λαϊκής συνέλευσης

Αρκετός κόσμος, στη συντριπτική τους πλειοψηφία κάτοικοι των Άνω Πετραλώνων, αλλά και άλλων περιοχών που αντιμετωπίζουν παρόμοιο πρόβλημα (ίσως σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό), όπως στο Γκάζι, στο Θησείο και στην Πλάκα. Κατατέθηκαν προβληματισμοί, όπως προκύπτουν μέσα από την καθημερινότητα της γειτονιάς, ενημερώσεις σχετικά με το νομικό καθεστώς για την τοποθέτηση τραπεζοκαθισμάτων, βιωματικές περιγραφές κατοίκων άλλων περιοχών, εκτιμήσεις για την εξέλιξη της διαμορφωθείσας κατάστασης μέσα στο χρόνο.

Αυτό που ήταν έντονο σε ολόκληρη τη συζήτηση ήταν η ανάγκη να γίνουν άμεσα δράσεις, κατά βάση σε συλλογικό επίπεδο αλλά και σε μοριακό. Σε πρώτη φάση προτάθηκε να γίνει δενδροφύτευση στο σημείο της πλατείας όπου μαγαζάτορας κάποιες ημέρες πριν είχε πετσοκόψει τους θάμνους, καθώς και διαδήλωση στο άξονα της Καλλισθένους, Κυδαντιδών και Τρώων. Προτάσεις οι οποίες προκρίθηκαν από το σύνολο των συμμετεχόντων στη λαϊκή συνέλευση.

Αρχικά δενδροφύτευση στο σημείο όπου το αφεντικό του «Ελ Καμίνο» (ιδιοκτήτης και της «Μορφής» στο Θησείο) πετσόκοψε τους θάμνους. Στη συνέχεια οι ζαρτινιέρες από το οδόστρωμα βρέθηκαν στην είσοδο του μαγαζιού

Έξω από το μπαρ «Βραζιλιάνα»

Η διαδήλωση περιελάμβανε στάσεις έξω από τα μαγαζιά που έχουν επεκτείνει τα… ιδιοκτησιακά τους δικαιώματα σε πεζοδρόμια και δρόμους, είτε με τραπεζοκαθίσματα, είτε με τέντες, και ζαρντινιέρες, είτε με κρατήσεις θέσεων παρκινγκ για τους «εκλεκτούς» πελάτες τους.

Το πανό της διαδήλωσης

Στάσεις άλλοτε με λιγότερο και άλλοτε με περισσότερο ένταση, με ξεκάθαρο ωστόσο το μήνυμα των κατοίκων. Ότι σε αυτούς τους δρόμους και σε αυτές τις πλατείες θέλουν να ζούνε και κινούνται άνθρωποι που θέλουν να έχουν μία στοιχειώδη ποιότητα ζωής μέσα σε μία μητρόπολη όπου η επικοινωνία μεταξύ μας γίνεται όλο και πιο ασφυκτική, χάνεται συνεχώς.

Έξω από το εστιατόριο «Θεραπευτήριο»

Οδός Κυδαντιδών, εστιατόριο «Σαρδελάδικο»

Οδός Τρώων, έξω από τις «Πλειάδες» και το «Καφενείο»

Απ’ ότι διαφάνηκε αυτή η κίνηση ήταν η πρώτη, καθώς υπάρχει και διάθεση και αποφασιστικότητα. Η επόμενη κίνηση, όπως προέκυψε από τη λαϊκή συνέλευση, είναι το Σάββατο 21 Νοεμβρίου, στις 10 το βράδυ συγκέντρωση στην πλατεία Μερκούρη για να πραγματοποιηθεί, τις ώρες αιχμής των μαγαζιών, διαδήλωση.

Την Κυριακή 8 Νοεμβρίου, στις 12 το μεσημέρι, καλείται λαϊκή συνέλευση στην πλατεία Μερκούρη, από κατοίκους των Πετραλώνων, σχετικά με το ζήτημα των δημόσιων χώρων και της σταδιακής μετατροπής των Άνω Πετραλώνων σε ζώνη κατανάλωσης.

