Γράμμα του απεργού πείνας Θοδωρή Ηλιόπουλου, από τις φυλακές Κορυδαλλού

Αφήστε ένα σχόλιο



Σήμερα, 9 Ιουλίου 2009

Στις 8 Ιουλίου, μετά από 6 1/2 μήνες φυλακή, όπου βρέθηκα για τα γεγονότα του Δεκέμβρη, κατηγορούμενος για πράγματα που δεν έκανα, το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών αποφάσισε τη συνέχιση της κράτησής μου. Είναι το μόνο βούλευμα που αποφάσισε εξακολούθηση της κράτησης για μία τέτοια υπόθεση, όταν όλοι οι υπόλοιποι προφυλακισμένοι από τα γεγονότα του Δεκέμβρη, με ίδιες ή και άλλες κατηγορίες, έχουν όλοι αποφυλακιστεί. Η απόφαση αυτή που αποκαλύπτει προσωπική εμπάθεια και μένος εναντίον μου, που δεν μπορούν να αιτιολογηθούν, ούτε και να εξηγηθούν είναι μία απόφαση μεροληπτική, άδικη και παράνομη έτσι κι αλλιώς, όπως και κάθε προφυλάκιση.

Απέναντι στο μίσως αυτό που εκφράζεται σε βάρος μου, απέναντι στην άδικη “ποινή” που εκτίω έτσι κι αλλιώς ως προφυλακισμένος, απέναντι στην επίμονη άρνηση των δικαστών και των εισαγγελέων να δουν τα πραγματικά στοιχεία και την αλήθεια της υπόθεσης, απέναντι στη προφανή και πρωτοφανή διάκριση που γίνεται εις βάρος μου, δεν έχω άλλο μέσο να παλέψω παρά μόνον το ίδιο μου το σώμα. Κατεβαίνω σε απεργία πείνας. Είναι το μόνο μέσο που μου έμεινε σαν κρατούμενος για να φωνάξω την αλήθεια και να καταγγείλω την τεράστια αδικία.

Να καταγγείλω το μίσος και την εμπάθεια του “ποινικού νόμου”. Νακαταγγείλω την αυθαιρεσία και τη βία μίας τυφλής “δικαιοσύνης” και των ακόμη περισσότερο “τυφλών” υπαλλήλων της. Από την Παρασκευή 10 Ιουλίου σταματώ να παίρνω τροφή και καταθέτω δήλωση γνωστοποίησης απεργίας πείνας στη διεύθυνση της φυλακής. Αυτοί που έζησαν τα γεγονότα του Δεκέμβρη, αυτοί που γνώρισαν τη βία των μηχανισμών, αυτοί που έζησαν τη σκληρότητα του κελιού χωρίς ποινή ή και με ποινή, αυτοί που ξέρουν ότι ο μόνος δρόμος για την ελευθερία είναι η αντίσταση, αυτοί που αντιδρούν στη δικαστική αυθαιρεσία και τη φρίκη της, είναι αυτοί που με καταλαβαίνουν και θα σταθούν στο πλευρό μου.

Από τώρα τους ευχαριστώ,
Θοδωρής Ηλιόπουλος,
Φυλακές Κορυδαλλού

> Στις 8 Ιουλίου το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών αποφάσισε να παραταθεί η προφυλάκιση του Θοδωρή με το αιτιολογικό ότι είναι επικίνδυνος για τη δημοκρατία και δεν έχει μεταμελήσει για τις πράξεις του! Για μία ακόμη φορά, η απόφαση στηρίζεται σε καταθέσεις μπάτσων, οι οποίοι είναι και οι μόνοι μάρτυρες κατηγορίας. Για μία πιο αναλυτική ενημέρωση για την υπόθεση μπορείτε να διαβάσετε τα δύο γράμματα του Θοδωρή Ηλιόπουλου όπου στο πρώτο περιγράφει το πώς έγινε η σύλληψή του, ενώ στο δεύτερο σχολιάζει την αρνητική απόφαση του συμβουλίου.

