Στέκι Αντίπνοια

Τα ξημερώματα της 9ης Νοεμβρίου η κατάληψη Έπαυλης Κουβέλου δέχεται βομβιστική επίθεση μεγάλης έντασης. Από τη δολοφονική αυτή επίθεση  προξενήθηκαν κάποιες φθορές στην κεντρική της είσοδο και μεγάλες  υλικές  ζημιές στα γύρω σπίτια, καταστήματα και αυτοκίνητα.
Δεν είναι η πρώτη φορά που η κατάληψη γίνεται στόχος των παρακρατικών φασιστών, αφού το 2011 είχε υποστεί ακόμα έναν εμπρησμό, ενώ και το 2014 η χρυσή αυγή, ανοιχτά πλέον με τη μορφή νεοναζιστικών ταγμάτων εφόδου, επιτέθηκε στο χώρο. Η παρουσία της στην γειτονιά και στους δρόμους με δράσεις αλληλεγγύης στους πρόσφυγες και τους μετανάστες, αντίστασης στις επιλογές της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας, με αγώνες ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία και το φασισμό, ενοχλούσε και συνεχίζει να ενοχλεί.
Η συγκεκριμένη επίθεση εντάσσεται σε ένα σύνολο παρακρατικών επιθέσεων το τελευταίο διάστημα σε στέκια και καταλήψεις και η αύξησή τους κάνει φανερό για άλλη μία φορά, πως είτε με δεξιά είτε με αριστερή πολιτική διαχείριση, οι φασίστες αποτελούν την απαραίτητη εφεδρεία του συστήματος και παίζουν το διαχρονικά αντεπαναστατικό τους ρόλο με στόχο τόσο την τρομοκράτηση και την απομόνωση των αγωνιστών/στριών όσο και την επιβολή του φόβου σε ολόκληρη την κοινωνία. Γι’ αυτό και ο αγώνας ενάντια στο φασισμό εντάσσεται στον αγώνα ενάντια σε κράτος και καπιταλισμό.

Δεν τρομοκρατούμαστε, δεν οπισθοχωρούμε. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στην κατάληψη της Έπαυλης Κουβέλου που αποτελεί κομμάτι του κόσμου του αγώνα, του κόσμου της αυτοοργάνωσης, της αλληλεγγύης, της ελευθερίας, της ισότητας.

Βάλτε δυναμίτη βγάλτε και μαχαίρια φασίστες θα σας σπάσουμε τα πόδια και τα χέρια
10 100 1000άδες καταλήψεις ενάντια σε ένα κόσμο οργανωμένης σήψης

Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΤΣΑΚΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

αναρχικό- αντιεξουσιαστικό στέκι Αντίπνοια

• Μια σύντομη αποτίμηση της πρώτης φοράς αριστερά

Η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία ήρθε σε μία κρίσιμη για το κεφάλαιο χρονική περίοδο, αφού προηγουμένως, είχαν εφαρμοστεί σκληρά μέτρα από τις προηγούμενες κυβερνήσεις και η κοινωνία είχε φτάσει σε ασφυκτικό τέλμα. Έτσι ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν το τελευταίο χαρτί της αστικής τάξης προκειμένου να διαφυλάξει την ακεραιότητα του καπιταλιστικού μοντέλου. Ο ΣΥΡΙΖΑ που μέχρι τότε αυτοπροσδιοριζόταν  ως κομμάτι του κινήματος ήταν η βέλτιστη επιλογή προκειμένου να δράσει εκτονωτικά, αρχικά ως έμπορος ελπίδας, στην συνέχεια καπηλευόμενος αγώνες των κινημάτων και τέλος  καθοδηγώντας και εκμηδενίζοντας την κοινωνική οργή.

Καλλιέργησε αυταπάτες, οι οποίες όμως σύντομα κατέρρευσαν. Συνεργασία με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ, εκκένωση καταλήψεων, καταπάτηση του ασύλου, μπατσοκρατία και ψήφιση του 3ου μνημονίου, το οποίο περιλαμβάνει ασφυκτικά μέτρα υποδούλωσης της εργατικής τάξης είναι μερικά από τα κατορθώματα της συγκυβέρνησης.