Παρακάτω παρατίθεται το κείμενο που μοιράζεται:

Θα γίνουν τα Άνω Πετράλωνα σαν το Γκάζι ή του Ψυρρή;

Ακόμα μπορούμε να προλάβουμε

Το τελευταίο καιρό έχει αρχίσει και γίνεται αισθητή μία αλλοίωση του χαρακτήρα της γειτονιάς των Άνω Πετραλώνων από φαινόμενα τύπου Ψυρρή και Θησείου. Η γειτονιά μας μέχρι τώρα διατηρούσε πολλά καλά χαρακτηριστικά της παλιάς αθηναϊκής συνοικίας: σχετικά χαμηλό συντελεστή δόμησης, ήπια κυκλοφορία οχημάτων, κοινωνικό ιστό με ζωντανές ανθρώπινες σχέσεις και έναν λογικό αριθμό από παραδοσιακές ταβέρνες και καφενεία που όχι μόνο δεν ενοχλούσαν, αλλά υπογράμμιζαν αυτόν τον χαρακτήρα της γειτονιάς που έχει επιπλέον την τύχη να είναι δίπλα στο λόφο του Φιλοπάππου.

Αυτά όλα είναι «αγαθά», δηλαδή πολύτιμα συστατικά της ποιότητας ζωής μας. Το «επιχειρηματικό δαιμόνιο» κάποιων κάνει την μοιραία σκέψη ότι αυτά τα «αγαθά» θα μπορούσαν να «πουληθούν» και μάλιστα με εντατικούς ρυθμούς, καταλαμβάνοντας με επιθετικό τρόπο το δημόσιο χώρο. Σε αυτή την περίπτωση θα οδηγηθούμε και εδώ στη γνωστή συνταγή που μετατρέπει τα αγαθά σε κατάρα, για όσους ζουν στη γειτονιά, και σε χρηματομηχανή για τους δαίμονες της επιχειρηματικότητας.

Για αυτά τα φαινόμενα πρέπει όλοι εμείς να συζητήσουμε, να αποφασίσουμε και να δράσουμε, όχι μόνο για να προστατέψουμε τη δική μας ποιότητα ζωής, αλλά και την ποιότητα της φιλοξενίας που παρέχει η γειτονιά μας σε όσους αγαπούν να την επισκέπτονται.

Διαβάστε σχετική προκήρυξη που έχει κυκλοφορήσει και από το στέκι Αντίπνοια.

Αναδημοσίευση από το athens.indymedia.org

Όπως είναι γνωστό, τα τελευταία χρόνια στα Άνω Πετράλωνα επιχειρείται να επιβληθεί η μοίρα του Θησείου: ιλουστρασιόν αναβάθμιση, μπαράκια που ανοίγουν πέντε πέντε, πλασάρισμα ενός χυδαίου εναλλακτισμού και κατάληψη της γειτονιάς από τα συμφέροντα των εμπόρων της διασκέδασης. Στην πλατεία Μερκούρη, ιδιοκτήτης μαγαζιού που άνοιξε πολύ πρόσφατα, αφού κατασκεύασε ξύλινη εξέδρα για να ισιώσει το επικλινές πεζοδρόμιο και να βάλει τραπεζοκαθίσματα, αφού έβαλε τραπεζοκαθίσματα στο πεζοδρόμιο ΑΠΕΝΑΝΤΙ από το μαγαζί του (σχεδόν πάνω στην πλατεία), είχε μια ακόμη φαεινή εμπορική ιδέα: να κόψει δέκα μέτρα από το κάγκελο του παρτεριού της πλατείας και μαζί του να κουτσουρέψει καμιά δεκαριά φυτά, και στη θέση τους να εγκαταστήσει μεγάλες μεταλλικές κατασκευές με διάφορες φωτογραφίες. Το σχέδιο απλούν: όταν με το καλό μπει η Άνοιξη, αφαιρούμε τις μεταλλικές κατασκευές και εισβάλλουμε με τραπεζοκαθίσματα στο αποψιλωμένο πλέον παρτέρι.