17-19 Ιουλίου: 3ήμερη κατασκήνωση ενάντια στη λεηλασία της Γκιώνας

Αφήστε ένα σχόλιο



Δεκαετίες ολόκληρες το οικοσύστημα της Γκιώνας, ένα από τα πέντε σημαντικότερα οικοσυστήματα της χώρας, πληγώνεται θανάσιμα από τη ληστρική δραστηριότητα των μεταλλευτικών εταιρειών, που με αποκλειστικό στόχο την υπερεκμετάλλευση και το κέρδος και με την ανοχή και συνενοχή κράτους και τοπικών παραγόντων ασελγούν στην περιοχή.

Όπως και στο παρελθόν με τις εταιρείες Πεσινέ και Σκαλιστήρη, η εξαγωγή του βωξίτη εξακολουθεί να πραγματοποιείται με επιφανειακές και υπόγειες εξορύξεις, σε περιοχές με πυκνά δάση ελάτης και οξιάς και σε εκτάσεις που έχουν χαρακτηριστεί προστατευόμενες (Νατούρα 2000, καταφύγια άγριων ζώων κ.α.). Η εγκληματική σύμπραξη κράτους και τοπικών παραγόντων με τις μεταλλευτικές εταιρείες (σήμερα οι εκμεταλλεύσεις γίνονται από τις εταιρείες “S&B; Βιομηχανικά Ορυκτά Α.Ε.” συμφερόντων Κυριακόπουλου και “ΕΛΜΙΝ Α.Ε.” συμφερόντων Βαρδινογιάννη) τείνει να δημιουργήσει καταστάσεις μή αναστρέψιμες σε ολόκληρο το ορεινό οικοσύστημα της Γκιώνας.

Το σύνολο σχεδόν των επιφανειακών εξορύξεων δεν έχει αποκατασταθεί και οι κάποτε καταπράσινες πλαγιές θυμίζουν σεληνιακό τοπίο. επιπλέον, σοβαρές είναι οι επιπτώσεις στα νερά της περιοχής, τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά (η Γκιώνα είναι μέρος της λεκάνης του Μόρνου από την οποία υδρεύεται το λεκανοπέδιο της Αττικής), καθώς και στη χλωρίδα και πανίδα, ενώ μία ακόμα πηγή μόλυνσης δημιουργείται στην περιοχή της Αντίκυρας από τα απόβλητα της επεξεργασίας αλουμινίου στα εργοστάσια “Αλουμίνιον της Ελλάδος” συμφερόντων Μυτιληναίου.

Η χρόνια λεηλασία της γκιώνας από τις μεταλλευτικές εταιρείες, η μετατροπή του οικολογικού πλούτου της σε μετρήσιμο “φυσικό πόρο” και των βουνοπλαγιών της σε εργοτάξια προβλήθηκε από τον κυρίαρχο λόγο ως το κατεξοχήν παράδειγμα εκσυγχρονισμού της ελληνικής οικονομίας στις δεκαετίες του ’50 και ’60 και ως έμβλημα προόδου, ανάπτυξης και κοινωνικής ευημερίας. Σαράντα χρόνια μετά, ύστερα από την καταστροφή του ορεινού οικοσυστήματος και τον συνακόλουθο αφανισμό όλων των συνδεόμενων με αυτό οικονομικών και κοινωνικών δραστηριοτήτων που η ίδια η ληστρική εξορυκτική εκμετάλλευση προκάλεσε, οι μεταλλευτικές εταιρείες, υποβοηθούμενες από τους τοπικούς παράγοντες, προβάλλονται ως σωτήρες της περιοχής από την ανεργία και τον οικονομικό μαρασμό, ως λύση στα προβλήματα που οι ίδιες προκάλεσαν.