Η ανάγνωση αυτή της πραγματικότητας αποτελεί την οριστική επιβεβαίωση της ουσίας του κράτους,  δηλαδή την αυξανόμενη καταπίεση των από τα κάτω προς όφελος του κεφαλαίου, ανεξάρτητα από το ιδεολογικό/πολιτικό πρόσημο των διαχειριστών του.

• Οι εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου
• Για τους καταπιεστές:

Οι  επερχόμενες εκλογές, όπως και όλες, αναπαράγουν ψευδαισθήσεις και νομιμοποιούν συνειδησιακά την ανάθεση ως υπεύθυνη πολιτική στάση. Παρόλα αυτά οι συγκεκριμένες εκλογές ενέχουν περισσότερα διακυβεύματα.  Πρωταρχικός στόχος τους – σε συνεργασία με τα υπερκρατικά κέντρα εξουσίας (Ε.Ε.-Ε.Κ.Τ.-Δ.Ν.Τ.)- είναι η ισχυροποίηση του σύγχρονου ολοκληρωτισμού, από οποιαδήποτε κομματική ροπή κι αν εκφέρεται. Ταυτόχρονα, διατηρείται η εκ νέου εναπόθεση ελπίδων με τη δημιουργία νέων σχηματισμών (Λαϊκή Ενότητα)  καθώς και τα ‘’αντιμνημονιακά’’  εθνικιστικά μορφώματα όπως οι νεοναζί της Χρυσής Αυγής. Οι φασίστες ειδικά, παρά την προσωρινή τους επικοινωνιακή μετριοπάθεια, θα κληθούν να διαδραματίσουν τον αντεπαναστατικό τους ρόλο, όταν και εφόσον το κράτος τους χρειαστεί. Οι εκλογές αυτές στοχεύουν επιπλέον στην μονομερή επίρριψη ευθυνών για τη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας, στους ‘’ξένους’’ (Γερμανία κυρίως), ώστε να αμβλυνθούν φαινομενικά οι ταξικές αντιθέσεις και να υποκρυφθεί ο πλουτισμός της ντόπιας αστικής τάξης σε βάρος του προλεταριάτου, γεγονός που συνιστά την ουσιαστική πραγμάτωση του σχεδίου διαχείρισης της οικονομικής κρίσης, δηλαδή τη μετακύλιση του χρέους του κεφαλαίου στους/ις  εργαζόμενους/ες.

• Για τους/τις από τα κάτω:

Μια ρεαλιστική ματιά στην πραγματικότητα καθιστά προφανές ότι η τύχη των από τα κάτω δε βρίσκεται στις κάλπες αλλά στα ίδια τους τα χέρια. Η κοινωνία οφείλει να αναλάβει τις ευθύνες της, τόσο για τις λάθος επιλογές και τις αυταπάτες που έτρεφε, καθώς και για τη μετέπειτα πορεία της, και να μη συναινέσει στη νομιμοποίηση της υποδούλωσής της. Η τάξη των εκμεταλλευόμενων και καταπιεσμένων πρέπει να προσανατολιστεί σε ρήξη με  το οικονομικό/πολιτικό σύστημα, τον καπιταλισμό και το κράτος. Είναι πλέον ολοφάνερο πως για την τάξη μας καμία βελτίωση δεν επιτυγχάνεται θεσμικά. Άρα…  ΑΠΟΧΗ!

•  Και μετά την αποχή, τι;

Η αποχή από την εκλογική διαδικασία αποτελεί μηδαμινή αντίδραση, εάν δε συνοδεύεται από δραστηριοποίηση στις από τα κάτω διεργασίες. Αυτό μπορεί να συμβεί μόνο μέσα από αυτοοργανωμένους, αδιαμεσολάβητους, αντι-ιεραρχικούς αγώνες γειωμένους στο σήμερα, οι οποίοι εκτός από άμεσες κατακτήσεις, θα έχουν ως στόχο τη διαμόρφωση ταξικής συνείδησης, που ανοίγει το δρόμο για την κατάργηση κράτους, κεφαλαίου και κάθε μορφής εξουσίας, για την αναρχία και τον κομμουνισμό. Έτσι, προτάσσουμε:

i.            Την οργάνωση στους χώρους εργασίας, μέσα από σωματεία βάσης, για άμεση διεκδίκηση βελτίωσης των συνθηκών εργασίας και ρήξη με μικρά και μεγάλα αφεντικά

ii.            Την οργάνωση στις γειτονιές, με συνελεύσεις κατοίκων όπου θα  μαζικοποιούνται οι αγώνες σε τοπικό επίπεδο

iii.            Την κατάληψη δημοσίων χώρων, αξιοποίηση και επανοικειοποίηση του παραγόμενου από εμάς πλούτου,  τον οποίο θα θέσουμε υπό τις ανάγκες μας.