Όπως είναι γνωστό, τα τελευταία χρόνια στα Άνω Πετράλωνα επιχειρείται να επιβληθεί η μοίρα του Θησείου: ιλουστρασιόν αναβάθμιση, μπαράκια που ανοίγουν πέντε πέντε, πλασάρισμα ενός χυδαίου εναλλακτισμού και κατάληψη της γειτονιάς από τα συμφέροντα των εμπόρων της διασκέδασης. Στην πλατεία Μερκούρη, ιδιοκτήτης μαγαζιού που άνοιξε πολύ πρόσφατα, αφού κατασκεύασε ξύλινη εξέδρα για να ισιώσει το επικλινές πεζοδρόμιο και να βάλει τραπεζοκαθίσματα, αφού έβαλε τραπεζοκαθίσματα στο πεζοδρόμιο ΑΠΕΝΑΝΤΙ από το μαγαζί του (σχεδόν πάνω στην πλατεία), είχε μια ακόμη φαεινή εμπορική ιδέα: να κόψει δέκα μέτρα από το κάγκελο του παρτεριού της πλατείας και μαζί του να κουτσουρέψει καμιά δεκαριά φυτά, και στη θέση τους να εγκαταστήσει μεγάλες μεταλλικές κατασκευές με διάφορες φωτογραφίες. Το σχέδιο απλούν: όταν με το καλό μπει η Άνοιξη, αφαιρούμε τις μεταλλικές κατασκευές και εισβάλλουμε με τραπεζοκαθίσματα στο αποψιλωμένο πλέον παρτέρι.

Την Κυριακή το βράδυ, κάτοικοι της περιοχής επισκέφθηκαν το μαγαζί και απαίτησαν από την υπεύθυνη να αφαιρέσει εντός των επόμενων ημερών το παραπέτασμα της γελοίας όρεξης του αφεντικού της να εισβάλλει με το μαγαζάκι του στην πλατεία, γνωστοποιώντας της ότι οι κάτοικοι των Πετραλώνων έχουν πολλάκις υπερασπιστεί τους ελεύθερους χώρους στη γειτονιά τους και ότι -προφανώς- αυτή και το αφεντικό θα τους βρουν μπροστά τους. Αναμένουμε λοιπόν τις αποφάσεις τους…

Υ.Γ: Αφού η κα Υπεύθυνη ζορίστηκε κάπως, αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι έκοψε τα φυτά. Και, απηυδησμένη από τη στενοκεφαλιά των κατοίκων που δεν έλεγαν να καταλάβουν πόσο ομορφαίνουν αυτά τα «εξαίσια καλλιτεχνήματα» την πλατεία, αναφώνησε: «Ε, ας μείνει λοιπόν καρακιτσαριό η πλατεία σας!!!»

Τελευταία ενημέρωση: Ύστερα από την επίσκεψη των κατοίκων που περιγράφεται παραπάνω, το αφεντικό του μαγαζιού ξήλωσε το πρωί της Τρίτης 27 Οκτωβρίου, τα επίμαχα ταμπλό.

Τα τελευταία χρόνια, όλο και περισσότερο ακούμε για την «ανάγκη αναβάθμισης» του κέντρου της Αθήνας, όλο και περισσότερο παρατηρούμε περιοχές ολόκληρες να αλλάζουν πρόσωπο και χαρακτήρα, ευθυγραμμιζόμενες με αυτήν ακριβώς την τάση. Επικαλούμενοι την κακή ποιότητας ζωής στο Κέντρο αλλά και την αναντίστοιχη εικόνα της Αθήνας με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, οι διάφοροι επικοινωνιολόγοι του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., του Δήμου Αθηναίων και των κατασκευαστικών εταιρειών που λυμαίνονται τα οικόπεδα-φιλέτα της περιοχής που εκτείνεται από την Ομόνοια μέχρι τον Ταύρο προσπαθούν (και, εν πολλοίς, επιτυγχάνουν) να πείσουν τους κατοίκους ότι το Κέντρο πρέπει, πάση θυσία, να «αναβαθμιστεί». Αυτό που σε κάθε περίπτωση όμως ξεχνούν να πουν είναι ότι η περίφημη «αναβάθμιση» συνήθως περνάει πάνω από τους ανθρώπους, τη ζωή και τις σχέσεις τους. Χαρακτηριστικά παραδείγματα το Θησείο, ο Κεραμεικός και το Γκάζι που, μέσα σε μία διάρκεια 15 περίπου χρόνων, μετατράπηκαν σε ζώνες διασκέδασης, φιλόξενες για τις «εναλλακτικές κουλτούρες» αλλά καθόλου φιλόξενες για τους κατοίκους τους.Απ’ ότι φαίνεται σειρά έχουν τα Άνω Πετράλωνα, που, λόγω της θέσης τους κάτω από τους λόφους του Φιλοπάππου και τους περιορισμούς στη δόμηση που απορρέουν από αυτή -αλλά και λόγου του γεγονότος ότι μέχρι πολύ πρόσφατα θεωρούνταν λαϊκή συνοικία, κατάλληλη μόνο για τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα- είναι μία από τις ελάχιστες γειτονιές του κέντρου της Αθήνας που ξέφυγαν από την οικοδομική λαίλαπα των δεκαετιών του ’60 και του ’70, όταν το ελληνικό κράτος κατασκεύαζε τη μητρόπολή του, το διοικητικό του κέντρο και παράλληλα το αντιανθρώπινο χωνευτήρι των απελπισμένων της καθημαγμένης υπαίθρου.