Μπροστά σε όλη αυτή την περιβαλλοντική καταστροφή που έχει ήδη συντελεστεί και κυρίως μπροστά σε αυτή που επίκειται, πολίτες με καταγωγή από τα χωριά της Γκιώνας δημιούργησαν την Κίνηση για τη Σωτηρία της Γκιώνας. Το Οκτώβριο του 2008 προχώρησαν στην πρώτη ενημερωτική συνάντηση, που την ακολούθησε μία δεύτερη, το Δεκέμβριο του 2008, στην οποία σημειώθηκαν πρωτόγνωρα για την περιοχή γεγονότα (αντισυγκέντρωση των υπαλλήλων της S&B; με στολές της εταιρείας (!) και απειλητικές προθέσεις εναντίον της συγκέντρωσης).

Στις 30 Μαρτίου ο Στέφανος Κόλλιας, μέλος της κίνησης για τη σωτηρία της γκιώνας και γνωστός για την ασυμβίβαστη και αγωνιστική του δράση ενάντια στη ληστρική παρουσία των μεταλλευτικών εταιρειών στην περιοχή, δέχεται εμπρηστική επίθεση στο σπίτι του στην Καλοσκοπή Φωκίδας. Ήταν η δεύτερη μέσα σε διάστημα 3 μηνών τρομοκρατική επίθεση, με αποτέλεσμα αυτή τη φορά την ολοσχερή καταστροφή του σπιτιού.

Ο εμπρησμός του σπιτιού του Στέφανου Κόλλια είναι μία ενέργεια με περισσότερους αποδέκτες και σημασίες. Επιχειρεί να τρομοκρατήσει όσους αντιστέκονται στα σχέδια λεηλασίας του βουνού από τις πολυεθνικές, υπενθυμίζοντας τα “αντίποινα” που τους περιμένουν. Σε συμβολικό επίπεδο, η επιλογή του συγκεκριμένου αντίποινου με τις μνήμες από το πρόσφατο παρελθόν της κατοχής και του εμφυλίου που ανασύρει, δηλώνει το καθεστώς “κατάκτησης” της περιοχής από τα μεταλλευτικά καρτέλ.

Στο πλαίσιο του αγώνα για την ατομική και κοινωνική απελευθέρωση και την εξάλειψη κάθε μορφής καταπίεσης και εκμετάλλευσης, η πάλη για την προστασία της Φύσης κατέχει κεντρική θέση. Δεν αποτελεί μία εκδοχή φυσιολατρείας, μία αισθητική ευαισθησία, μία επιθυμία για καλύτερη ποιότητα ζωής ή μία ανησυχία για το μέλλον του πλανήτη, όπως προτάσσει η συστημική οικολογία. αντίθετα, θέτει στο επίκεντρο ολόκληρη την τοποθέτηση των σχέσεων ανάμεσα στην ανθρωπότητα και τον περιβάλλοντα κόσμο, συγκρούεται αναπόφευκτα με την κεντρική φαντασιακή σημασία του καπιταλισμού: την απεριόριστη επέκταση της κυριαρχίας πάνω στον άνθρωπο και τη φύση και δε μπορεί παρά να είναι συνολικός, ανατρεπτικός, επαναστατικός.

Αλληλέγγυοι σύντροφοι


> Το τριήμερο 17 μέχρι 19 Ιουλίου διοργανώνεται από τους αλληλέγγυους συντρόφους, στην περιοχή της Καλοσκοπής, κατασκήνωση ενημέρωσης και δράσεων ενάντια στη λεηλασία της Γκιώνας.
Σήμερα Τετάρτη, στις 7 μ.μ., θα πραγματοποιηθεί ανοιχτή συνάντηση των διοργανωτών στην κατάληψη της Villa Amalias (Αχαρνών και Χέυδεν, πλατεία Βικτώριας) για να κανονιστούν οι περαιτέρω λεπτομέρειες του 3ημέρου. Για περαιτέρω επικοινωνία υπάρχει το e-mail giona_camp@yahoo.com.