iv.            Την οργάνωση σε πολιτικές συλλογικότητες, για ζύμωση και κατάκτηση των θεωρητικών εργαλείων για την ιδεολογικο-πολιτική εξόντωση του καπιταλισμού, καθώς και τη χάραξη κοινής στρατηγικής προς την κατεύθυνση αυτή.

v.            Διαρκή αντιφασιστική επαγρύπνηση, και οργάνωση μαχητικών αντιφασιστικών ομάδων σε κάθε γειτονιά  για την ισοπέδωση της φασιστικής πανούκλας

vi.            Κοινούς αγώνες ντόπιων και μεταναστών, τόσο σε επίπεδο εργασίας  όσο και σε ευρύτερο κοινωνικό επίπεδο αφενός για την ενοποίηση των προλετάριων και αφετέρου για την προστασία από ρατσιστική στοχοποίηση και βία.

vii.            Τη διάρρηξη του πλέγματος σχέσεων που εσωτερικεύουμε και αναπαράγουμε οι από τα κάτω, συμπεριλαμβανομένων φαινομένων όπως ρατσισμοί (φυλετικοί, θρησκευτικοί,  έμφυλοι, ομοφοβία),  εξουσιαστικές πρακτικές, ενδοταξικοί ανταγωνισμοί και προσπάθεια επιβολής καταπιεσμένου σε καταπιεσμένο. Απαραίτητη είναι ακόμα η αποδόμηση πατριωτικών αισθημάτων, τα οποία αορατοποιούν τον ταξικό εχθρό και δομούν μια εθνική ενότητα που λαμβάνει μεταφυσικές διαστάσεις  και τέλος η εξουδετέρωση του ατομικισμού. Η μόνη απάντηση είναι ο αγώνας για τη δημιουργία μιας κοινωνίας που θα διαπνέεται απ’ τις αρχές της ελευθερίας, της ισότητας και της αλληλεγγύης.

Η διασύνδεση των παραπάνω πεδίων αγώνα θα ενισχύσει την κοινωνική-ταξική αντεπίθεση, θα καταστήσει τους καταπιεσμένους ισχυρότερους απέναντι στους  μηχανισμούς του κράτους και του κεφαλαίου και θα προσφέρει νέες προοπτικές για τη δυναμική ρήξη με αυτούς. Πάντα με όπλο μας την αλληλεγγύη.

Η ΑΠΟΧΗ ΠΙΟ ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΑΠΟ ΠΟΤΕ…

ΜΟΝΟΣ ΔΡΟΜΟΣ Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟΥΣ ΤΑΞΙΚΟΥΣ-ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ

ΑΝ ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΑΛΛΑΖΑΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ

Αναρχικό/Αντιεξουσιαστικό Στέκι Αντίπνοια

Αριστοβούλου και Πυλάδου, Κάτω Πετράλωνα

Τα ξημερώματα της 9ης Ιουνίου φασίστες παρακρατικοί έβαλαν εμπρηστικό μηχανισμό στην είσοδο του στεκιού Αντίπνοια. Προκλήθηκαν  ασήμαντες υλικές ζημιές και η μικρής έκτασης φωτιά σβήστηκε άμεσα από γείτονες.  Το στέκι Αντίπνοια δεν είναι η πρώτη φορά που δέχεται επίθεση από φασίστες. Το 2008 είχε δεχτεί επίθεση από 15-20 παρακρατικούς της χρυσής αυγής, με αποτέλεσμα το σοβαρό τραυματισμό δύο συντρόφων από μαχαίρι.

Η θέση που έχει πάρει μέσα στους ευρύτερους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες  και η συνέχιση του αντιφασιστικού αγώνα, ως κομμάτι του συνολικού αγώνα ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο είναι που μας κατέστησε για άλλη μια φορά στόχο των νεοναζιστών.