Ως προέκταση του, ήδη υπερκορεσμένου από εμπορικής άποψης, Θησείου, τα Άνω Πετράλωνα μπαίνουν στο στόχαστρο των μεσιτών και των εμπόρων της διασκέδασης. Έτσι, στην περιοχή άνοιξαν (και συνεχίζουν να ανοίγουν) δεκάδες εστιατόρια, μπαρ, καφενεία και μεζεδοπωλεία, ενώ οι διάφορες free-press φυλλάδες, εξουσιοδοτημένοι αντιπρόσωποι του εν Ελλάδι εναλλακτικού lifestyle, δε σταματούν να τα διαφημίζουν σε κάθε τεύχος τους. Τα Πετράλωνα θεωρούνται πια ενδεδειγμένος τόπος βραδινής εξόδου, αλλά και εξαιρετική λύση κατοικίας, με αποτέλεσμα τα νοίκια να εκτινάσσονται στα ύψη. Ο δημόσιος χώρος συστηματικά καταλαμβάνεται από τραπεζοκαθίσματα (ειδικά στην περίπτωση της Τρώων έχουμε πάψει προ πολλού να αναγνωρίζουμε τα πεζοδρόμια) και παράλληλα επιβάλλεται μία ισοπεδωτική κουλτούρα κατανάλωσης εμπορευμάτων, τόπων, και σχέσεων. Η επικοινωνία, κατεκτημένη ως κοινωνικός όρος σε κάθε κοινότητα, υποβαθμίζεται σε κάτι που συμβαίνει παρεμπιπτόντως ανάμεσα σε καταναλωτές που αγοράζουν τις «προϋποθέσεις» της – το ποτό, τον καφέ, το «προνομιακό διαμέρισμα». Η πολυδιαφημιζόμενη «αναβάθμιση» σημαίνει την ταυτόχρονη απογύμνωση των περιοχών μας από τη ζωή τους, από την καθημερινότητα που διαμορφώνουν οι ίδιοι οι κάτοικοί τους. Σημαίνει, πολύ περισσότερο, την εξόριση εκείνων που δε μπορούν να αντεπεξέλθουν οικονομικά και κοινωνικά στην ιλουστρασιόν εικόνα του «νέου αθηναϊκού Κέντρου», την κατασκευή «υγιών ζωνών» για τους προνομιούχους μέσα σε μία πόλη όπου κυριαρχεί η αθλιότητα για τους υπόλοιπους/ες.