“Ευρωπαϊκή Πορεία”: μία μικρή μάχη κερδήθηκε, τα μέτωπα είναι πολλά και ανοιχτά

Αφήστε ένα σχόλιο

Ολοκληρώθηκε στα τέλη του Ιούνη το εφετείο του συνδικαλιστή Δημήτρη Πουλόπουλου, ο οποίος είχε καταδικαστεί πρωτόδικα σε 10 μήνες φυλάκιση με τριετή αναστολή και 44 ευρώ αποζημίωση σε κάθε μία από τις ιδιοκτήτριες, επειδή μοίρασε προκήρυξη αλληλεγγύης σε απολυμένο καθηγητή του φροντιστηρίου “Ευρωπαϊκή Πορεία”, στα Άνω Πετράλωνα.

Και εάν στην αρχική δίκη εκφράστηκαν γλαφυρά τα όρια που επιχειρεί να θέσει η δημοκρατία στο συνδικαλιστικό λόγο, αρκετούς μήνες αργότερα, στο εφετείο, περισώζεται κάπως η κατάσταση και ο Πουλόπουλος απαλλάσσεται ομόφωνα από τις κατηγορίες. Δε μπορούμε να γνωρίζουμε εάν η πρόεδρος του εφετείου Δ. Μπιτζούνη είναι “ευαίσθητη” σε συνδικαλιστικά ζητήματα, όπως παρουσιάστηκε στον καθεστωτικό τύπο, επειδή συνέταξε το πρώτο καταστατικό της Ένωσης Δικαστών το 1980. Ωστόσο, τα επιχειρήματα που αράδιασε η εργοδοσία τους προηγούμενους μήνες στα δικαστικά έδρανα μας θύμισαν κάποιες από τις στιγμές που βιώνουμε καθημερινά στους εργασιακούς μας χώρους (από το πώς είναι δυνατόν να υπάρχει αλληλεγγύη και συντροφικότητα ανάμεσα σε εργαζομένους διαφορετικών κλάδων, μέχρι τη μετατροπή σε “συκοφαντική δυσφήμιση” και “περισσευούμενο εργατικό δυναμικό” κάθε διεκδίκησης των δικαιωμάτων μας).

Το κλείσιμο της υπόθεσης είναι άγνωστο πότε θα επέλθει. Εκρεμμούν άλλες τρεις μηνύσεις εναντίον συνδικαλιστών, με τα αφεντικά του φροντιστηρίου να απαντούν ότι “περιμένουμε να δούμε αν θα καλυφτούμε”.

Συμπέρασμα; Μία μικρή μάχη κερδήθηκε, τα μέτωπα είναι πολλά και ανοιχτά. Τώρα που αφεντικά και εργατοπατέρες ετοιμάζονται να ανοίξουν νέα συζήτηση για τα εργασιακά, πολεμικές ιαχές φτάνουν ήδη στα αυτιά μας.

Προηγούμενες σχετικές δημοσιεύσεις:

+ Συγκέντρωση αλληλεγγύης σε απολυμένο καθηγητή | 10 Νοεμβρίου 2008

+ Για μία μάχη ενάντια στα αφεντικά που ακόμη συνεχίζεται | 22 Μαρτίου 2009

“εικόνες από τα μετ’ όπισθεν”

Διαδήλωση αλληλεγγύης στους μετανάστες

Αφήστε ένα σχόλιο


Να συντρίψουμε το σύγχρονο απαρτχάιντ που ορθώνεται

Με καθημερινές αστυνομικές “επιχειρήσεις σκούπα” στο κέντρο και τις γειτονιές της Αθήνας και τη στοχοποίηση από το κράτος των προσφύγων -απόκληρων των πολέμων- ως εσωτερικού εχθρού.

Με τη διάχυση του ρατσισμού και της ξενοφοβίας από τα Μ.Μ.Ε.

Με την εκδίωξη των μεταναστών από την πλατεία του Αγίου Παντελεήμονα και τις συνεχείς ρατσιστικές επιθέσεις εναντίον τους από τις κατασταλτικές δυνάμεις και μία φασιστο-”επιτροπή κατοίκων”.