Επιπλέον αυτή τη χρονική περίοδο, αυτή η κίνηση έχει ένα ειδικό βάρος. Γιατί συνδέεται άμεσα με την κατάθεση του πολιτικού λόγου μας, τις δράσεις μας και την παρέμβασή μας στο κοινωνικό πεδίο, από κοινού και με άλλα κομμάτια του ευρύτερου αντιεξουσιαστικού χώρου, με αφορμή τα δικαστήρια το Σεπτέμβρη του ‘14, που εκδικαζόταν η επίθεση στο στέκι το 2008, και στον Κορυδαλλό που εκδικάζεται η υπόθεση χρυσή αυγή- εγκληματική οργάνωση.  Γιατί δεν αφήσαμε σπιθαμή γης να κινούνται ανενόχλητοι οι φασίστες. Γιατί δεν αφήσαμε κανέναν καθεστωτικό «αντι»φασίστα ή επίδοξο σωτήρα, να καπηλευτεί τον αγώνα μας ή να μας χειραγωγήσει.

Το στέκι Αντίπνοια είναι ένα από τα πολλά σημεία αναφοράς και συνεύρεσης μέσα στον κοινωνικό-ταξικό αγώνα και αυτό θα συνεχίσει να είναι. Αυτή η επίθεση δεν μας τρομάζει, μας πεισμώνει. Ενημερώνουμε και προειδοποιούμε πως θα εντείνουμε ακόμα περισσότερο τον αγώνα μας ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο, ενάντια σε παρακρατικούς φασίστες . Θα συνεχίσουμε να είμαστε στους δρόμους, σε κάθε χώρο και σε κάθε πεδίο που ανοίγονται μικρά ή μεγάλα μέτωπα αγώνα, με συνέπεια και συνέχεια δίπλα και μαζί με τους εκμεταλλευόμενους και καταπιεσμένους.

υ.γ.  Συγχαρητήρια στα παρακρατικά σκουπίδια που, αυτή τη φορά, κατάφεραν να βάλουν τα γκαζάκια τους στη σωστή γωνία.

ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΟΣΕΣ ΤΡΥΠΕΣ ΚΑΙ ΑΝ ΣΚΑΨΕΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΚΡΥΦΤΕΙΤΕ ΘΑ ΣΑΣ ΒΡΟΥΜΕ

Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΤΣΑΚΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΙ- ΟΡΙΖΟΝΤΙΟΙ –  ΑΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΤΟΙ- ΑΝΤΙΘΕΣΜΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ  ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ- ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

  ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΟΣΜΟ ΙΣΟΤΗΤΑΣ- ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ- ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

αναρχικό- αντιεξουσιαστικό στέκι Αντίπνοια

Το στέκι θα είναι ανοιχτό τη Τετάρτη 10/6 από τις 19.00

Στις 20/4 στην ιστοσελίδα του Πρώτου Θέματος δημοσιεύτηκε λίστα με όλα τα ονόματα των μαρτύρων κατηγορίας στη δίκη της ΧΑ. Μια κίνηση χωρίς προηγούμενο που σκοπό έχει να στοχοποιήσει τους μάρτυρες κατηγορίας, πολλοί εκ των οποίων θύματα επιθέσεων των φασιστικών καθαρμάτων της ναζιστικής γκρούπας. Δεν μιλάμε καν για ένα ρεπορτάζ σε σχέση με την υπόθεση που μεταξύ άλλων αναφέρει και τα ονόματα των μαρτύρων, πράγμα που έχει πραγματοποιηθεί στο παρελθόν από έτερους έμμισθους ρουφιάνους. (βλ.Ζούγκλα Μάρτη του ‘14,όπου δημοσιεύθηκαν τα ονόματα των μαρτύρων στο πρώτο δικαστήριο της υπόθεσης για την επίθεση στο στέκι) αλλά για τη μεμονωμένη δημοσιοποίηση των στοιχείων τους. Πρόκειται για μία ξεκάθαρη κίνηση που επιχειρεί να τρομοκρατήσει τους μάρτυρες εν όψει των καταθέσεών τους και της έκθεσή τους στις ορέξεις των νεοναζιστικών ταγμάτων εφόδου.