Η αντίσταση στην κατάσταση που προσπαθεί να παγιωθεί στην περιοχή είναι επιβεβλημένη. Όχι σα στρεβλή εμμονή στην «παράδοση», αλλά ως υπεράσπιση του κοινωνικού εδάφους πάνω στο οποίο δημιουργήσαμε και θέλουμε να συνεχίσουμε να δημιουργούμε σχέσεις, πάνω στο οποίο επεξεργαστήκαμε συλλογικές απαντήσεις, κάθε φορά που η γειτονιά το χρειάστηκε (από την υπέράσπιση της ελεύθερης πρόσβασης στου Φιλοπάππου μέχρι την καταστροφή κεραιών κινητής τηλεφωνίας και τη ματαίωση των σχεδίων του Δήμου Αθηναίων για κατασκευή εμπορικού κέντρου στην Κορεάτικη Αγορά). Στη νέα μορφή ερήμωσης που επιχειρείται να επιβληθεί θα συνεχίσουμε να απαντάμε διεκδικώντας τους ελεύθερους χώρους και δίνοντάς τους ζωή, οργανώνοντας τις αντιστάσεις μας συλλογικά και αδιαμεσολάβητα. Όσο κι αν προσπαθούν, οι εργολάβοι και οι έμποροι θα μας βρίσκουν συνεχώς μπροστά τους, να μην τους παραχωρούμε ούτε σπιθαμή από τις ζωές μας.

Αν δεν αντισταθούμε σε όλες τις γειτονιές,
οι πόλεις μας θα γίνουν μοντέρνες φυλακές

στέκι Αντίπνοια,
7 Οκτωβρίου 2009

Πεζόδρομος της Δράκου, σε κόκκινο κύκλο τα πετσοκομμένα δέντρα.

Πεζόδρομος της Δράκου, σε κόκκινο κύκλο τα πετσοκομμένα δέντρα.

Αναδημοσίευση από το 1ο φύλλο της εφημερίδας μας [Φεβρουάριος 2009].

«Οι δημόσιοι χώροι ανήκουν στους πολίτες, δεν είναι τσιφλίκι κανενός. Και εμείς ως δημοτική αρχή δεν κάνουμε καμία εξαίρεση για κανέναν. Οποιοσδήποτε κάνει κατάληψη δημόσιου χώρου θα μας βρίσκει μπροστά του»

Ανδρέας Παπαδάκης, αντιδήμαρχος καταστημάτων και δημοτικής αστυνομίας

Πεζόδρομος της Ερμού, Θησείο, Φεβρουάριος του 2009. Ένα γκλάμουρ εστιατόριο (Ristorante Interni), κόκκινο χαλί στην είσοδο για τους υψηλούς καλεσμένους και δεκάδες υπερπολυτελή αυτοκίνητα αραγμένα κατά μήκος του πεζόδρομου, με παρκαδόρους και σεκιουριτάδες να κυκλοφορούν ανάμεσά τους. Πεζόδρομος της Ερμού, πλατεία Αγίων Ασωμάτων, Θησείο, Δεκέμβριος 2008. Το νυχτομάγαζο «Starz», με πρόγραμμα τον σημαιοφόρο της εθνικής υπερηφάνειας Ρουβά, ξεκινάει τη λειτουργία του. Μία από τα ίδια. Δεκάδες υπερπολυτελή αυτοκίνητα στον πεζόδρομο, τσαμπουκαλεμένοι παρκαδόροι. Δύο φορές το ζήτημα συζητείται στο δημοτικό συμβούλιο, ο αντιδήμαρχος Παπαδάκης (ναι, αυτός που επέδραμε, πριν από δύο εβδομάδες, μαζί με μπράβους και τραμπούκους εναντίον των κατοίκων της Κυψέλης που υπερασπίζονταν το παρκάκι στις οδούς Κύπρου και Πατησίων) υπόσχεται να μεριμνήσει. Και μεριμνεί: Πέμπτη 22 Ιανουαρίου, στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία, δηλώνει: «Την προηγούμενη Παρασκευή και το Σάββατο το βράδυ η δημοτική αστυνομία βρέθηκε στο νυχτερινό κέντρο και αφαίρεσε 100 πινακίδες παρκαρισμένων αυτοκινήτων και έκοψε και κλήσεις…». Κάτι, όμως, δεν πάει καλά στη «συμφωνία». Η… άλλη πλευρά τον αφήνει ξεκρέμαστο. Παρακάτω καταγράφεται η ιστορία θαμώνα του νυχτομάγαζου, εκείνο το βράδυ της Παρασκευής για το οποίο μιλάει και ο Παπαδάκης: «Κατά τις 12 το βράδυ ακούστηκε στο κέντρο ότι η δημοτική αστυνομία “ξηλώνει” πινακίδες Ι.Χ. αυτοκινήτων έξω από το μαγαζί. Μόλις βγήκε η κόρη μου, οι υπάλληλοι είχαν μαζέψει όλα τα έντυπα με τις κλήσεις και καθησύχαζαν τους πάντες ότι μέχρι το Σάββατο το μεσημέρι θα τα είχαν “κανονίσει” και θα τους είχαν επιστρέψει τις πινακίδες. Την Τετάρτη πήγα ο ίδιος στη δημοτική αστυνομία, έκανα ένσταση και με είκοσι ευρώ πήρα πίσω τις πινακίδες μου. Την Πέμπτη επικοινώνησε με την κόρη μου το μαγαζί, ενημερώνοντάς την ότι μπορεί να παραλάβει τις πινακίδες. Όταν τους είπε ότι τις έχει ήδη στα χέρια της, εκείνοι μας επέστρεψαν τα είκοσι ευρώ που πληρώσαμε. Οι υπάλληλοι του μαγαζιού επαναλάμβαναν συνεχώς ότι “κάτι δεν πήγε καλά” και ότι “τα είχαν κανονισμένα”». 300 πινακίδες αναφέρει περιχαρής η δημοτική αρχή ότι κατέσχεσαν οι μπάτσοι της. Όλα όμως «τα είχαν κανονισμένα»… Απλά μαθηματικά. Τι είναι τα 6.000 ευρώ/έξοδα του μαγαζιού για τους «δύσμοιρους πελάτες» που βρέθηκαν χωρίς πινακίδες (εάν δεχτούμε ότι αυτός είναι ο ακριβής τους αριθμός), μπροστά στα εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ έσοδα του μαγαζιού την κάθε βραδιά;