Με κρατικές απειλές για “εκκαθάριση” του κέντρου της Αθήνας από μετανάστες και τοξικοεξαρτημένους και για εκκένωση του πρώην εφετείου στην οδό Σωκράτους όπου έχουν καταφύγει άραβες μετανάστες.

Με το κολαστήριο της Πέτρου Ράλλη και τα νέα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών που σχεδιάζονται σε όλη την επικράτεια.

Η σιωπή είναι συνενοχή. Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας.

Διαδήλωση, Τρίτη 7 Ιουλίου, 7 μ.μ., πλατεία Ομονοίας

Στιγμές από τη συγκέντρωση αλληλεγγύης στους μετανάστες

2 comments


Πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Πέμπτης η συγκέντρωση αλληλεγγύης στους μετανάστες που είχε καλεστεί από το στέκι στην πλατεία της Αγίας Αικατερίνης, στα Κάτω Πετράλωνα.


Καμία 100άρα άτομα πέρασαν από την εκδήλωση, γείτονες, σύντροφοι/ισσες, νεολαίοι της γειτονιάς, μετανάστες και μετανάστριες. Ούτως ή άλλως, η επιλογή μίας πλατείας που είναι γεμάτη ζωή τα απογεύματα, από πιτσιρίκια και μεσήλικους στα γύρω καφενεία μέχρι μετανάστες, έδωσε εκείνες τις ευκαιρίες που αναζητούμε καθημερινά για να επικοινωνήσουμε, να γνωριστούμε και να ανταλλάξουμε απόψεις.

Όταν έπεσε το σκοτάδι προβλήθηκαν δύο βίντεο σχετικά με το ζήτημα των μεταναστών, το πρώτο της «πρωτοβουλίας προσφύγων, μεταναστών/στριων και αλληλέγγυων» για την υπόθεση της Πέτρου Ράλλη και το δεύτερο ενός συντρόφου με την πνευματική χορηγία της +τεχνία- με τίτλο «ο Βολτέρος στην υπηρεσία της ακροδεξιάς». Και εάν το δεύτερο βιντεάκι αποτέλεσε μία ίσως άστοχη επιλογή για έναν ανοιχτό δημόσιο χώρο (από την άποψη της έλλειψης αμεσότητας στην πρόσληψη του νοήματός του από έναν οποιοδήποτε περαστικό ή μετανάστη/στρια), το πρώτο βίντεο έδωσε την ευκαιρία στους παρευρισκόμενους να ενημερωθούν και να προβληματιστούν για όσα συμβαίνουν στο στενό της Σαλαμινίας, πλάι στο Μεταγωγών, για μία αίτηση ασύλου. Εκεί όπου ήδη τρεις μετανάστες έχουν χάσει τη ζωή τους ύστερα από καταδίωξη από μπάτσους.

Σε μία εποχή δύσκολη, από την άποψη της έντασης της ιδεολογικής προπαγάνδας απέναντι στους μετανάστες χωρίς χαρτιά, η χθεσινοβραδινή παρέμβαση άνοιξε διαύλους επικοινωνίας, συνομίλησε πρόσωπο με πρόσωπο χωρίς κορώνες και ασκήσεις φόβου και τρομοκράτησης και υπενθύμισε σε αυτούς που είχαν το θράσος να ψελλίσουν διάφορα ρατσιστικά σχολιάκια ότι θα μας έχουν απέναντί τους.

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους μετανάστες στην πλατεία Αγ. Αικατερίνης (Κ. Πετράλωνα)

5 comments

…όμως το αίμα δεν κάνει τ’ αδέρφια, η ιστορία ξέρει να μιλάει, κι όποιος δεν έχει αυτιά για ν’ ακούσει, γύρω απ’ τον τάφο του κυκλοφοράει…