Από την πλευρά μας δεν είναι η πρώτη φορά που βρισκόμαστε αντιμέτωποι με αντίστοιχες καταδοτικές πρακτικές από έμμισθους κονδυλοφόρους. Η πολιτική μας ταυτότητα ως αναρχικοί/ές και αγωνιστές/στριες είναι αυτή που μας βάζει στο στόχαστρο του καθεστώτος. Ήταν η θέση μάχης που έχουμε πάρει στον ταξικό κοινωνικό πόλεμο αυτή που έφερε πριν από 7 χρόνια τους θρασύδειλους μαχαιροβγάλτες στην πόρτα μας, και είναι αυτή η ίδια που στοχοποιείται, δημοσιεύοντας/ρουφιανεύοντας, τα στοιχεία συντρόφων και συντροφισσών μας.

Δεν θα γίνουμε όμως ξαφνικά μελή του συλλόγου “πεσόντες από τα σύννεφα”. Γνωρίζουμε πολύ καλά το ρόλο της συγκεκριμένης πατσαβουροφυλλάδας και του γλοιώδη εκδότη της. Αυτού, που όχι μόνο δεν αναφέρθηκε ποτέ σε καμία από τις εκατοντάδες επιθέσεις των νεοναζιστικών τραμπούκων σε μετανάστες, αλλά προμόταρε τη φασιστική οργάνωση προπαγανδίζοντας με ρεπορτάζ το στημένο “κοινωνικό” έργο της ΧΑ, που μέσα από life style ρεπορτάζ στα σαλόνια της εφημερίδας παρουσίαζε το “ανθρώπινο” πρόσωπο των παρακρατικών δολοφόνων. Αυτού που χαριεντιζόταν με τον Καιάδα ανάμεσα σε σεξιστικά βίντεο και σαχλαμαρίζον χιούμορ αμέσως μετά το «εγέρθειτω», που έβγαλε τη φωτογραφία του νεκρού Π. Φύσσα για να πουλήσει μερικές εκατοντάδες χιλιάδες φύλλα. Αυτού, του κολλητού μεγαλοεπιχειρηματιών, συνεργάτη του χρηματοδότη της ΧΑ Αναστάσιου Πάλλη, μιζαδόρου , εκβιαστή, με καταθέσεις εκατομμυρίων ευρώ στις τράπεζες της Ελβετίας.

Δεν πέφτουμε από τα σύννεφα λοιπόν, αλλά ούτε και τρομοκρατούμαστε. Και αυτό δεν οφείλεται σε καμία “υπερφυσική” δύναμη , ούτε σε κανένα υποτιθέμενο “γενετικό χάρισμα” κληρονομημένο από “ένδοξους” και “χαρισματικούς” προγόνους. Αλλά στην πίστη στον αγώνα για έναν άλλο κόσμο, έξω και ενάντια σ’ αυτά που πρεσβεύει ο Θ. Αναστασιάδης και οι όμοιοί του. Είναι η αλληλεγγύη και τα ιδανικά του αγώνα για ελευθεριά, ισότητα, κοινωνική δικαιοσύνη που μας κάνουν να στεκόμαστε όρθιοι και χωρίς φόβο απέναντι σε κράτος και αφεντικά και στα παρακρατικά τους μαντρόσκυλα.

Κύριε Θέμο, λοιποί παρακρατικοί φρουροί του καθεστώτος ήμασταν, είμαστε και θα παραμείνουμε ΕΔΩ, στο δρόμο και στα οδοφράγματα να πολεμάμε τον φασισμό και το σύστημα που τον γεννά και τον συντηρεί. Όπως είπαμε, ξέρουμε πολύ καλά ότι αποτελούμε μόνιμο στόχο της καταστολής, κρατικής και παρακρατικής. Να μην ξεχνάτε όμως πως και εσείς, καθώς και το σινάφι σας, αποτελείτε διαρκή στόχο του κόσμου του αγώνα.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ, ΣΕ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΡΟΥΦΙΑΝΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ

ΑΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΤΟΙ ΑΝΤΙΘΕΣΜΙΚΟΙ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ-ΤΑΞΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΟΣΜΟ ΙΣΟΤΗΤΑΣ- ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ- ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