Στις 24 Ιανουαρίου η υγειονομική υπηρεσία της νομαρχίας διαπιστώνει σειρά παραβάσεων του «Starz», και στις 4 Φεβρουαρίου σφραγίζεται. 13 Φλεβάρη είναι ημέρα Παρασκευή, παραμονή της «γιορτής των ερωτευμένων», της γιορτής του φετιχισμού του εμπορεύματος, και με απόφαση διοικητικού πρωτοδικείου το μαγαζί αποσφραγίζεται. Τυχαία η ημερομηνία; Η απόφαση κοινοποιείται αυθημερόν. Τυχαία σβελτάδα; Το μαγαζί το βράδυ (ως εκ θαύματος) είναι κατάμεστο. Σαν πολλά «τυχαία» δε μαζεύτηκαν; Το χρήμα ρέει και πάλι στις τσέπες των αφεντικών του «Starz» και γιατί όχι και των δημοτικών αρχόντων;

Πεζόδρομος της Ηρακλειδών, Θησείο, σχεδόν όλους τους μήνες του χρόνου. Τα τραπεζοκαθίσματα μιλούν τη γλώσσα της εμπορευματοποίησης και της μαζικής «διασκέδασης». Μία λουρίδα είναι υπεραρκετή για τη μ

Σήμερα το μεσημέρι η λαϊκή συνέλευση κατοίκων Πετραλώνων, Κουκακίου και Θησείου είχε δώσει ραντεβού στο παρκάκι των οδών Αμφιτρύωνος και Υλλέων, στα Κάτω Πετράλωνα.

Πρόκειται για έναν χώρο λίγων τετραγωνικών μέτρων ο οποίος ασφυκτιά ανάμεσα στις πολυκατοικίες της περιοχής. Σε αυτό το παρκάκι, το οποίο μέχρι πριν λίγα χρόνια το φρόντιζε ένας γείτονας μόνος του, υπάρχει και μία παιδκή χαρά. Ένας λαβύρινθος θεμάτων κληρονομικής χροιάς (καθώς ο χώρος είναι ιδιωτικός) οδήγησε το παρκάκι εδώ και χρόνια στην παρακμή, χωρίς καμία φροντίδα και καμία ζωή.