Η καλοκαιρινή Αθήνα, η τέλεια εικόνα της υποβάθμισης. Τσιμέντα πυρωμένα στους 40 υπό σκιάν, εκεί που φρόντισαν να κάψουν τα βουνά του λεκανοπεδίου για να μη μπορεί να φυσήξει ούτε ανάσα, εκεί που οι δήμαρχοι καταστρέφουν τα πάρκα για να φτιάξουν γκαράζ, εκεί που χαράζουν στα βουνά αυτοκινητόδρομους, για να μην καθυστερήσουν εργαζόμενοι, καταναλωτές και εμπορεύματα, κι ας μη μείνει τίποτα που να θυμίζει ζωή. Ωστόσο, η καλοκαιρινή Αθήνα, δε μοιάζει σε τίποτα με την καλοκαιρινή Καμπούλ (όπου υπάρχει μέχρι και σήμερα ελληνική στρατιωτική παρουσία). Εκεί υπάρχει η έρημος. Η έρημος που επέβαλλε η επικράτηση του “καλού μας πολιτισμού” πάνω στον “κακό πολιτισμό των άλλων”. Και οι “άλλοι”, οι απολίτιστοι και οι βρόμικοι, συσσωρεύονται στην πόρτα μας, για να ξεφύγουν από την έρημο που τους χαρίσαμε.

Οι μετανάστες από την Ασία και την Αφρική είναι το θέμα των ημερών. Γιατί, όπως θα ισχυριστούν εκείνοι που τζογάρουν στο φόβο, αυτοί είναι που υποβαθμίζουν την ποιότητα ζωής στην Αθήνα. Είναι πολλοί, θα γίνουν περισσότεροι, είναι γενικώς διαφορετικοί και τελικά απολίτιστοι, είναι εγκληματίες και άγριοι. Η Μενάνδρου, η Γερανίου, το παλιό Εφετείο, ο Άγιος Παντελεήμονας είναι τα σημεία επικέντρωσης της νέας εθνικής εκκαθάρισης. Ο τηλεοπτικός χρόνος, το μέτρο διαμόρφωσης μίας κοινωνίας χωρίς ζωή, μοιράζεται αφειδώς σε εγνωσμένους φασίστες και λιγότερο εγνωσμένους φασίστες, που ξερνάνε το μίσος τους προς πάσα κατεύθυνση και στοχοποιούν, όλο και σαφέστερα, τους πιο καταπιεσμένους και εξαθλιωμένους. Και οι νταβατζήδες της καθημερινότητάς μας, στα έδρανα της Βουλής των Ελλήνων, τρέμουν μετρώντας τα ποσοστά τους και υπολογίζοντας με πόσα κεφάλια μεταναστών θα ανακάμψουν.

Δε θα προσποιηθεί κανείς ότι δεν υπάρχει πρόβλημα. Στο κέντρο της Αθήνας στοιβάζονται χιλιάδες άνθρωποι, αγριεμένοι από την πείνα και τη δίψα, κορίτσια από την Αφρική “μεζεδάκια” για τον κάθε σιχαμένο μικροαστό, αόρατοι για τις στατιστικές υπηρεσίες και τα Μ.Μ.Ε., βορά στις ανάγκες “διασκέδασης” του κάθε μπάτσου που χτυπάει, εξευτελίζει, δολοφονεί. Δεν έχουν κανένα λόγο να είναι ευχαριστημένοι και ήσυχοι, δεν έχουν τίποτα να χάσουν. Άλλωστε, μετά την έρημο που χάρισε σε αυτούς, η Δύση μοίρασε στους δικούς της υπηκόους την περιώνυμη Κρίση. Οι μετανάστες πια δε μπορούν να γίνουν αντικείμενα εκμετάλλευσης, όπως τους είχαμε συνηθίσει παλαιότερα, στις αρχές της δεκαετίας του ‘90, όταν και σήκωσαν στην πλάτη τους την “ανάπτυξη για ένα κομμάτι ψωμί. Τώρα δεν έχουμε δουλειά για κανέναν, κι αυτοί οι βρόμικοι, οι απολίτιστοι και οι εγκληματίες μας μπαίνουν στο μάτι. Και, μπροστά στην απειλή ενός νέου Δεκέμβρη των απελπισμένων, η εξουσία επιλέγει, όπως πάντα κι όπως παντού, να παρατάξει στους δρόμους το οργανωμένο παρακράτος, να τσιρίξει και να διαιρέσει, να κατευθύνει τον φόβο και την οργή στους ευάλωτους, να ρίξει στο πλήθος εκείνους των οποίων το τομάρι δε στοιχίζει τίποτα.