Την Κυριακή 26/04, γύρω στις 10 το βράδυ, ο αυτοδιαχειριζόμενος χώρος «επί τα πρόσω» που στεγάζεται στο κέντρο της Πάτρας, δέχτηκε οργανωμένη επίθεση από μια ομάδα 15 περίπου τραμπούκων. Η απάντηση ήταν άμεση από τους συντρόφους και τις συντρόφισσες που εκείνη την ώρα πραγματοποιούσαν συνέλευση στο χώρο. Υπερασπίστηκαν με αποφασιστικότητα τη δομή τους, τις διαδικασίες τους και τη σωματική ακεραιότητα όσων βρισκόντουσαν εκεί. Απώθησαν τους τραμπούκους, που το μόνο που κατάφεραν ήταν να προκαλέσουν ασήμαντες υλικές ζημιές στο χώρο. Αμέσως μετά την επίθεση δεκάδες αλληλέγγυοι συγκεντρώθηκαν στο χώρο και πραγματοποιήθηκε πορεία στη γειτονιά.

Η επίθεση στο στέκι «επί τα πρόσω» είναι μια επίθεση σε ένα από τα πολυάριθμα υπάρχοντα κέντρα αγώνα, εκείνα τα ορατά σημεία και κέντρα αναφοράς και συνεύρεσης όσων είναι κομμάτι του αγώνα για την κοινωνική χειραφέτηση.

Από μεριά μας εκφράζουμε την έμπρακτη αλληλεγγύη στους συντρόφους και συντρόφισσες από το «επί τα πρόσω», που μοιραζόμαστε τον κοινό αγώνα για ένα κόσμο αλληλεγγύης, ισότητας και ελευθερίας, καθώς και επίσης σε όσους συντρόφους έχουν δεχτεί επίθεση από αντίστοιχα υποκείμενα με παρόμοια τραμπούκικη συμπεριφορά και αντίληψη. Η στάση μας απέναντι σε τέτοιες λογικές και κουλτούρες δεν μπορεί παρά να είναι ξεκάθαρη. Η συνέχιση του αγώνα είναι η καλύτερη ένδειξη αλληλεγγύης από πλευρά μας, αλλά δεν ξεχνάμε ότι και η περιφρούρηση της κινηματικής μας παρουσίας είναι αναπόσπαστο κομμάτι του.  Μέσα από τις εμπειρίες του αγώνα, έχουμε μάθει να αντιμετωπίζουμε την κρατική αλλά και παρακρατική καταστολή. Επομένως όποιος ψάχνει την ευκαιρία για να μας επιτεθεί να γνωρίζει πολύ καλά πως θα μας βρίσκει διαρκώς απέναντί του.

Τέλος, σε μια περίοδο στην οποία η επίθεση κράτους και κεφαλαίου ενάντια στην κοινωνία οξύνεται διαρκώς, όπου καλλιεργείται και επιβάλλεται από τα πάνω ο κοινωνικός κανιβαλισμός, όπου η αναπαραγωγή της βίας του συστήματος εντείνεται, κρίνουμε πως τέτοιες επιθέσεις συνεισφέρουν στο έργο της εξουσίας, στην προσπάθεια της να καταστείλει το σύνολο του κόσμου του αγώνα, στοχεύοντας ιδιαίτερα στα πιο ριζοσπαστικά του κομμάτια. Όσο και να το προσπαθούν όμως, ας το γνωρίζουν πολύ καλά, πως δεν θα τους κάνουμε το χατίρι. Ο κόσμος του κινήματος θα απαντά με την αλληλεγγύη και τη συντροφικότητα σε κάθε προσπάθεια εκφοβισμού και υποταγής. Θα βρίσκεται στους δρόμους, στις γειτονιές, στους χώρους εργασίας παλεύοντας για την κοινωνική χειραφέτηση και την επανάσταση. Ο αγώνας θα νικήσει.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΧΩΡΟ «ΕΠΙ ΤΑ ΠΡΟΣΩ»

ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΝ ΤΡΑΜΠΟΥΚΩΝ

ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ-ΙΣΟΤΗΤΑΣ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ

αναρχικό- αντιεξουσιαστικό στέκι Αντίπνοια