Υστερα από σχετική πρόταση που κατατέθηκε στην τελευταία λαϊκή συνέλευση, καμιά 30αριά κάτοικοι αποφάσισαν να καθαρίσουν το χώρο, να βάψουν την παιδική χαρά, να φυτέψουν νέα φυτά και να περιποιηθούν τα ήδη υπάρχοντα. Οι περισσότερες εργασίες ολοκληρώθηκαν, ωστόσο θα ξαναδωθεί ένα σχετικό ραντεβού για κάποιες εκρεμμότητες.

Τα πηγαδάκια που στήθηκαν με τους περαστικούς και τους περίοικους (κάποιοι από τους οποίους συμμετείχαν ενεργά και στις εργασίες) έδωσαν την ευκαιρία να ανταλλάξουμε απόψεις, να συζητήσουμε για την αυτοοργάνωση και την αυτενέργεια (ξεπερνώντας το ταμπού που λέγεται δημοτικές αρχές), εν τέλει να αποδείξουμε στους εαυτούς μας ότι μπορούμε να δώσουμε ζωή σε κάθε γωνιά των γειτονιών μας, από εμάς για εμάς.

Μία πινακίδα που βρίσκεται από το πρωί της Δευτέρας στον πεζόδρομο της Δράκου, στο Κουκάκι, μας ενημερώνει για τις εργασίες “συντήρησης πεζοδρόμων, πεζοδρομίων και οδικού δικτύου” του δήμου Αθηναίων στις περιοχές του Κουκακίου και του Θησείου.

Μία βόλτα, όμως, στις παραπάνω περιοχές αποδεικνύει το τραγελαφικό της υπόθεσης. Πεζόδρομοι και πεζοδρόμια κατειλημμένα -κατά βάση τους καλοκαιρινούς μήνες- απ’ άκρη σε άκρη από τραπεζοκαθίσματα. Και αυτό που συμπέραναν οι δημοτικές αρχές είναι η ανάγκη ανάπλασής τους, προφανώς για ένα πιο ανανεωμένο ντεκόρ των καταστημάτων και των θαμώνων τους. Από την άλλη, δε μπορούμε να γνωρίζουμε εάν αυτή η κίνηση των δημοτικών αρχών αποτελεί μία πρώτη κίνηση-ματ στη σκακιέρα παρασκηνιακών συμφωνιών με μαγαζάτορες ή και της επιβολής νέων χαρατσιών για ενοικίαση δημόσιων χώρων. Ούτως ή άλλως, με δεδομένη τη χρονική στιγμή που ξεκινούν, οι εργασίες θα έχουν ολοκληρωθεί λίγο πριν την έναρξη της καλοκαιρινής περιόδου, τότε που οι κανόνες του παιχνιδιού “χοντραίνουν” με “συμφωνίες”, “στραβά μάτια” και πρόστιμα. Η δημοτόμπατσοι θα προσπεράσουν τους “συνεργάσιμους” και θα γεμίσουν τα ταμεία του αφεντικού τους κόβοντας πρόστιμα στους υπόλοιπους. Δεν είναι, άλλωστε, λίγες οι φορές που μαγαζάτορες καταλαμβάνουν εκτεταμένους χώρους σε πεζοδρόμια και πεζόδρομους αδιαφορώντας για ένα ενδεχόμενο πρόστιμο, καθώς υπολογίζουν ότι τα έσοδα της ημέρας από τους θαμώνες θα καλύψουν με το αζημίωτο το ποσό που θα κληθούν να πληρώσουν.

Στο Θησείο, ο πεζόδρομος της Ηρακλειδών, ασφυκτιά από δίκυκλα, τραπεζοκαθίσματα και δυνατές μουσικές. Οι κάτοικοι της περιοχής έχουν επανειλημμένα κινητοποιηθεί διεκδικώντας μία πιο αξιοπρεπή και ανθρώπινη καθημερινότητα. Τους τελευταίους δύο μήνες, ένα νέο μέτωπο που έχει ανοίξει στην περιοχή είναι η χρήση του πεζόδρομου της Ερμού και της Κορεάτικης Αγοράς σε πάρκινγκ των παρακείμενων κέντρων διασκεδάσεων.