Αυτός ο κόσμος της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης γυαλίζει πλέον δημόσια τα όπλα του. Δεν έχει άλλη επιλογή. Και θέλει πάση θυσία να ξεχάσουμε ότι η αλληλεγγύη των καταπιεσμένων ήταν πάντα η μόνη ασύμμετρη απειλή στα σχέδιά του.

Όταν οι φασίστες μιλάνε ανοιχτά, η κάθε σιωπή είναι συνενοχή.

Στο τρόμο που σπέρνουν θα προτάξουμε την αλληλεγγύη και την οργή μας, κάθε μέρα και κάθε λεπτό.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ: ΤΡΙΤΗ 7 ΙΟΥΛΙΟΥ, 7 Μ.Μ., ΠΛΑΤΕΙΑ ΟΜΟΝΟΙΑΣ


Εδώ η αφίσα της συγκέντρωσης/προβολής στην πλατεία Αγίας Αικατερίνης σε pdf.

Εδω η προκήρυξη του στεκιού σε pdf.

Εκδήλωση για το ελεύθερο λογισμικό στην κατάληψη του ΠΙΚΠΑ

Αφήστε ένα σχόλιο


Εκδήλωση για το ελεύθερο λογισμικό θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 24 Ιουνίου στην κατάληψη του ΠΙΚΠΑ, στα Άνω Πετράλωνα (Τιμοδήμου και Αντωνιάδου).

Το site της κατάληψης εδώ.

Στιγμές από την εκδήλωση για τη Γκιώνα

Αφήστε ένα σχόλιο

Με την παρουσία και συντροφιά αρκετού κόσμου πραγματοποιήθηκε χθες το απόγευμα στην κατάληψη του ΠΙΚΠΑ η εκδήλωση/ενημέρωση για τη λεηλασία του βουνού της Γκιώνας από τις εταιρίες εξόρυξης βωξίτη. Μαζί μας βρέθηκε και το μέλος της “κίνησης για τη σωτηρία της Γκιώνας”, Στέφανος Κόλλιας, ο οποίος ενημέρωσε για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το βουνό από τη συνεχή λεηλασία του, τη στάση που κρατούν οι κάτοικοι των γύρω χωριών, το πώς τα νερά της Γκιώνας συνδέονται άμεσα με το λεκανοπέδιο της Αττικής, ενώ τέλος σκιαγραφήθηκαν και οι σχέσεις της οικονομικής και πολιτειακής εξουσίας με τα αφεντικά της ΕΛΜΙΝ Α.Ε. (Βαρδινογιάννης) και της S&B.;

Προηγήθηκε η προβολή ενός βίντεο από τη συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε στο χωριό Καλοσκοπή, στις 5 Απριλίου 2009, ενάντια στην εμπρηστική επίθεση στο σπίτι του Στέφανου.

Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να ανατρέξετε στην ιστοσελίδα της “κίνησης για τη σωτηρία της Γκιώνας”.

Κάλεσμα σε συζήτηση για τα ρατσιστικά και κατασταλτικά πογκρόμ

Αφήστε ένα σχόλιο


Κάλεσμα αναρχικών, αντιεξουσιαστών/στριων και αλληλέγγυων σε συζήτηση, για τα ρατσιστικά και κατασταλτικά πογκρόμ στον Άγιο Παντελεήμονα και στο κέντρο της Αθήνας, στην προοπτική της διοργάνωσης συλλογικών κινήσεων και κεντρικής πορείας.

Σάββατο 13 Ιουνίου, 7 μ.μ.
Πολυτεχνείο Αθηνών, Εξάρχεια
1 … 52 53 54 55 56 … 63